ZROZUMIENIE SENSU F.R.E. 703 (Eksperci i niedopuszczalne dowody)

Reguła 703 ucieleśnia napięcie między pozwalaniem ekspertom na wykonywanie ich pracy polegającej na zbieraniu informacji i formułowaniu opinii a ograniczeniem ujawniania informacji, które eksperci zebrali.

Eksperci, którzy są dobrzy, sięgają do wielu źródeł, zanim dojdą do wniosku. I jest to zalecane zgodnie z Regułą 703, o ile są to źródła, na których „eksperci w danej dziedzinie mogliby w uzasadniony sposób polegać na tego rodzaju faktach lub danych przy formułowaniu opinii na dany temat…” Reguła 703, Fed.R.Evid.

Po części jest to więc reguła „zaufaj ekspertowi”. Eksperci pomagają edukować sędziów w zakresie tego, na jakich źródłach informacji można polegać w danej dziedzinie; a sędziowie następnie decydują, czy przyjąć to twierdzenie. Sędziowie robią to w ramach swoich uprawnień decyzyjnych wynikających z art. 104(a).

Ale to, na czym ekspert może się oprzeć, różni się od tego, co ekspert może powtórzyć w sądzie, wyjaśniając opinię. W tym miejscu ważny staje się język Reguły 703 oraz poprawka do niej z 2000 roku. Reguła 703 po pierwsze zawiera sformułowania dotyczące polegania na faktach:

Jeśli eksperci w danej dziedzinie mogliby w uzasadniony sposób polegać na tego rodzaju faktach lub danych przy formułowaniu opinii na dany temat, nie muszą być one dopuszczalne, aby opinia została dopuszczona.

Reguła 703 (podkreślenie dodane). Innymi słowy, w większości przypadków, strona przeciwna biegłemu nie może sprzeciwić się i dążyć do wykluczenia opinii, ponieważ biegły użył niedopuszczalnych dowodów, aby dojść do wniosku. Opinia jest nadal dopuszczalna. Tak więc opinia, że „pacjent cierpiał na formę raka, która mogła być leczona” lub „warunki w sklepie były niebezpieczne dla małych dzieci” jest dopuszczalna, nawet jeśli ekspert opierał się w pewnym stopniu na dowodach, które same w sobie nie są dopuszczalne w procesie.

Jaki jest przykład dowodu, na którym można się oprzeć, ale który może nie być dopuszczalny w procesie? Załóżmy, że psycholog próbuje dowiedzieć się, czy dana osoba ma poważne problemy z nauką. Biegły mógł przeprowadzić testy na ten temat, a ponieważ osobiście je przeprowadzał, posiadałby wiedzę osobistą i mógłby je opisać. Ale ten sam biegły mógł również przeprowadzić wywiady z byłymi nauczycielami i krewnymi osoby badanej. To, co każdy z rozmówców powiedział biegłemu, jest informacją z rodzaju „rozsądnie wiarygodnych” w dziedzinie psychologii, ale każde oświadczenie jest niedopuszczalną pogłoską. Ogólna opinia – że dana osoba była lub nie była niepełnosprawna – byłaby dopuszczalna, nawet jeśli opierała się częściowo na pogłoskach, które same w sobie byłyby niedopuszczalne na rozprawie. Artykuł

703 odnosi się również do tego, czy sędzia orzekający o faktach – dla wszystkich zamiarów i celów ława przysięgłych – może usłyszeć/przeczytać niedopuszczalne dowody. Stanowi on, że

jeżeli fakty lub dane byłyby w przeciwnym razie niedopuszczalne, zwolennik opinii może ujawnić je ławie przysięgłych tylko wtedy, gdy ich wartość dowodowa w pomocy ławie przysięgłych w ocenie opinii znacznie przewyższa ich szkodliwy wpływ.

Ujmując rzecz prościej, biegły może przedstawić opinię, ale nie niedopuszczalne dowody, które się za nią kryją, chyba że udzielenie ławie przysięgłych tych informacji jest niezbędne do zrozumienia, w jaki sposób biegły doszedł do konkluzji i jeśli takie postępowanie znacząco przeważa nad szkodą wynikającą z pozwolenia ławie przysięgłych na wysłuchanie lub przeczytanie twierdzeń, które nie mogą być poddane przesłuchaniu krzyżowemu lub w inny sposób sprawdzone pod kątem prawdziwości i dokładności.

Uwaga do Poprawki z 2000 r. do Reguły 703 mówi o tym wyraźnie – „Reguła 703 została zmieniona, aby podkreślić, że kiedy ekspert w sposób uzasadniony opiera się na niedopuszczalnych informacjach w celu sformułowania opinii lub wnioskowania, informacje leżące u jej podstaw nie są dopuszczalne tylko dlatego, że opinia lub wnioskowanie zostało dopuszczone.”

Więc jak to ma działać? Używając powyższego przykładu psychologa, ekspert może zeznawać w następujący sposób:

Q: Czy sformułował pan opinię, czy X ma trudności w uczeniu się?

A: Tak.

Q: I czy X ma tę niepełnosprawność?

A: Tak. Poważną.

Q: Proszę nam powiedzieć, na jakich informacjach oparła się pani, formułując tę opinię?

A: Przeprowadziłam dwa testy na inteligencję, a ich wyniki były…

Q: Czy to jedyna informacja, na której się pani oparła?

A: Nie.

Q: Co jeszcze wzięła pani pod uwagę?

A: Przeprowadziłem wywiady z nauczycielami i krewnymi X.

Q: I w oparciu o wszystkie te źródła, dwa testy i wywiady, jaki jest wniosek?

A: X ma poważne trudności w nauce.

To badanie jest zgodne z Regułą 703. Niedopuszczalny dowód może być ujawniony tylko wtedy, gdy sędzia stwierdzi, że ława przysięgłych musi usłyszeć/zobaczyć, na jakich informacjach się oparła, aby bezpośrednie badanie i opinia były zrozumiałe, a następnie tylko z instrukcją dla ławy przysięgłych, że dowód nie jest wprowadzany, aby ława przysięgłych traktowała go jako prawdziwy fakt w sprawie, ale tylko po to, aby wyjaśnić, że te informacje są tym, co ten ekspert wykorzystał do sformułowania opinii.

Wyglądałoby to następująco:

Q: Co jeszcze wzięła Pani pod uwagę?

A: Przeprowadziłam wywiady z nauczycielami i krewnymi X.

Q: Co oni Pani powiedzieli?

PRZEZ SĄD: Członkowie ławy przysięgłych, to co inni ludzie powiedzieli psychologowi jest tym, co nazywamy pogłoską. Nie ma dowodu na to, że to, co powiedzieli, jest zgodne z prawdą – może być, może nie być, po prostu nie wiemy. Nie są tu po to, by zadawać im pytania. Nie można więc zakładać, że to, co powiedzieli, jest prawdą – ale można to teraz usłyszeć, aby zrozumieć, na jakich informacjach opierał się psycholog i jak doszedł do takiego wniosku. Teraz może pan odpowiedzieć na pytanie.

A: Nauczyciele powiedzieli mi o trudnościach z czytaniem i zapamiętywaniem, a krewni opowiedzieli mi historie o tym, jak badany często nie potrafił wykonać podstawowych zadań, takich jak dodawanie czy odejmowanie.

To samo podejście będzie miało zastosowanie w stanie takim jak Pensylwania, gdzie zasady dowodowe wymagają ujawnienia wszystkich faktów, na których oparł się biegły, ale z instrukcją ostrożności.

Oczywiście – i na własne ryzyko – strona sprzeciwiająca się ekspertowi może wymusić ujawnienie niedopuszczalnych dowodów na mocy Reguły 705, która stanowi, że „ekspert może być zobowiązany do ujawnienia tych faktów lub danych na przesłuchaniu krzyżowym…”. Ale dopóki tak się nie stanie, skuteczne prawnicze w obliczu zeznań ekspertów wymaga zapewnienia stosowania Reguły 703 i ograniczenia „backdoor hearsay.”

.