Zarządzanie pochylaniem głowy u królików

Elisabeth Simone-Freilicher, DVM, DABVP (praktyka ptasia)
angell.org/avianandexotic

617 989-1561

Pochylanie głowy u królików może mieć bardzo dramatyczny przebieg. Oprócz nieprawidłowej pozycji głowy, może wystąpić ataksja, kręcenie się i turlanie, a właściciel jest często bardzo zestresowany i przestraszony, czasami wydaje się, że bardziej niż pacjent! Początek może być ostry lub stopniowy; każdy wiek i obie płcie są równie dotknięte.

Objawy w badaniu fizykalnym mogą się znacznie różnić. Pacjent może mieć ciężkie pochylenie głowy, zespół Hornera, oczopląs i ataksję w domu, ale może być bocznie odchylony w pokoju egzaminacyjnym; lub pacjent może mieć łagodne pochylenie głowy i żadnych innych nieprawidłowości. Dwa główne rozpoznania różnicowe to zakażenie Encephalitozoon cuniculi lub zapalenie ucha wewnętrznego, a w niektórych przypadkach mogą wystąpić oba te schorzenia. Inne przyczyny choroby przedsionkowej u królików to nowotwory lub bakteryjne zapalenie opon mózgowych, ale są one stosunkowo rzadkie. Otitis interna może wystąpić z lub bez otitis externa. Drgawki i niedowłady mogą być widoczne w przypadku E. cuniculi, ale nie występują przy niepowikłanym zapaleniu ucha wewnętrznego. Jednakże drgawki mogą wystąpić, jeśli doszło do rozprzestrzenienia się bakterii do mózgu.

Badania diagnostyczne obejmują tomografię komputerową głowy w kierunku zapalenia ucha wewnętrznego oraz serologię E. cuniculi – preferujemy panel Uniwersytetu Miami, który obejmuje IgG, IgM oraz białko C-reaktywne. Zdjęcia radiologiczne czaszki w płaszczyźnie czołowej lub bocznej skośnej są czasami pomocne w diagnostyce zapalenia ucha wewnętrznego, wykazując pogrubienie wyściółki pęcherzyków, ale mogą być również niediagnostyczne.

Leczenie rozpoczyna się zwykle w oczekiwaniu na wyniki. Antybiotyk o pokryciu Gram-ujemnym i dobrej penetracji kości, taki jak enrofloksacyna, jest rozsądnym wyborem empirycznym w przypadku podejrzenia zapalenia ucha wewnętrznego. W grę wchodzą również bakterie Gram dodatnie i sporadycznie beztlenowce. Leczenie przeciwbakteryjne trwa zazwyczaj dłużej niż 4-6 tygodni, a wczesne przerwanie terapii może spowodować niepowodzenie leczenia lub oporność na antybiotyki. Ostatnio opisano częściową ablację przewodu słuchowego u królików, która może być lepiej tolerowana u tego gatunku niż poprzednio stosowana TECA w nawracających lub nierozwiązanych przypadkach. Ze względu na czas oczekiwania na wyniki badań E. cuniculi (może to być do 2-3 tygodni), zaleca się rozpoczęcie leczenia u królika z objawami. Preferujemy oxibendazol (20mg/kg q24h x 28d), ponieważ fenbendazol nie jest dystrybuowany do OUN. Jak każdy lek imidazolowy, oksibendazol może powodować supresję szpiku kostnego, dlatego zalecane jest wykonanie morfologii w 14 i 28 dniu. Lek z grupy NLPZ, taki jak meloksykam, może być podany, jeśli nie występuje niedrożność jelit lub po jej ustąpieniu. U pacjentów, którzy nie mogą otrzymywać meloksykamu, w przypadku podejrzenia zapalenia ucha wewnętrznego należy rozważyć zastosowanie analgezji, takiej jak buprenorfina. Meklizyna (12-24mg/kg PO q8-12hr) jest lekiem przeciwhistaminowym, który może być bardzo pomocnym lekiem anti-vertigo w każdej chorobie przedsionkowej królika. Wiele z tych królików pozostaje chętnych do jedzenia, kiedy ich zawroty głowy są w pewnym stopniu kontrolowane, ale karmienie strzykawką jest konieczne dla królików, które nie jedzą, lub które przechodzą ileus, częste następstwo każdej choroby królików.

Wsparcie środowiskowe może być również potrzebne. Króliki, które upadają, turlają się lub leżą w pozycji leżącej potrzebują zamkniętego środowiska, najlepiej wyścielonego polarem lub ręcznikiem, który jest często zmieniany, aby utrzymać suchość. Niektóre króliki wydają się czuć bezpieczniej, kiedy są delikatnie zaklinowane w miejscu zwiniętym ręcznikiem, ponieważ może to dać im inne wrażenie sensoryczne, które pomoże przeciwdziałać zawrotom głowy. Początkowo może być konieczne częste mycie królika, aby zapobiec odparzeniom moczem. Blepharoconjunctivitis „puchatego” oka jest powszechne, i smarowanie oka jest zwykle uzasadnione, lub potrójna maść okulistyczna z antybiotykiem, jeśli tkanka jest mocno zaogniona. Króliki z zapaleniem ucha wewnętrznego mogą wykazywać zespół Hornera z powodu zapalenia wokół nerwu trójdzielnego i powinny być ściśle monitorowane pod kątem utraty odruchu powiekowego, co może prowadzić do zapalenia rogówki. W przypadku występowania zapalenia ucha zewnętrznego, przewody słuchowe zewnętrzne powinny być oczyszczone tak dokładnie, jak tylko pacjent będzie to tolerował, ponieważ gęsta mieszanina ropnej wydzieliny króliczej i resztek ceramiki nie jest łatwo penetrowana nawet przez miejscowe środki przeciwbakteryjne. Wąski stożek uszny przymocowany do otoskopu może być delikatnie prowadzony do gruzu, który zatka stożek. Stożek jest następnie usuwany, a proces powtarzany w zależności od potrzeb. W ten sposób można usunąć zaskakującą ilość ropnych resztek bez obawy, że zostaną one wepchnięte głębiej do ucha.

Po wykonaniu wstępnych badań diagnostycznych i zajęciu się wszelkimi powikłaniami, takimi jak niedrożność jelit, królik często może być leczony w domu, w zależności od stopnia osłabienia oraz czasu i zaangażowania właścicieli w opiekę pielęgniarską. Zazwyczaj zalecam pierwszą kontrolę w ciągu tygodnia od wypisu. To zapewnia, że pacjent toleruje leczenie i reaguje odpowiednio, a właściciele nie są przytłoczeni ilością opieki, jakiej wymaga ich zwierzę. Jeśli królik i właściciele mają się dobrze, kolejne wizyty mogą być zaplanowane w odstępie dwóch tygodni, lub częściej, jeśli widoczne jest oparzenie moczem lub owrzodzenie rogówki.

Przed pierwszym lub drugim badaniem kontrolnym powinny być dostępne wyniki panelu E. cuniculi. Jeśli wynik badania królika jest ujemny, zazwyczaj zaprzestaje się podawania oksybendazolu, szczególnie jeśli potwierdzono zapalenie ucha wewnętrznego. Ponieważ w panelu mogą wystąpić wyniki fałszywie ujemne, decyzja ta jest podejmowana indywidualnie dla każdego przypadku i może być kontynuowana, jeśli u ciężko chorego pacjenta nie stwierdzono innej etiologii. W przypadku wyniku dodatniego, oksibendazol jest kontynuowany przez 28 dni, przy jednoczesnym monitorowaniu immunosupresji. Należy pamiętać o zwróceniu uwagi pacjentów na potencjał zoonotyczny E. cuniculi, który odnotowano u ludzi z ciężkimi zaburzeniami odporności.

Skuteczne leczenie zapalenia ucha wewnętrznego i/lub E. cuniculi może trwać 2-3 miesiące. Czasami przechylenie głowy nie ustępuje całkowicie; jednak wiele królików dobrze przystosowuje się do nawet znacznego przechylenia głowy i nie ma widocznego wpływu na jakość życia. Objawy związane z niepowikłaną E. cuniculi często ustępują po zaprzestaniu podawania oksibendazolu. Jeśli u królika z potwierdzonym wynikiem dodatnim na obecność E. cuniculi występują objawy, które ulegają wyrównaniu przed całkowitym ustąpieniem, uzasadnione może być powtórzenie badania na obecność E. cuniculi. Jeśli miana immuoglobulin lub poziomy białka C-reaktywnego są wysokie, może być konieczne powtórzenie podawania oksibendazolu.

Właściciele czasami pytają o ryzyko dla innych królików w gospodarstwie domowym. Zapalenie ucha wewnętrznego nie jest łatwo przenoszone, chociaż podstawowa predyspozycja, taka jak infekcja górnych dróg oddechowych, może być łatwo dzielona pomiędzy współlokatorów, z lub bez następującego po niej zapalenia ucha. E. cuniculi może być przenoszona między królikami, kiedy jest rozsiewana w moczu i z mojego doświadczenia wynika, że rzadko zdarza się, aby królik z objawami miał współlokatora, który ma negatywne wyniki badań. Czy jest to spowodowane przenoszeniem się choroby w obrębie gospodarstwa domowego, czy też dlatego, że większość królików była narażona na E. cuniculi w ciągu swojego życia, jest trudne do odgadnięcia.

Choć jest to stresujące dla pacjenta i właściciela (i czasami dla lekarza weterynarii), przechylenie głowy u królików może być często skutecznie leczone z agresywnym leczeniem objawów i podstawową przyczyną.

Kontakt z Angell’s Avian and Exotic service pod 617 989-1561 lub [email protected]. Możesz również skontaktować się z Dr. Simone-Freilicher pod adresem [email protected].