Yankees' Top 5 first basemen: Hoch's take

Nikt nie kocha dobrej debaty tak jak fani baseballu, i mając to na uwadze, poprosiliśmy każdego z naszych reporterów, aby uszeregował pięciu najlepszych graczy według pozycji w historii ich franczyzy, na podstawie ich kariery podczas gry dla danego klubu. Te rankingi są tylko dla zabawy i debaty … jeśli nie zgadzasz się z kolejnością, weź udział w ankiecie na Twitterze, aby zagłosować na swojego faworyta na tej pozycji.

Tutaj ranking Bryana Hocha pięciu najlepszych zawodników pierwszej bazy w historii Yankees. Za tydzień druga baza.

– Yankees All-Time Around the Horn Team: C

1) Lou Gehrig, 1923-39
Kluczowy fakt: Ustanowił rekord Major League, grając w 2130 kolejnych meczach w latach 1925-39

Wyjątkowo wytrzymały, silnie uderzający pierwszy baseman, który ustanowił rekord Major League pod względem kolejnych rozegranych meczów (przyćmiony w 1995 roku przez Cala Ripkena Jr.), Gehrig prowadził w co najmniej 100 biegach w 13 kolejnych sezonach (1926-38) i posiada rekord Ligi Amerykańskiej z 185 RBI w 1931 roku. W karierze skróconej przez nieuleczalną chorobę, „Żelazny Koń” zebrał życiową średnią battingu .340 z 493 home runami, dwiema nagrodami Most Valuable Player (1927, ’36) i Triple Crown 1934.

Gehrig został uhonorowany na Stadionie Jankesów 4 lipca 1939 roku, kiedy wygłosił swoją słynną mowę „Luckiest Man”. W tym sezonie Jankesi ogłosili, że jego mundur nr 4 zostanie wycofany z użytku. Gehrig został przyjęty do National Baseball Hall of Fame w 1939 roku i został uwieczniony przez Gary’ego Coopera w filmie „Duma Jankesów” z 1942 roku. Jego 2721 trafień w karierze było rekordem Jankesów do 2009 roku, kiedy to Derek Jeter prześcignął Gehriga, a jego 163 trójki pozostają znakiem franczyzy.

Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.

2) Don Mattingly, 1982-95
Kluczowy fakt: 684 RBI w latach 1984-89, najwięcej wśród graczy Major Leaguers

Szanowany za swój talent, profesjonalizm i pokorę, Mattingly był najlepszym zawodnikiem pierwszej bazy w połowie lat 80. i wydawało się, że jest na dobrej drodze do Galerii Sław, zanim problemy z plecami nie odebrały mu sił w wieku 29 lat. Mimo to, „Donnie Baseball” pozostał najbardziej uwielbianym Jankesem swojej ery i gwiazdą defensywy, zdobywając dziewięć nagród Złotej Rękawicy w ciągu 14 lat noszenia pasków.

Mattingly zdobył tytuł najlepszego pałkarza 1984 roku (.343), pokonując kolegę z drużyny Dave’a Winfielda (.340) w ekscytującym wyścigu, który zakończył się pod koniec sezonu, i zdobył MVP AL w 1985 roku po tym, jak zdobył .324 z 35 home runami i 145 RBI. W 1987 roku Mattingly ustanowił rekord Major League (od tamtej pory jest remis), zaliczając sześć grand slamsów w jednym sezonie. Mattingly zebrał 2153 trafienia w karierze, 442 dublety i 1099 RBI, zajmując drugie miejsce po Gehrigu wśród jankeskich pierwszobazowych.

Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.

3) Tino Martinez, 1996-2001 i ’05
Kluczowy fakt: 739 RBI, czwarty wśród pierwszobazowych Jankesów wszechczasów

Przejęty od Mariners przed kampanią ’96, Martinez był popularnym ostoją w pasiastym stroju podczas czterech obchodów World Series, notując .276 batting average with 192 home runs and 739 RBIs in 1,054 games. Jego najbardziej produktywnym sezonem był 1997, kiedy to wykręcił .296 z 44 home runami i 141 RBI – wszystko to było rekordami kariery. Wygrał również Home Run Derby i zdobył Silver Slugger Award.

Gładki obrońca, Martinez uderzył pamiętne homery w World Series dla Jankesów w 1998 (od Padres’ Mark Langston w Game 1) i 2001 (od D-backs’ Byung-Hyun Kim w Game 4). OPS Martineza na poziomie .831 zajmuje czwarte miejsce wśród pierwszobazowych Jankesów, tuż przed wynikiem Mattingly’ego na poziomie .830.

Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.

4) Moose Skowron, 1954-62
Kluczowy fakt: Siedem homerów i 26 RBI w 35 meczach World Series jako Jankesi

Siedmiokrotny All-Star i czterokrotny mistrz World Series w czasie gry w Jankesach, Skowron był groźną siłą w składach, w których występowali również Mickey Mantle i Roger Maris. Chociaż Skowron zadebiutował w lidze w 1954 roku, nie stał się regularnym pierwszym bazowym aż do ’58 roku, zyskując reputację w całej lidze za zastraszanie miotaczy swoim grymasem i muskularną sylwetką.

Skowron uderzył 165 homerów w ciągu swoich dziewięciu sezonów w Yankees, zbierając .294 i rejestrując pięć sezonów ze średnią powyżej .300. Jego praworęczne uderzenie dodało równowagi składom wypełnionym przez menedżerów Casey’a Stengela i Ralpha Houka, a Skowron był w najlepszej formie w Fall Classic, odbijając .283/.315/.508 w 120 at-bats.

Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.

5) Jason Giambi, 2002-08
Kluczowy fakt: .404 procent bazy Yankesów, czwarty najwyższy w historii klubu

Giambi podpisał ośmioletni, wart 120 milionów dolarów kontrakt z Jankesami przed sezonem 2002 i zdobył 209 homerów i 604 RBI podczas burzliwego okresu gry w pinstripes. Giambi zdobył nagrodę Silver Slugger Award w swoim pierwszym sezonie w barwach Jankesów, notując wynik .314, 41 homerów i 122 RBI. The slugger’s two-homer performance off Pedro Martinez in Game 7 of the 2003 AL Championship Series helped to set up Aaron Boone’s pennant-winning homer.

A benign tumor shortened Giambi’s ’04 campaign, but he bounced back with strong performances over the next two years. Giambi zarejestrował ostatnie trafienie na oryginalnym Yankee Stadium, singiel RBI. Jego 143 OPS+, 619 spacerów i .925 OPS plasują go na drugim miejscu po Gehrigu (179 OPS+, 1,508 spacerów, 1,080 OPS) wśród jankeskich pierwszobazowych. Jego 109 hit-by-pitches było najwięcej spośród wszystkich graczy Major Leaguer w latach 2002-08, a jego 619 spacerów zajęło czwarte miejsce wśród pierwszobazowych w tym okresie.

Ta przeglądarka nie obsługuje elementu wideo.

Honorowe wyróżnienia
Mark Teixeira (2009-16) zdobył 206 punktów podczas ośmiu lat spędzonych z Jankesami – w tym mistrzostwo World Series w swoim pierwszym sezonie – ale kontuzje ograniczyły jego produkcję po 2011 roku. Chris Chambliss (1974-79, ’88) był bohaterem ALCS w 1976 roku i był w najlepszej formie w latach 1975-77, kiedy to notował wyniki na poziomie .295/.332/.440. Wally Pipp (1915-25) jest najbardziej znany z tego, że wyszedł ze składu, gdy zaczęła się passa Gehriga, ale jego 1577 trafień i 833 RBI wciąż plasują go na trzecim miejscu wśród jankeskich pierwszobazowych.