Wypukłość potyliczna zewnętrzna

Niedaleko środka części płaskiej kości potylicznej znajduje się wypukłość potyliczna zewnętrzna, której najwyższy punkt określany jest jako inion. Inion jest najbardziej widoczną projekcją wypukłości, która znajduje się w tylno-dolnej (tylnej dolnej) części ludzkiej czaszki. Więzadło karkowe i mięsień trapezowy przyczepiają się do niego.

protuberantia occipitalis externa

A02.1.04.022

Terminologia anatomiczna

Inion (ἰνίον, iníon, greckie określenie kości potylicznej) jest używany jako punkt orientacyjny w systemie 10-20 w zapisie elektroencefalografii (EEG). Rozciągająca się od niego na boki po obu stronach linia karkowa górna, a powyżej niej słabo zaznaczona linia karkowa najwyższa.

Badanie szesnastowiecznych szczątków anatolijskich wykazało, że zewnętrzna wypukłość potyliczna statystycznie ma tendencję do bycia mniej wyraźną w szczątkach kobiecych.