Wsparcie dla rodzica, którego dorosłe dziecko identyfikuje się jako osoba transseksualna

Zanim powiemy cokolwiek więcej, chcemy, abyście wiedzieli, że nasze serca kierują się ku wam. Nasze modlitwy są z tobą i jesteśmy zaszczyceni, że mamy możliwość towarzyszyć ci w twoim bólu i zamieszaniu.

Konfliktowe emocje, których doświadczasz – płacz w jednej chwili, złość w następnej – są powszechne i zrozumiałe. Każdy kochający rodzic w twoim położeniu może czuć się podobnie. Możesz również zmagać się z żalem, naturalną reakcją, która pojawia się, gdy doświadczyliśmy straty. Choć możesz jeszcze tego nie dostrzegać, straciłeś coś znaczącego. Może to być obraz i przekonania, jakie miałeś o swojej córce, twoje postrzeganie siebie jako rodzica, a może twoje pragnienia i nadzieje związane z wnukami. Niezależnie od wszystkiego, ważne jest, aby zidentyfikować i uznać rzeczywistość tych strat.

W pewnym momencie będziesz chciał usiąść i omówić tę sprawę z córką w spokojny i niereaktywny sposób. Proszę pamiętać, że ta rozmowa prawdopodobnie będzie trwała, więc nie spodziewaj się, że wszystko zostanie rozwiązane od razu. Pogódź się z tym, że napięcie i smutek będą się utrzymywać. Nie jest to łatwe, ponieważ często rodzice w twojej sytuacji chcą reagować złością, strachem lub bólem, który odczuwają.

Pamiętaj też, że możesz kontrolować tylko swoje własne wybory i działania, nie jej. Skup się przede wszystkim na sobie, zwłaszcza pozwalając, aby charakter Chrystusa kierował twoją postawą i podejściem. Jako jej rodzice zobowiążcie się do przepracowania własnych różnic, abyście byli zjednoczeni w swoim podejściu i mogli mówić jednym głosem. Rozważcie też możliwość szukania wsparcia u osób, które mogą mieć dojrzałość, by towarzyszyć wam w tym trudnym okresie, takich jak pastor, mentor, bliski przyjaciel, mała grupa lub istniejący chrześcijański doradca. Wiele par w podobnych sytuacjach czuje, że nie chce nikomu o tym mówić, co jest zrozumiałe. Ale zajmowanie się tak trudną sytuacją w oderwaniu od dojrzałych relacji z osobami, które podzielają waszą wiarę, może doprowadzić do powstania tej samej „próżni”, która przyczyniła się do tego, że wasza córka znalazła się na tej samej drodze. Chrześcijanie podejmują mądrzejsze i bardziej świadome decyzje w kontekście ugruntowanej i dojrzałej wspólnoty wiary, nawet jeśli ta więź jest tylko z jednym innym dojrzałym wierzącym. Jeśli w tej chwili nie ma nikogo, komu chciałabyś zaufać, rozważ poszukanie chrześcijańskiego doradcy, który zna się na tych sprawach.

Jeśli w ramach przygotowań do rozmowy z córką czujesz potrzebę dokładniejszego zapoznania się z tematem transpłciowości, gorąco polecamy nasz artykuł Male and Female He Created Them: Genesis and God’s Design of Two Sexes.

As you move forward, take the initiative by affirming your daughter. Podejmij szczery wysiłek, aby nawiązać z nią kontakt na poziomie serca. Pozostań z nią w relacji i daj jej do zrozumienia, że nic nigdy nie sprawi, że przestaniesz ją kochać lub usuniesz ją spod Bożej opieki. W tym procesie pozostańcie zjednoczeni jako para w swoich próbach rozwiązania tej sytuacji – ważne jest, aby pokazać, że oboje jesteście po tej samej stronie. W trakcie rozmowy świadomie staraj się używać słów w pierwszej osobie – „ja” i „my” – zamiast języka opartego na „ty”, który może być łatwo odebrany jako kontrolujący, dyrektywny, obwiniający, zawstydzający, besztający lub samonapędzający się. Powiedz coś w stylu: „Cieszymy się, że się tym z nami podzieliłeś. Wolimy wiedzieć, co przeżywasz, niż nie wiedzieć, co przeżywasz, więc cieszymy się, że zdecydowałeś się porozmawiać z nami o tym problemie. Chcemy być tu dla ciebie bez względu na to, co się stanie.”

Zapewnij ją o swojej miłości – swojej stałej, bezwarunkowej miłości – ale przypomnij jej, że bezwarunkowa miłość nie oznacza, że zawsze będziesz się z nią zgadzać. Bóg kocha nas bezwarunkowo, ale bardzo zależy Mu również na tym, co robimy, co mówimy i jak postrzegamy samych siebie. Afirmacja twojej córki jako osoby stworzonej na obraz Boży i afirmacja trwałości waszego wspólnego związku różni się od afirmacji jej poglądów i decyzji życiowych jako „moralnie dobrych”. Czasami rodzice i nastolatki znajdują potrzebę „zgadzania się na niezgadzanie się” we wzajemnych relacjach z wschodzącymi dorosłymi, zwłaszcza jeśli chodzi o sferę wartości i moralności. Twoja bezwarunkowa miłość do córki nie jest uzależniona od zgody w takich obszarach.

W związku z tym ważne jest, abyś zrozumiała, że transseksualizm i homoseksualizm są odrębne. Często funkcjonują one niezależnie od siebie. Pod pewnymi względami transgenderyzm może być głębszą i bardziej skomplikowaną kwestią, nie mającą wiele lub nic wspólnego z atrakcjami czy zachowaniami seksualnymi osób tej samej płci. Ty i specjaliści, z którymi pracujesz, musicie o tym pamiętać.

Przede wszystkim musisz sobie przypomnieć, że to nie jest „wszystko o tobie”. Jeśli Twoja dorosła córka wyciąga wnioski na temat swojej tożsamości seksualnej, jest już wystarczająco dorosła, by myśleć samodzielnie i przetwarzać wiele źródeł informacji. Bardzo możliwe, że w trakcie waszych dyskusji usłyszysz, jak córka dzieli się uzasadnionymi obawami z przeszłości. Jeśli istnieją kwestie związane z waszym związkiem, za które jesteś odpowiedzialna, poszukaj przebaczenia i podejmij kroki w celu zadośćuczynienia córce i wszystkim innym osobom, które mogły zostać zranione przez twoje postawy i działania. Nie popełniaj jednak błędu polegającego na braniu na siebie odpowiedzialności lub obwiniania się za transpłciowość swojej córki. Jest to o wiele bardziej złożone. Poza tym, ani Tobie, ani nikomu innemu nie wyjdzie na dobre branie odpowiedzialności za wybory Twojej córki, ani branie na siebie ciężkiego lub osłabiającego ciężaru fałszywego poczucia winy i potępienia. W rzeczywistości będzie to tylko przeszkodą w skutecznym okazywaniu jej Bożej miłości tu i teraz.

Jeszcze mniej pomocna jest tendencja niektórych rodziców do postrzegania sytuacji takiej jak ta jako zagrożenia dla ich wizerunku lub reputacji. Nie wpadnijcie w tę pułapkę. Zamiast tego skoncentruj się na zrobieniu wszystkiego, co konieczne, aby stanąć na solidnych podstawach i odzyskać zdrowie, abyś mógł być przy swojej córce w tym momencie. Niezależnie od tego, czy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie, twoja córka potrzebuje, abyś wykazała się niezachwianą wiarą i spokojną uczciwością, być może teraz bardziej niż kiedykolwiek przedtem.

Podczas rozmowy z córką zapytaj ją z szacunkiem, czy możesz przedstawić jakąś prośbę. Powiedz: „Wiemy, że jesteś dorosła i nie możemy kontrolować twoich uczuć i wyobrażeń, ani twoich wyborów. Jednocześnie nauczyliśmy się z doświadczenia, że przy podejmowaniu ważnych decyzji życiowych zawsze dobrze jest działać powoli. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy w grę wchodzi Twoja seksualność i osobista tożsamość. Mając to na uwadze, chcemy zasugerować, abyś nacisnął „przycisk pauzy” przed przyjęciem „tożsamości transgenderowej” na podstawie tego, czego doświadczyłeś. Jesteś to sobie winna, aby odfiltrować cały kulturowy i polityczny hałas na ten temat i uczciwie przyjrzeć się swoim opcjom przez pryzmat swoich najgłębszych wartości.”

Podczas tego procesu podkreśl znaczenie przyjęcia podejścia opisowego, a nie nakazowego. Innymi słowy, zachęcaj córkę, by rozmawiała o tym w kontekście dojrzałych relacji, a nie odgrywała to. Zachęcaj ją do otwartego wyrażania uczuć, pragnień, nadziei i obaw, które przeżywa, nie przypisując ich do żadnej konkretnej kategorii ani nie przyklejając sobie etykietki. Zasugeruj jej, by zbadała potencjalne szkodliwe konsekwencje głównych „rozwiązań” medycznych, takich jak terapia hormonalna czy „operacja zmiany płci”. Istotne jest oczywiście, abyś po tym wszystkim zrobiła wszystko, co w twojej mocy, aby pomóc córce poczuć się lepiej bez etykietek.

Jeśli chodzi o używanie imion i zaimków, jest to trudny problem. Równie zaangażowani wierzący często dochodzą do różnych wniosków w takich kwestiach. Z naszej perspektywy ważne jest, aby zachować więź z córką, stawiając ją ponad innymi względami.

Jest pewna myśl, która może pomóc: Oprzyj się chęci uczynienia z jej kwestii uczciwości swojej kwestii uczciwości. Innymi słowy, nie ma potrzeby zakładać, że obrażasz Boga, nazywając ją „Bill” lub „George”, jeśli tego właśnie zażądała. Jeśli jednak przeszkadza ci to – jeśli czujesz się tak, jakbyś naruszał własne sumienie, używając takiego języka – być może dobrze jest powiedzieć o tym szczerze, ze współczuciem („prawda w miłości”). Usiądź z córką i wyjaśnij jej swoje uczucia tak spokojnie i z szacunkiem, jak to tylko możliwe. Powiedz coś w rodzaju: „Najwyraźniej zajęło ci dużo czasu, aby dojść do tego wniosku na temat twojej tożsamości seksualnej. Proszę rozważyć danie nam tyle samo czasu na nadrobienie zaległości. Proszę, nie oczekuj, że z dnia na dzień zmienimy naszą perspektywę i uczucia wobec Ciebie”. Wyraź swoją troskę i zmartwienie, a jednocześnie zrób, co możesz, aby spowolnić bieg wydarzeń. Zapytaj córkę, czy byłaby skłonna udać się z Tobą do miejsca, w którym będziecie mogli wspólnie przeanalizować konsekwencje tej sytuacji. Powiedz: „Nasz związek z tobą ma zbyt duże znaczenie, aby dać ci nieprzemyślaną odpowiedź.”

Innym ważnym aspektem jest osobisty system przekonań i zaangażowanie w wiarę twojej córki. Czy uważa się ona za chrześcijankę? Powinno być oczywiste, że odpowiedź na to pytanie będzie miała znaczący wpływ na charakter waszych rozmów z nią. Jeśli uważa się za osobę wierzącą, zachęć ją, aby z wielką uwagą przeanalizowała swoje przekonania dotyczące wiary i dała im pierwszeństwo przed wszystkimi innymi kwestiami. Zachęć ją, że mądrość polega na nadaniu większej wagi wartościom biblijnym niż jakimkolwiek uczuciom. Na koniec powiedz: „Chcemy, żebyś wiedziała, że będziemy czytać i uczyć się na ten temat, ponieważ zależy nam na tobie. Jeśli masz ochotę, może moglibyśmy czytać i uczyć się razem.”

Na koniec rozważ zorganizowanie spotkania z innymi członkami najbliższej rodziny. Użyj języka odpowiedniego do wieku, aby powiedzieć młodszym dzieciom, że ich starsza siostra przechodzi trudny okres. Szczegóły powinny być udostępniane tylko w razie potrzeby. Uznaj i wczuj się w emocjonalne reakcje dzieci na tę sytuację, pamiętając, że każde z nich może potrzebować pomocy w uporządkowaniu swoich uczuć. Powiedz dzieciom, że choć nadal jesteś przywiązany do biblijnych standardów moralności, nie przestaniesz kochać swojej córki. Poproś pozostałe dzieci, aby przyłączyły się do twoich wysiłków traktowania jej z miłością i szacunkiem oraz do modlitwy za nią.

Na zakończenie, nie możemy przecenić znaczenia szukania pomocy u profesjonalnego doradcy posiadającego wiedzę w tej dziedzinie. W Focus on the Family mamy sztab wyszkolonych terapeutów rodzinnych, którzy mogą udzielić ci solidnej porady i praktycznej pomocy przez telefon. Jeśli chciałbyś przedyskutować swoje obawy z jednym z nich, możesz skontaktować się z naszymi doradcami w celu uzyskania bezpłatnej konsultacji.