Współzałożyciel Pizza Hut Frank Carney umiera w wieku 82 lat

Wichita, miasto, które szczyci się swoim duchem przedsiębiorczości, straciło giganta biznesu, który ucieleśniał ten ideał.

Frank Carney, który wraz z bratem Danem rozpoczął imperium Pizza Hut w 1958 roku w maleńkiej byłej piwiarni przy Kellogg i Bluff, zmarł w środę na zapalenie płuc.

Żona Carneya, Janie, potwierdziła jego śmierć o 4:30 rano – o tej samej porze, o której mówiła, że zawsze nastawiał alarm, gdy miał poranny lot, niezależnie od tego, o której godzinie wyjeżdżał.

82-latek niedawno wyleczył się z COVID-19, ale miał też chorobę Alzheimera przez ponad dekadę, a zapalenie płuc jest częste u pacjentów z chorobą Alzheimera.

Choroba była szczególnie okrutnym losem dla kogoś, kto wyjątkowo dbał o swoje ciało.

„Jest najbardziej zdyscyplinowaną osobą, jaką kiedykolwiek spotkałem, czy to … ćwicząc swoje ciało czy swój umysł”, powiedział Bill Walsh, prezes Daland Corp., dużej grupy franczyzowej Pizza Hut z siedzibą w Wichita.

Dan Carney zaoferował taką samą ocenę swojego brata.

„Kiedy zdecydował, że zamierza coś zrobić, po prostu … poszedł za tym.”

Frank Carney był 19 i studentem na Wichita State University – jego brat był 26 i coraz jego MBA tam – kiedy pożyczył 600 dolarów od matki, aby rozpocząć działalność pizzerii na sugestię właściciela w stawie piwa w pobliżu ich rodziny Carney’s Market.

„Kiedy zaczynasz biznes, który będzie płacić swoją drogę przez college, nawet nie myśleć o tym, co gospodarka robi,” Frank Carney powiedział na konferencji przedsiębiorczości 1992 w WSU, który został zgłoszony w The Eagle.

„Nie obchodziło nas, kto był w Białym Domu lub co stopa bezrobocia była. Przedsiębiorca, wszystko o czym myśli to: Czy istnieje rynek dla produktu? Czy mogę go sprzedać?”

Radą Carneya na konferencji było znalezienie niszy, a następnie skupienie się na niej, lekcja, której nauczył się w kosztowny sposób, stając się seryjnym przedsiębiorcą.

Seryjny przedsiębiorca

Pomiędzy sprzedażą Pizzy Hut firmie PepsiCo za 300 milionów dolarów w 1977 roku a słynnym staniem się franczyzobiorcą Papa John’s Pizza w latach 90: Znalazłem lepszą pizzę”, powiedział w krajowej reklamie – Carney miał wszelkiego rodzaju inne przedsięwzięcia. Tylko pięć z około 20 firm przyniosło mu pieniądze, co jego brat powiedział, że w rzeczywistości nie jest złą średnią.

„Prawdopodobnie stracił większość tego, co zarobił w Pizza Hut”, powiedział Dan Carney. „Nie był przygnębiony. Był po prostu agresywny, aby zbudować coś innego.”

Carney był zaangażowany w inne firmy spożywcze, takie jak Western Sizzlin, wraz z nieruchomościami, ropą i gazem, motoryzacją, wynajmem i biznesami rekreacyjnymi, zanim zdecydował się ponownie zawęzić swoją uwagę.

„Obudziłem się pewnego dnia w 1988 roku z około 28 różnymi rzeczami, które robiłem”, powiedział The Eagle w 1997 roku. „To nie jest mój poziom komfortu. To nie jest to, gdzie robię moją najlepszą pracę.”

Carney’s soft-spoken styl czasami podważa twardą determinację.

Kiedy PepsiCo zdecydowało się przenieść siedzibę Pizza Hut z Wichita do Dallas – decyzję, spośród wielu podjętych przez korporację, którą Carney uważał za błąd – pomogło to ugruntować jego własną decyzję o przejęciu rynku Papa John’s w Wichita i konkurowaniu z przyjaciółmi i byłymi współpracownikami biznesowymi.

„Zadzwoniłem do Papa John’s i powiedziałem: 'Chcę Wichita. Let’s do it, „, powiedział The Eagle.

Carney stał się jednym z największych franczyzobiorców Papa John’s i kontynuował pracę aż Alzheimer uderzył.

„Praca jest siłą życiową – niezbędną siłą życiową”, kiedyś powiedział.

„On po prostu był biznesem od czasu, gdy budził się rano, do czasu, gdy kładł się spać w nocy”, powiedział Ken Miller, partner Dalanda, który po raz pierwszy poszedł do pracy w Pizza Hut w 1969 roku.

Powiedział, że Carney nie miał dużego poczucia humoru. Zamiast tego dużo studiował i był „bezsensowny, po prostu podawał mi fakty i ruszajmy w drogę.”

Carney był nie tylko wykształcony, ale był też pedagogiem, powiedział Miller, i wykorzystywał „każdą okazję, by wysłać nas do jakiejś szkoły.”

Bill Warren powiedział, że Carney był dla niego takim samym mentorem jak partnerem.

19-letni Warren, pracujący jako menadżer w Orpheum Theatre, przeczytał o Pizza Hut i – nie wiedząc lepiej, jak powiedział – zadzwonił do Carneya, kiedy chciał wejść do biznesu teatralnego.

„Powiedziałem, 'Chciałbym porozmawiać z panem Carneyem’, a oni zapytali, 'Który?’. „

Warren został zaskoczony.

„Zapytałem, 'Który z nich jest prezydentem? Odpowiedzieli, 'Frank Carney.’ Powiedziałem, 'Porozmawiam z nim.’

„Na szczęście sekretarka Franka była na urlopie i gdyby nie to, nadal czekałbym na połączenie.”

Warren omówił swój pomysł na mniejsze teatry z Carneyem. Kiedy spotkali się osobiście i Carney zaproponował Warrenowi zdobycie informacji o potencjalnym miejscu, Warren miał je w ciągu kilku godzin, a Carney śmiał się z jego zapału. Trzydzieści dni później, dwa miał partnerstwo.

W dodatku do bycia „genialny biznesmen,” Warren powiedział Carney nauczył go, co to znaczy mieć uczciwość w biznesie. Powiedział, że Carney był znany z tego, że zawsze powtarzał: „Pozory konfliktu interesów są równie złe jak konflikt interesów.”

Carney nauczył również Warrena, aby nie przejmował się konkurentami, tylko klientami, a „reszta sama się o siebie zatroszczy.”

„To było jak posiadanie starszego brata” – powiedział Warren. „To było największe szczęście.”

Looking the part

In addition to being driven, Walsh said Carney wanted to look the part, too.

„He was not going to look tired or act tired.”

Pewnego razu byli na nudnym spotkaniu z analitykami z Wall Street, a Carney walczył o to, aby nie zasnąć.

Aby zachować czujność, Walsh powiedział, że Carney „po prostu kopał paznokciem w drugą rękę i nagle zaczął krwawić. To dopiero dyscyplina.”

Podczas gdy Dan Carney nienawidził spotkań do tego stopnia, że zabierał ludziom krzesła, aby nie przesadzali, Frank Carney lubił je, powiedział franczyzobiorca Pizza Hut Bob Geist.

„Był świetnym planistą. Długoterminowym planistą. . . . Słynął ze swoich planów pięcioletnich.”

Carney biegał również w triatlonach i ścigał się samochodami. Od pizzy wolał szczególnie rzadkie ryby, choć kiedy ją zamawiał, lubił szynkę, ananasa i jalapeno.

W początkowym okresie istnienia Pizza Hut jedną z jego specjalności było badanie miejsc, w których powstawała Pizza Hut i pozyskiwanie franczyzobiorców.

Former Sullivan Higdon & Sink reklama wykonawczy Al Higdon pamięta rooming z Carney podczas Kansas Air National Guard obozy dwa lata z rzędu w Gruzji i Wisconsin.

Higdon powiedział większość ludzi poleciał do obozów.

Wykorzystał okazję do rekrutacji franczyzobiorców Pizza Hut wzdłuż trasy.

Higdon powiedział, że pamięta, jak bracia Carney „zabiegali” o franczyzobiorców, a Frank Carney „miał dobre wyniki w podpisywaniu ich” przed przybyciem do obozu, założeniem munduru i ponownym byciem żołnierzem.

„Myślę, że to symbol jego etyki pracy i tego, co trzeba zrobić, aby być przedsiębiorcą.”

Przedsiębiorczość była tak kusząca dla Carneya i tak wiele osób w końcu zwróciło się do niego z możliwymi ofertami, że przestał szukać, jak powiedział Warren.

” 'Jeśli spojrzysz na to, może ci się spodoba’ „, Warren pamięta, jak jedna osoba powiedziała, „a Frank odpowiedział, 'Tego właśnie się boję.”

Poważny, ale dowcipny

Carney był tak poważny, że niektórzy przyjaciele, którzy zastanawiali się, jak go pochwalić, powiedzieli, że nie mogli wymyślić żadnych dzikich opowieści o szalonych czasach z ich przyjacielem.

„Nie mogliśmy nic wymyślić”, powiedział Geist.

„Nie był facetem wygłupiającym się”, powiedział Walsh.

Warren bierze wyjątek od komentarzy na temat humoru i osobowości Carneya, choć przyznał, że jego związek z nim mógł być inny niż większość.

„Miał bardzo dobre irlandzkie poczucie humoru, kiedy chciał je pokazać, ujmijmy to w ten sposób.”

Janie Carney powiedziała, że wielu ludzi myślało o jej mężu jako poważnym, ale powiedziała, że jego dowcip jest tym, co ją przyciągnęło – i że był kolegą smart aleck.

„Dużo się śmialiśmy”, powiedziała. „Mógł mi powiedzieć więcej o sobie niż ja mogłam. . . . Było poczucie zaufania, które emitował, że mogę pozwolić, aby moja dusza była pod jego opieką.”

Carney powiedziała, że jej mąż miał głęboką troskę o innych, takich jak były Gov. Jeff Colyer, który jako 12-latek szukał porady giełdowej od Franka Carneya – porady, która zakończyła się opłaceniem większości jego edukacji.

Janie Carney powiedziała, że jej mąż zwykł odwiedzać swoje restauracje w ubraniach roboczych zamiast garniturów i krawatów i był przygotowany do pracy po przybyciu, takich jak czyszczenie łazienki, podczas gdy oszołomieni pracownicy pytali, co robi.

„To jest Frank.”

Powiedziała, że wiedziała, że miałby takie samo podejście do badań nad chorobą Alzheimera, w których uczestniczył.

„Wchodzisz w to i płyniesz z tym, bo jeśli nie wejdziesz, nie możesz nikomu pomóc.”

Geist powiedziała, że Carney miał wiele wspaniałych cech.

„Był bardzo łaskawym człowiekiem i drogim, drogim przyjacielem”, powiedział, „Jednym z najbardziej honorowych biznesmenów, jakich znałem w życiu.”

Biznes sprawił, że był szczęśliwy, Carney powiedział kiedyś The Eagle, i docenił swoje życie.

„Jestem najszczęśliwszym facetem na świecie.”

.