Wagon sypialny

Wagon sypialny, zwany też sypialnym, wagon kolejowy przeznaczony do nocnych podróży pasażerskich. Pierwsze wagony sypialne zostały wprowadzone do eksploatacji na amerykańskich liniach kolejowych już w latach 30. XIX wieku, ale były to prowizoryczne wagony; pierwszym wagonem zaprojektowanym do komfortowej podróży nocnej był wagon sypialny Pullman, który został komercyjnie wprowadzony przez George’a M. Pullmana i Bena Fielda w 1865 roku. Wagon sypialny pojawił się w Wielkiej Brytanii i Europie nieco później i był różnie nazywany za pomocą słów oznaczających „samochód” i „łóżko” lub „sen”, jak we francuskim wagon-lit lub niemieckim Schlafwagen.

Typowy wagon sypialny z XX wieku ma sześć sypialni, każda z dwoma łóżkami, w środku wagonu; i sześć pokoi, z pojedynczymi łóżkami, na każdym końcu. Wynikająca z tego niska gęstość powoduje wysokie ceny biletów, tworząc podstawowy problem ekonomiczny dla kolei chcących konkurować z liniami lotniczymi. Problem ten doprowadził do podjęcia nowych wysiłków projektowych w celu zapewnienia większej pojemności; jednym z rezultatów był rozwój „wagonu sypialnego” z licznymi głęboko odchylanymi siedzeniami.

.