Victorian children in trouble with the law

• Tasks
• Background
• Teachers’ notes

Young people have always got into trouble with the law. To, co zmienia się w czasie, to jak społeczeństwo radzi sobie z młodymi przestępcami.

Przed czasami wiktoriańskimi nie było rozróżnienia między przestępcami w każdym wieku. W związku z tym, małe dzieci mogły być wysyłane do więzienia dla dorosłych. Istnieją zapisy mówiące o tym, że dzieci w wieku 12 lat zostały powieszone.

Wiktorianie byli bardzo zaniepokojeni przestępczością i jej przyczynami. Reformatorzy zadawali pytania o to, jak powinni być traktowani młodzi ludzie, którzy złamali prawo. Widzieli, że zamykanie dzieci z dorosłymi przestępcami raczej nie skłoni ich do prowadzenia uczciwego życia w przyszłości. Z drugiej strony, mocno wierzyli w surowe kary. W 1854 roku utworzono szkoły reformatorskie dla przestępców poniżej 16 roku życia. Były to bardzo trudne miejsca, o surowym rygorze, egzekwowanym przez częste bicie. Młodzi ludzie trafiali tam na długie wyroki – zazwyczaj kilkuletnie. Jednak młody przestępca zazwyczaj rozpoczynał swoją karę od krótkiego pobytu w więzieniu dla dorosłych.

Zadania

Tło

Przestępczość, i jak sobie z nią radzić, była jednym z wielkich problemów wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii. W pierwszej kolejności wydawało się, że wskaźnik przestępczości rośnie, od około 5 000 zarejestrowanych przestępstw rocznie w 1800 roku do 20 000 rocznie w latach trzydziestych XIX wieku. Wiktorianie mocno wierzyli w to, że przestępcy muszą stawić czoła swoim obowiązkom i w to, że należy ich karać. Między 1842 a 1877 rokiem w Wielkiej Brytanii zbudowano 90 nowych więzień.

Przestępczość wśród dzieci szokowała wiktorian. Relacja Dickensa o gangu młodych kieszonkowców Fagina pod wodzą Artful Dodgera, w „Oliverze Twiście” opublikowanym w 1837 roku, odegrała rolę w tym powszechnym niepokoju. W 1816 roku Parlament powołał nawet „Komisję do zbadania alarmującego wzrostu przestępczości wśród nieletnich w metropolii” (Londyn). Ale jak dalece idee karania, zmuszania przestępcy do przyznania się do swoich czynów poprzez długi, ciężki wyrok więzienia, powinny mieć zastosowanie do dzieci?

Krokiem w kierunku innego traktowania dzieci była Ustawa o przestępstwach nieletnich z 1847 roku, która mówiła, że młodzi ludzie poniżej 14 roku życia (wkrótce podniesiona do 16) powinni być sądzeni w specjalnym sądzie, a nie w sądzie dla dorosłych. Bardziej dalekosiężne były pierwsze szkoły reformatorskie, założone w 1854 roku. Młodzi ludzie byli wysyłani do szkoły reformowanej na długie okresy – kilka lat. Długie wyroki miały na celu oderwanie dziecka od „złych wpływów” domu i środowiska.

Reformatoria były tak daleko, jak rząd był gotów się posunąć w traktowaniu dzieci inaczej przez większość XIX wieku. Postawy zaczęły się wahać w kierunku reformy na początku XX wieku. Od 1899 roku dzieci nie były już wysyłane do więzień dla dorosłych. W 1902 roku założono eksperymentalną szkołę w Borstal, w Kent. Prowadzono ją jak szkołę z internatem, z dużą ilością sportu, personelem nie w mundurach i bardziej zachęcającym podejściem do dzieci. Kilka więcej 'Borstals’ zostało założonych, ale w 1982 roku nastąpił zwrot od reformy w kierunku kary i zostały one w większości zamienione na Instytuty Młodych Przestępców.

Dokumenty są również interesujące jako przykład wczesnego użycia fotografii w rejestrach policyjnych.

Uwagi nauczycieli

Ta lekcja może być użyta w kontekście historii Zbrodni i Kary, lub jako ilustracja jednego z aspektów życia w wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii. Alternatywnie, może być użyta do rozpoczęcia dyskusji o więzieniu dzisiaj.

Przestępczość i traktowanie przestępców jest zawsze kontrowersyjne, dzisiaj jak i w przeszłości. Wahadło reformy i rehabilitacji w stosunku do kary wahało się w historii i nadal się wahało w większości dyskusji w klasie.

Dwa przypadki w dokumentach ilustrują to, co wielu widziałoby jako surowość wiktoriańskiej sprawiedliwości, opartej na odpłacie.

Dwa przypadki w dokumentach ilustrują to, co wielu widziałoby jako surowość wiktoriańskiej sprawiedliwości, opartej na odpłacie.