Values Of 2020/21 Mid-Level, Bi-Annual Exceptions

The salary cap for the 2020/21 NBA league year has officially been set, with the league announced that the cap will be $109,140,000 – the same as it was in ’19/20.

Under the league’s current Collective Bargaining Agreement, the values of the mid-level, room, and bi-annual exceptions are tied to the percentage that the salary cap shifts in a given year. Ponieważ kwota czapki na 2020/21 nie stanowi wzrostu ani spadku, wartości wyjątków mid-level i bi-annual również nie wzrosną ani nie zmaleją.

Poniżej wymienione są maksymalne roczne i całkowite wartości każdego z tych wyjątków, wraz z krótkim wyjaśnieniem, jak działają i które zespoły będą miały do nich dostęp.

Mid-Level Exception (Non-Taxpayer):

Wyjątek mid-level dla niepłacących podatków jest podstawowym narzędziem dostępnym dla drużyn z over-the-cap, aby dodać wolnych agentów. Tak długo, jak drużyna nie zanurzyła się poniżej cap, aby wykorzystać cap space i nie przekroczy fartucha podatkowego ($138,928,000) w ogóle, może korzystać z tego MLE, który działa do czterech lat z 5% rocznymi podwyżkami.

Mid-Level Exception (Taxpayer):

Jeśli zespół o zbyt wysokiej kapitalizacji obecnie przewiduje, że będzie podatnikiem, lub spodziewa się, że przejdzie do terytorium podatkowego później w sezonie 2020/21, będzie miał dostęp do tego mniejszego wyjątku średniego poziomu dla drużyn podatników.

Jeśli zespół wykorzysta więcej niż $5,718,000 swojego wyjątku mid-level, ma zakaz przekroczenia fartucha podatkowego w dowolnym momencie w ciągu roku ligowego. Więc nawet jeśli zespół nie jest powyżej fartucha, kiedy używa swojego MLE, to może mieć sens, aby grać bezpiecznie, unikając korzystania z pełnego MLE i nakładając twardy cap.

Podatnik MLE może być używany do podpisania gracza na okres do trzech lat, z 5% roczną podwyżką.

Room Exception:

Although this is also a mid-level exception of sorts, it is colloquially known as the „room” exception, since it’s only available to teams that go below the cap and use their cap room.

Jeśli klub idzie pod czapką, traci swój pełny wyjątek mid-level, ale dostaje ten mniejszy wyjątek pokoju, który pozwala zespołowi przejść nad czapką, aby podpisać zawodnika, gdy zespół wykorzystał całą swoją przestrzeń czapki. Może być użyty do podpisania zawodników na okres do dwóch lat, z 5% podwyżką w drugim sezonie.

Bi-Annual Exception:

Wyjątek bi-annual, jak sama nazwa wskazuje, jest dostępny dla drużyn tylko raz na dwa lata. Z 30 klubów NBA tylko cztery – Mavericks, Grizzlies, Pistons i Raptors – skorzystały z niego w sezonie 2019/20, więc nie będą miały do niego dostępu w sezonie 2020/21. Pozostałe 26 drużyn ligi teoretycznie mogłoby z niego skorzystać w tym sezonie.

Wciąż, nawet jeśli drużyna nie wykorzystała swojego BAE w sezonie ’19/20, klub ten niekoniecznie ma do niego dostęp w nadchodzącym roku. Podobnie jak w przypadku MLE dla niepodatników, wyjątek ten znika, gdy drużyna znajdzie się pod czapką. Nie jest on również dostępny dla drużyn znajdujących się ponad fartuchem podatkowym – korzystanie z BAE tworzy hard cap na fartuchu.

Wyjątek BAE może być wykorzystany do podpisania zawodników na maksymalnie dwa lata, z 5% podwyżką po pierwszym roku.

Uwaga: Koniecznie sprawdźcie nasze fragmenty Hoops Rumors Glossary, aby uzyskać więcej informacji na temat mid-level exception i bi-annual exception.