Uprawa awokado: kwitnienie, zapylanie i zawiązywanie owoców

Kwitnienie i zapylanie

Dojrzałe drzewo awokado może wytworzyć ponad milion kwiatów w okresie kwitnienia, z których większość opada nie wytwarzając owoców. Celem masowego kwitnienia jest zachęcenie do odwiedzin przez nosicieli pyłku. W naturze oznacza to szereg owadów latających i pełzających, ale w Australii Zachodniej uważa się, że jest to głównie europejska pszczoła miodna.

Awokado ma „kompletny” kwiat, ale z niezwykłym zachowaniem znanym jako „protoginous dichogamia”. Kwiat awokado posiada oba funkcjonalne organy męskie i żeńskie w jednym kwiecie, ale otwiera się i zamyka dwukrotnie w ciągu dwóch dni – pierwszego dnia jako funkcjonalnie żeński (Rysunek 1), a następnego jako funkcjonalnie męski (patrz Rysunek 2). Każda faza otwierania trwa tylko około pół dnia.

Ryc. 1 Kwiat awokado Hass podczas fazy funkcjonalnie żeńskiej, pierwsza faza otwarcia

Ryc. 2 Kwiat awokado Hass podczas fazy funkcjonalnie męskiej, po dehiscencji, drugie stadium otwarcia

Ogólnie rzecz biorąc, na jednym drzewie wszystkie otwarte kwiaty będą zsynchronizowane. Oznacza to, że wszystkie będą funkcjonalnie męskie lub wszystkie funkcjonalnie żeńskie. Pyłek awokado z jednego drzewa jest kompatybilny z samym sobą i całkiem zdolny do zapylania własnych kwiatów – znane jako samozapylenie. Niezwykłe zachowanie podczas kwitnienia ma na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia tego zjawiska – poprzez zminimalizowanie ilości własnego pyłku, gdy stadia żeńskie są receptywne.

Aby jeszcze bardziej zmaksymalizować prawdopodobieństwo zapylenia krzyżowego, niektóre drzewa otworzą się najpierw rano jako funkcjonalnie żeńskie, zamkną się, a następnie otworzą się ponownie następnego popołudnia jako funkcjonalnie męskie (sekwencja kwitnienia typu A).

Inne drzewa otwierają się najpierw po południu jako funkcjonalnie żeńskie, zamykają się, a następnie otwierają się ponownie następnego ranka jako funkcjonalnie męskie (sekwencja kwitnienia typu B).

Terminowość tych etapów określa klasyfikację odmian do typu A lub B kwitnienia. Schemat sekwencji otwarcia odmian kwitnących typu A i B oraz sposób, w jaki sekwencja ta sprzyja zapylaniu krzyżowemu, patrz Tabela 1. Jest to ewolucyjny rozwój mający na celu zwiększenie różnorodności genetycznej.

Ważne jest, aby zrozumieć, że jako drzewo produkowane „klonalnie”, drzewostan jednej odmiany, takiej jak Hass, będzie kwitł zasadniczo jako jedno drzewo. Oznacza to, że wszystkie drzewa będą wykazywały takie samo zachowanie podczas kwitnienia. Tabela 2 zawiera wykaz niektórych powszechnych odmian i ich typów kwitnienia.

.

.

.