Ultrasound Guided Cyst Aspiration and Minimally Invasive Breast Biopsy

Jeśli odkryjesz guzek w piersi podczas samobadania lub jeśli guzek lub gęstość zostanie wykryta podczas badania mammograficznego, może być konieczne wykonanie badania ultrasonograficznego tego obszaru piersi. To ukierunkowane badanie ultrasonograficzne piersi może wykryć różnice w gęstości tkanki piersi, a lekarz może zauważyć następujące elementy, jeśli są one obecne:

• Wypełnione płynem woreczki, zwane torbielami
• Solidne masy piersi
• Nieprawidłowości w architekturze piersi (podejrzane zmiany w normalnej anatomii piersi)

W razie potrzeby, na podstawie wyników badania, badanie ultrasonograficzne może być również wykorzystane jako wskazówka ułatwiająca lekarzowi wykonanie aspiracji torbieli lub wykonanie biopsji igłowej. Jeśli badanie ultrasonograficzne przyniesie podejrzane wyniki, konieczne będą dalsze badania w celu ustalenia, czy zmiana jest nienowotworowa (łagodna) czy nowotworowa.

Aspiracja torbieli

Przed aspiracją torbieli zastosowane zostanie znieczulenie miejscowe (miejscowe wstrzyknięcie na skórę) w celu znieczulenia skóry i tkanki piersi. Jeśli masa wydaje się być torbielą wypełnioną płynem lub jeśli torbiel wypełniona wodą została już zidentyfikowana, igła w strzykawce zostanie wprowadzona do torbieli, a płyn zostanie usunięty. Procedura ta nazywana jest aspiracją torbieli pod kontrolą USG. Nie wszystkie torbiele muszą być opróżniane, a decyzja jest podejmowana wspólnie przez pacjenta i jego lekarza.

Lekarz upewni się, że torbiel może być całkowicie zaaspirowana (opróżniona) za pomocą ultradźwięków. Jeśli usunięty płyn wydaje się niepokojący (na przykład krwawy), może zostać wysłany do patologa, który zbada go pod mikroskopem (cytologia torbieli). Jeśli torbiel nie może zostać całkowicie odessana, lekarz może zalecić pobranie próbki tkanki za pomocą biopsji igłowej lub wycięcie chirurgiczne. Próbki biopsji mogą być również zalecane w przypadku wykrycia przez lekarza litego wzrostu w obrębie torbieli.

Biopsja rdzeniowa

Próbki tkanki z biopsji rdzeniowej mogą być również pobierane przy użyciu wskazówek ultradźwiękowych, co pomaga zapewnić odpowiednie pobranie próbki podejrzanego obszaru w piersi. Takie pobieranie próbek jest również wykonywane przy użyciu znieczulenia miejscowego. W razie potrzeby pacjentka może otrzymać tabletkę, która pomoże jej zrelaksować się podczas zabiegu biopsji.

Po uzyskaniu próbek tkanki z biopsji rdzeniowej lekarz umieści w piersi mały metalowy klips lub inny znacznik w celu oznaczenia miejsca biopsji. Ten klips lub marker może być widoczny w kolejnych badaniach obrazowych piersi (na przykład mammografii, MRI lub USG). Pozwala to zweryfikować, czy początkowo zidentyfikowany podejrzany obszar jest tym samym obszarem, który został poddany biopsji. Markery lokalizacyjne odgrywają również kluczową rolę u pacjentek, u których zdiagnozowano raka piersi, ponieważ pomagają chirurgowi w precyzyjnym zlokalizowaniu nowotworu podczas operacji. Jest to bardzo ważne w przypadku małych nowotworów, które nie są wyczuwalne oraz u pacjentek, które przed operacją raka piersi są poddawane chemioterapii. Nowotwory u niektórych pacjentek poddanych chemioterapii „znikają” (tzw. całkowita odpowiedź patologiczna), tak że lokalizację raka piersi można zweryfikować jedynie za pomocą markera lokalizacyjnego.

Gdy tylko jest to możliwe, w przypadku podejrzanych wyników badań piersi preferuje się biopsje igłowe (biopsje rdzeniowe) zamiast otwartych biopsji chirurgicznych. Często biopsja igłowa wykazuje, że obszar zainteresowania nie jest nowotworowy i operacja nie jest konieczna. W przypadkach, gdy biopsja igłowa ujawni raka, pacjentka ma do dyspozycji wszystkie opcje leczenia raka piersi. Pacjentka udaje się na operację tylko w celu leczenia raka piersi, a nie wymaga podróży na salę operacyjną w celu rozpoznania raka piersi i kolejnej podróży na salę operacyjną w celu leczenia raka piersi.

.