Trawka fajkowa

Trawka fajkowa była rośliną Śródziemia, szczególnie uprawianą i lubianą przez hobbitów z Shire, którym po raz pierwszy przedstawił ją Tobold Hornblower.

• 1 Historia
• 2 Zobacz też
• 3 Tłumaczenia
• 4 Referencje

.

Historia

Po raz pierwszy została wyhodowana w Shire przez Tobolda Hornblowera w Longbottom około SR 1070 (rok 2670 Trzeciej Ery). Mimo obcego pochodzenia, hobbici jako pierwsi zaczęli używać go do palenia. Produkcja ziela fajkowego stała się ważną gałęzią przemysłu w Shire, zwłaszcza na południu.

Ta sama roślina była znana wśród Dúnedainów jako słodka galena ze względu na swój zapach. W Gondorze znana była jako Westman’s-weed i rosła tam jako dzika roślina, ceniona najbardziej za swoje słodko pachnące kwiaty. Potoczna nazwa nawiązywała do jej pochodzenia: najwyraźniej została sprowadzona do Śródziemia przez Númenorejczyków w Drugiej Erze.

Popularne hobbickie odmiany fajkowego ziela wkrótce objęły Longbottom Leaf, Old Toby (nazwany na cześć Tobolda Hornblowera i czczony przez Bilbo Bagginsa), Southern Star i Southlinch, który był uprawiany w Bree.

Czarnoksiężnik Gandalf nauczył się palić fajkowe ziele od hobbitów i był znany z tego, że wydmuchiwał misterne pierścienie dymne. Saruman początkowo krytykował go za to, ale w końcu sam zajął się paleniem. Po zniszczeniu Isengardu wśród jego magazynów znaleziono ziele fajkowe, ale hobbici Merry i Pippin nie zdali sobie sprawy z implikacji odkrycia handlu Sarumana z Shire.

Zobacz także

• Old Toby (disambiguation)
• Athelas

Tłumaczenia

.