Top 10 Podatki i opłaty

Sezon podatkowy może się skończyć, ale to nie znaczy, że nadszedł czas, aby umieścić podatki i opłaty z głowy całkowicie. Ponieważ nie da się bez nich prowadzić biznesu, lepiej uzbroić się w wiedzę i dokładnie wiedzieć, z czym ma się do czynienia. Poniżej QSR przedstawia 10 najczęstszych podatków i opłat, na które należy zwracać uwagę.

Podatki dochodowe są nakładane na każdą firmę w każdej branży i różnią się w zależności od struktury podmiotu. Zasadniczo, restauracje mogą wybrać, aby ustawić się na dwa sposoby: jako korporacja C lub jako korporacja S, znany również jako podmiot pass-through. Korporacja typu C jest tym, co Polakow nazywa „zwykłą korporacją”; wiele dużych firm, a niektóre mniejsze firmy, są klasyfikowane jako korporacje typu C i są opodatkowane na dwóch poziomach – na poziomie korporacji i na poziomie udziałowców.

W strukturze podmiotu pass-through, osoba fizyczna, która jest właścicielem firmy płaci podatek, a wszystkie zyski i straty przechodzą na właścicieli. Polakow mówi, że większość szybkich usług klasyfikuje się jako podmioty pass-through, aby uniknąć podwójnego opodatkowania.

Podatki dochodowe są oparte na dochodzie netto restauracji, a poziomy podatkowe są oparte na stopniowanych stawkach: 15 procent dla firm, które zarabiają mniej niż $50,000 rocznie, 25 procent dla $50,000-$100,000, 34 procent dla $100,000-$10 milionów i 35 procent dla wszystkich zarobków przekraczających $10 milionów.

Meet the Experts

Amy Roberts

Hospitality Tax
Partner,
Grant Thornton LLP

David Selig

Podatek federalny
Praktyk,
Selig & Associates

Chuck Bernicker

Dyrektor wykonawczy,
Heartland Payment
Systems

Vincent Candilora

Senior Vice President,
Licensing,
ASCAP

Joel Polakow

Managing Director,
RSM McGladrey Inc.

Prawo stanowe wymaga, aby restauracje pobierały podatek od sprzedaży od wszystkich artykułów spożywczych, napojów i innych przedmiotów (takich jak koszulki lub kubki do kawy) sprzedawanych w sklepie. Pieniądze te, po zebraniu, trafiają do państwa. Stawki podatku od sprzedaży różnią się od stanu do stanu, a także „mogą się różnić w zależności od miasta, ponieważ miasta mogą również mieć swój własny podatek od sprzedaży stosowany w różnych jurysdykcjach”, mówi Roberts.

Podatki mogą spaść gdziekolwiek pomiędzy 5-10 procent znaku, a Roberts mówi, że ta rozbieżność w stawkach może mieć duży wpływ na biznes restauracji.

Na przykład, jeśli lokalizacja franczyzy ma wyższy podatek od sprzedaży niż lokalizacja w sąsiednim mieście, niektórzy klienci zdecydują się zjeść posiłek w tańszej z dwóch alternatyw. Ponadto, kontrole dotyczące podatku od sprzedaży mogą być niezwykle trudne do obrony. Selig mówi, że typowy audyt sięga trzech lat wstecz, „dlatego tak ważne jest prowadzenie dobrej dokumentacji i przechowywanie dokładnych rachunków. Dobrym pomysłem jest również udokumentowanie każdego dnia, w którym restauracja jest zamknięta, ponieważ może to być skuteczny sposób na obalenie zawyżonych szacunków egzaminatora podatkowego.”

Jeśli Twoja firma znajduje się na kawałku nieruchomości – czy to wolnostojącej lokalizacji, czy wewnątrz centrum handlowego – musisz płacić podatek od nieruchomości. Podatek ten jest pobierany przez miasto lub hrabstwo, w którym znajduje się restauracja i może się różnić w zależności od miasta i stanu.

Dobrą wiadomością, mówi Roberts, jest to, że podatki od nieruchomości powinny się zmniejszać w tych dniach.

„Oczywiście, rynek ma deflacji wartości nieruchomości, więc firmy zdecydowanie powinny płacić mniej,” mówi. „A jeśli tak nie jest, muszą spojrzeć na te oceny i upewnić się, że ich podatki od nieruchomości spadają.”

Nawet jeśli dzierżawisz swój budynek, Roberts mówi, powinieneś nadal przeglądać swoją umowę leasingową, aby upewnić się, że twój podatek od nieruchomości bierze pod uwagę wartość rynkową.

„Jak każdy inny przestrzegający prawa biznes, restauratorzy są zobowiązani do potrącania, dopasowywania i odprowadzania podatków od wynagrodzeń”, mówi Selig. „Część z tych pieniędzy finansuje Social Security, Medicare, i federalny podatek od bezrobocia, a reszta płaci za wydatki administracyjne, które są ponoszone przez rząd.”

Z podatkami od wynagrodzeń, procent zarobków pracownika jest potrącany – stawki są takie same dla pracowników pełnoetatowych i niepełnoetatowych – i dopasowywany przez pracodawcę; te pieniądze są następnie przekazywane rządowi stanowemu i federalnemu. Istnieje kilka składników podatku od wynagrodzeń, ale dwie główne kategorie to podatek Social Security/Medicare i podatek od bezrobocia.

Podatki Social Security/Medicare: Te dwa podatki, które wchodzą w zakres Federal Insurance Contributions Act (FICA), stanowią znaczną część podatku od wynagrodzeń. Podatki Social Security 6.2 procent i Medicare 1.45 procent, z których każdy dotyczy zarówno pracownika jak i pracodawcy.

Na rok 2011, jednak stawka podatku Social Security dla pracownika spadła do 4.2 procent od zarobków do $106,800, chociaż stawka pozostaje taka sama dla pracodawców. Te dwa podatki, które są nakazane przez rząd federalny, pomagają finansować krajowe programy Old-Age, Survivors, and Disability Insurance (OASDI) i Hospital Insurance (HI).

Unemployment Tax: Podatek ten, który jest nakładany zarówno przez rząd federalny jak i stanowy i może się różnić na każdym poziomie, pomaga osobom, które straciły pracę.

„Generalnie to, co się dzieje, to stanowe bezrobocie przychodzi najpierw, a oni biorą procent od twojej podstawy wynagrodzenia i to idzie do rządu stanowego,” mówi Roberts. „Rząd federalny zazwyczaj bierze procent w oparciu o to, co zostało, że nie poszedł do stanów, i to jest jak odszkodowanie dla bezrobotnych dostaje płatne.”

Do 1 lipca, federalna stawka podatku od bezrobocia usiadł na 6.2 procent; w tym momencie stawka spadła do 6 procent.

Jeśli, jak większość właścicieli restauracji, pozwalają kartom płatniczym w swojej restauracji, to podlegają opłatom za przetwarzanie kart kredytowych i debetowych. Istnieją dwa główne plany cenowe na rynku dla tych opłat: ceny pakietowe lub ceny interchange plus.

W przypadku cen pakietowych, zgadzają się Państwo z procesorem na uiszczenie opłaty ryczałtowej (2,5%, na przykład) od każdej transakcji. Oprócz tego, procesor może pobierać dodatkowe opłaty nominalne, takie jak opłata za wyciąg lub opłata interchange.

Strategia cenowa interchange plus, z drugiej strony, patrzy na każdą indywidualną transakcję i pobiera dokładną opłatę interchange, plus uzgodniony narzut. Przy tej strategii, karty debetowe ponoszą inne opłaty niż karty kredytowe. Na przykład, karta debetowa Visa pobiera 1,19 procent opłaty interchange, podczas gdy karta kredytowa Visa pobiera 1,54 procent.

Opłaty te mogą stanowić ogromne wydatki każdego roku, mówi Bernicker. W rzeczywistości, dla przeciętnej restauracji, której sprzedaż kartami debetowymi wynosi 400 000 dolarów rocznie, całkowita opłata interchange może kosztować ponad 5 100 dolarów.

Część stanów – w tym Arizona, Delaware, Hawaje, Illinois, Michigan, Mississippi, Nowy Meksyk, Ohio, Pensylwania i Waszyngton, między innymi – zaczęła nakładać podatek od wpływów brutto, aby nadrobić stale zmniejszające się wpływy z podatku dochodowego, które rządy stanowe otrzymują każdego roku. Podatek ten, w przeciwieństwie do podatku dochodowego, odnosi się do całkowitego dochodu brutto firmy, a nie do dochodu netto.

„Innymi słowy, stan nie patrzy na to, co jest dolną linią,” mówi Polakow. „Oni patrzą na to, co jest na górze”. Podatek od wpływów brutto nie bierze pod uwagę tego, czy firma uzyskała jakikolwiek zysk z transakcji; zamiast tego, opodatkowuje każdą transakcję, niezależnie od tego, czy firma ponosi zysk czy stratę.

Jeśli myślisz, że dochód z zakupów kart podarunkowych jest wyłączony z opodatkowania, pomyśl jeszcze raz. Przychody z kart podarunkowych są jak każde inne źródło przychodów, które są uwzględniane w obliczeniach podatku dochodowego firmy, a kiedy karty podarunkowe pozostają nieodebrane, mogą stanowić zobowiązanie dla właścicieli restauracji.

„Niekoniecznie stają się one własnością właściciela restauracji,” mówi Roberts. „Ta niewypowiedziana własność należy do kategorii „escheat laws”, co oznacza, że fundusze z nieodebranej własności, takie jak karty podarunkowe, a nawet czeki z wypłatą, których pracownik nigdy nie odebrał, muszą zostać przekazane państwu. „Jest to podatek kwantyfikowany,” mówi Roberts, „ale to … w zasadzie mówiąc, że to nie są pieniądze, które można zatrzymać.”

Jeśli chcesz ustawić nastrój dla swoich klientów z muzyką – czy to będzie łatwe słuchanie lub energiczne utwory pop – będziesz musiał za to zapłacić. Federalne prawa autorskie, które obowiązują od 1909 roku, mówią, że ludzie lub firmy – w tym restauracje – nie mogą używać utworów chronionych prawem autorskim bez zgody autora. Oznacza to, że aby odtwarzać jakiekolwiek utwory, płyty CD lub ścieżki dźwiękowe w swoich sklepach, a nawet wykorzystywać je w reklamach telewizyjnych, musisz uiścić opłatę, aby uzyskać pozwolenie.

Tutaj właśnie pojawia się Amerykańskie Stowarzyszenie Kompozytorów, Autorów i Wydawców (ASCAP). Pozwala ono firmom wnosić roczną opłatę za dostęp do ogromnej bazy danych utworów. Minimalna opłata wynosi mniej niż $1 dziennie, ale opłaty mogą wzrosnąć w zależności od rodzaju występu (na żywo lub soundtrack) i wielkości publiczności.

„Masz do wykorzystania ponad 8,5 mln piosenek,” Candilora mówi. „Możesz używać ich tak dużo, jak chcesz lub tak mało, jak chcesz, i nadal płacisz tę jedną prostą, stałą opłatę.”

Niektóre podmioty przetwarzające karty kredytowe i debetowe wymagają od swoich sprzedawców uiszczenia tej opłaty związanej z bezpieczeństwem danych dotyczących informacji o kartach kredytowych i debetowych. Opłaty te upewniają się, że „oprogramowanie i systemy POS są zgodne z najnowszymi standardami bezpieczeństwa danych”, mówi Bernicker, dzięki czemu informacje o kliencie są chronione. „To, co widzisz, to opłata pobierana od handlowca za zgodność ze standardami PCI.”

Podobnie, niezgodność ze standardami PCI może skutkować wysokimi karami dla firmy. Banki mogą zostać obciążone kwotą od $5,000 do $100,000 za brak zgodności, a grzywna ta jest często przenoszona na sprzedawcę.