The Dnepropetrovsk Maniacs

Wiktor Sajenko, Igor Suprunyuk i Aleksander Hanza, znani wspólnie jako „Maniacy z Dniepropietrowska”, byli paczką ukraińskich seryjnych/szpiegowskich morderców, zabójców z dreszczykiem, rabusiów, jednorazowych zabójców policjantów i jednorazowych enukleatorów, którzy brutalnie zabili prawie dwie dziesiątki osób podczas szału morderstw, który trwał prawie cztery tygodnie. Podczas gdy Hanzha nigdy bezpośrednio nie uczestniczył w morderstwach, jest uważany za część grupy, ponieważ był świadomy działalności przestępczej.

Historia

Sayenko, Suprunyuk i Hanzha urodzili się w 1988 roku w zamożnych, wpływowych rodzicach i razem uczęszczali do szkoły. Wszystkie trzy osoby miały kilka fobii, z którymi radziły sobie poprzez wykonywanie dziwnych czynności, takich jak stanie na balkonie swojego mieszkania, wiszenie nad barierką, aby zwalczyć swój lęk wysokości. Hanzha cierpiał na hemofobię, którą Suprunyuk zasugerował zwalczać poprzez torturowanie i zabijanie bezpańskich psów. Następnie cała trójka przystąpiła do tego i robiła sobie zdjęcia stojąc obok zwłok. Chłopcy byli również najwyraźniej entuzjastami sprawy nazistowskiej.

Po ukończeniu szkoły średniej, Sayenko i Hanzha poszli do swoich własnych prac, podczas gdy Suprunyuk, oficjalnie będąc bezrobotnym, został nielicencjonowanym taksówkarzem. Cała trójka zajęła się okradaniem pasażerów Suprunyuka, z których część podobno później stała się ich ofiarami. 1 marca 2007 roku Hanzha dokonał dwóch napadów z bronią w ręku, za które został oskarżony. W końcu, Sayenko i Suprunyuk najwyraźniej stracili zainteresowanie napadami i postanowili zrobić kolejny krok, mordując przypadkowych ludzi dla czystego dreszczyku emocji.

25 lipca 2007 roku, wraz z Jekatieriną Ilczenko i Romanem Tatarewiczem, Sajenko i Suprunyuk rozpoczęli swoje mordercze szaleństwo, losowo wybierając przechodniów, a następnie zadając im ciosy tępymi przedmiotami, takimi jak młotki i stalowe pręty budowlane, a także nagrywając niektóre z morderstw. Kilka ofiar zostało również okradzionych z ich dobytku.

W ciągu jednego dnia znajdowano wiele ciał, zazwyczaj dwa. Dodatkowo, niektóre ofiary nie były zabijane w Dniepropietrowsku, lecz w okolicznych miastach. O ich szaleństwie stało się głośno po tym, jak jeden z ocalałych, czternastoletni Wadim Lachow, natychmiast pobiegł na policję po tym, jak jego kolega został przez nich zamordowany, a także po tym, jak jedna z ofiar, Natalia Mamarchuk, została pobita na śmierć na oczach wielu świadków. Śledztwo było początkowo utajnione, ale w końcu rozesłano szkice, a skradzione mienie ofiar trafiło do lokalnych lombardów. Cała trójka została aresztowana tydzień po zakończeniu szału, kiedy Suprunyuk próbował sprzedać telefon komórkowy należący do jednej z jego ofiar. Telefon musiał być włączony, aby upewnić się, że działa, co pozwoliło funkcjonariuszom organów ścigania na odnalezienie go i namierzenie jego lokalizacji, co doprowadziło do aresztowania Sayenko i Suprunyuka.

W międzyczasie władze wtargnęły do domu Hanzy i aresztowały go, ale nie przed tym, jak udało mu się wymazać informacje z wielu skradzionych telefonów komórkowych, które próbował spuścić w toalecie. Sayenko, Suprunyuk i Hanzha zostali oskarżeni o liczne przypadki morderstwa z premedytacją (z wyjątkiem Hanzhy), okrucieństwa wobec zwierząt, rozboju i napadu z bronią w ręku. Wszyscy trzej natychmiast przyznali się do winy, choć Suprunyuk wycofał swoje zeznania. Ostatecznie wszyscy trzej mężczyźni zostali uznani za winnych wszystkich zarzucanych im czynów. Sajenko i Suprunyuk zostali skazani na dożywocie, a Hanzha na dziewięć lat więzienia, przy czym ten krótki wyrok wynikał z faktu, że Hanzha nigdy nie brał udziału w morderstwach. Makabryczne filmy wideo z morderstw Sayenko i Suprunyuk odbiły się szerokim echem. Jedno z nich przedostało się do Internetu 4 grudnia 2008 roku, jest to nagranie z brutalnego zabójstwa Siergieja Jatzenki, który zginął 27 lipca 2007 roku. Wyciek filmu spotkał się z krytyką, ale później przyznano, że kontrola nad filmami zamieszczonymi w Internecie była „praktycznie niemożliwa”.

Modus Operandi

Sajenko i Suprunyuk zabijali swoje ofiary, bestialsko biczując je tępymi przedmiotami, takimi jak młotki i stalowe pręty budowlane. Często celowali w twarze, bijąc je tak dotkliwie, że ofiary były prawie nie do poznania. Niektóre z ofiar były również poddawane torturom i okaleczeniom, z których te ostatnie obejmowały wydłubywanie oczu, a niektóre były również okradane ze swojego dobytku, który Sayenko i Suprunyuk sprzedawali później w lombardach.

Maniacy Akademii

Artyom Anoufriev i Nikita Lytkin zostali zainspirowani przez maniaków do popełnienia własnego morderstwa. Nazwany „The Academy Maniacs”, zabił sześć osób i próbował zabić dziewięć innych w ciągu pięciu miesięcy w 2010 i 2011 roku w Irkucku, Rosja. W dniu 2 kwietnia 2013 roku Anoufriev został skazany na dożywocie, a Lytkin na 24 lata więzienia za zabójstwa.

Znane ofiary

• Nieokreślona data i miejsce w 2005 roku: Bezimienny chłopiec (pobity przez Suprunyucka i skradziony mu rower; przeżył)
• Nieokreślone daty i miejsca od 2005 do 2007 roku: Liczne nienazwane ofiary (wszystkie tylko obrabowane)
• 2007:
  • 1 marca, nieokreślone lokalizacje: Dwa nieokreślone napady z bronią w ręku (popełnione przez Hanza w Dnieprodzierżyńsku)
  • Czerwiec-lipiec: 21 zabitych, plus osiem ocalałych, w szaleństwie zabijania. Znane ofiary to:
    • 25 czerwca, Dniepropietrowsk:
      • Ekaterina Ilczenko, 33 (zatłuczona młotkiem przez Suprunyucka)
      • Roman Tatarewicz, 35 (jego głowa została rozbita tępym przedmiotem)
      • Wiktor Percew, 58 (jego twarz została rozbita tępym przedmiotem; przeżył)
    • 28 czerwca, Dniepropietrowsk:
      • Aleksiej Kovbasa, 69
      • Walery Krivospitsky, 53
    • 1 lipca, Nowomoskowsk:
      • Jewgienia Grischenko, 15
      • Nikolaj Serczuk, 56
    • 6 lipca, Dniepropietrowsk:
      • Egor Nechvoloda, 21 (zatłuczony młotkiem ponad 15 razy; zabójcy napisali mu swastykę na czole)
      • Elena Szram, 28 (zatłuczona osiem razy młotkiem przez Suprunyuka)
      • Walentyna Hanża, 51
    • 7 lipca, Podgorodnoje:
      • Andriej Sidyuck, 14
      • Wadim Lachow, 14 (usiłowano; uciekł)
    • 11 lipca, Dniepropietrowsk:
      • Nikolai Pshenichko, 53
      • Niezidentyfikowany mężczyzna
    • 12 lipca, Dniepropietrowsk:
      • Sergei Yatzenko, 48 (uderzony wielokrotnie młotkiem 10 razy w twarz oraz ugodzony śrubokrętem w oko i brzuch)
      • Regina Prokopenko, 85
    • 13 lipca, Dniepropietrowsk: Nikołaj Maryanczikowa
    • 14 lipca, Dniepropietrowsk: Natalia Mamarchuk, 45 (zamordował ją młotkiem lub rurką podczas jazdy na skuterze)
    • 15 lipca, Dniepropietrowsk: Vladimir Rakovsky, 51
    • 16 lipca, Dniepropietrowsk: Yuri Pekhotin, 47
    • Nieustalone daty i miejsca:
      • Nieznana kobieta (była w ciąży; płód został wyrwany z jej łona)
      • Lidia Mikrenischeva, 70 (przeżyła)

On Criminal Minds

Pomimo, że Maniacy nigdy nie zostali bezpośrednio wymienieni lub wymienieni w programie, wydaje się, że byli inspiracją dla następujących unsubów:

• Season Five
  • Turner’s Group („Hopeless”) – Obie grupy składały się z trzech członków, których wszyscy (z wyjątkiem Hanzha, który był świadomy działalności grupy, jednak nigdy w niej nie uczestniczył) byli spree i thrill killers, nagrywali niektóre ze swoich morderstw, zabijali swoje ofiary poprzez okrutne bicie ich stalowymi prętami i innymi tępymi przedmiotami (czasami nawet do tego stopnia, że ich ofiary pozostawały nierozpoznawalne), i torturowali je podczas tego (Grupa torturowała jedną ofiarę przybijając jej ręce do biurka i torturowała psychicznie inne ofiary, podczas gdy Maniacy czasami okaleczali ich i wydłubywali im oczy).
• Sezon Szósty
  • Ben Foster („With Friends Like These…”) – Obie były grupami (Fostera były wymyślone) szaleńczych morderców i rabusiów, którzy celowali w przypadkowe ofiary, bili i dźgali je na śmierć, a następnie sprzedawali ich rzeczy. Również sposób BAU początkowo założyć, że morderstwa Foster zostały popełnione przez paczkę zabójców thrill wydaje się być dalszy ukłon w stronę Maniacs.

.