The Abominable Snowman (1957)

Babulous little implicit horror gem from Hammer Studios with subtle performances by Forrest Tucker and Peter Cushing. Byłem zdumiony widząc jak młodzieńczo wyglądał Peter Cushing w tym filmie w porównaniu do zaledwie kilku lat później. Wygląda na to, że powstał po Klątwie Frankensteina (1957) i Horrorze Drakuli (1958). The Abominable Snowman(1957) w abstrakcyjny sposób przygląda się pojęciu yeti. Legendarny yeti w filmie otrzymuje dwuznaczną jakość, która sprawia, że staje się on przerażającą obecnością. Inteligentny film, który mógł być zrobiony tylko przez Brytyjczyków, bo filmowcy z Hollywood (wielu z nich) nie zrobiliby filmu bogatego w ukrytą grozę i inteligencję. Jeśli chodzi o tworzenie filmów science fiction, które są przerażające, jak również inteligentne, brytyjscy filmowcy w większości są najlepsi. Część historii przypomina mi Lost Horizon Franka Capry (1937), który również rozgrywa się w Himalajach. Zarówno The Abominable Snowman(1957) jak i Lost Horizon(1937) poruszają tematykę duchowości i człowieczeństwa. Peter Cushing jako Dr. Rollason jest dobrym odpowiednikiem głodnego pieniędzy i sławy Dr. Frienda granego przez Forresta Tuckera. Peter Cushing daje łagodny i przemyślany występ, który jest nietypowy dla wielu ról, jakie zagrał dla studia Hammer. Obraz napisany przez twórcę Quatermassa, Nigela Kneale’a, który jest mistrzem sugestywnej grozy. The Abominable Snowman(1957) to obok Cannibal Holocaust(1979) jedna z głównych inspiracji dla Blair Witch Project(1999). Abominable Snowman(1957) jest bardziej skutecznym filmem w sugerowaniu terroru niż Blair Witch Project(1999) z kilku powodów. Po pierwsze, ten pierwszy pokazuje kawałki i fragmenty yeti, co jest bardziej pomysłowe niż nie pokazywanie niczego z czarownicy w ogóle, jak w tym drugim. Po drugie, strach i przerażenie odczuwane przez bohaterów filmu The Abominable Snowman(1957) jest genialne, w przeciwieństwie do Blair Witch Project, gdzie emocje strachu i przerażenia są zmanipulowane i wymuszone. Doskonały film dla kogoś takiego jak Val Guest, którego kariera pełna jest wzlotów i upadków. The Abominable Snowman(1957) kończy się na prowokującej do myślenia nucie o Yeti, jak również innych inteligentnych metafizycznych kwestiach.