Tajemnicze kratery wydmuchiwane z Rosji mogą oznaczać kłopoty dla całej planety

Od 2014 roku w regionie odkryto kilka masywnych zapadlisk. Pierwszy z nich mierzył podobno ponad 50 stóp szerokości.

Istnieje kilka hipotez na temat tego, jak powstają kratery, ale żadna z nich nie została udowodniona, według dr Vladimira Romanovsky’ego, profesora geofizyki na University of Alaska Fairbanks.

„Wszystkie te hipotezy, chociaż, wykorzystują fakt, że temperatura w regionie wzrasta,” Romanovsky powiedział.

Formowanie tych krateropodobnych dziur może mieć kluczowe konsekwencje dla społeczności Syberii i środowiska w ogóle.

Jedna teoria sugeruje, że dziury są tworzone, gdy uwięzione gazy eksplodują. Dwutlenek węgla i metan, oba gazy cieplarniane, są uwalniane w tym procesie.

Zgodnie z konwencjonalnymi szacunkami, metan ogrzewa planetę 34 razy bardziej niż dwutlenek węgla w ciągu 100 lat. Ale takie szacunki ignorują fakt, że atmosferyczny metan rozkłada się na dwutlenek węgla, mniej silny gaz cieplarniany, po 10 do 20 latach.

Przez okres 20 lat, potencjał ocieplenia metanu jest 86 razy większy niż dwutlenku węgla, według Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu.

Wciąż pozostaje kwestią sporną, czy powstawanie tych kraterów przyczynia się do znacznych ilości gazów cieplarnianych w atmosferze, mówią naukowcy.

„Nie ma szacunków dotyczących ilości metanu uwalnianego do atmosfery, ponieważ nie wiemy jak” takie kratery powstają, powiedział Romanovsky.

Według Hendersona, naukowcy nie są również pewni co do tempa i rodzajów wyrzucanych gazów – konkretnie, czy metan rozkłada się na dwutlenek węgla przed czy po jego uwolnieniu.