Stephen Greenberg, M.D.

Książka może wiele zmienić dla ciekawskiego młodego umysłu, zwłaszcza gdy jest kroniką intrygującego tematu. Ciesząca się uznaniem książka mikrobiologa Paula de Kruifa „Microbe Hunters” była przemyślanym prezentem od ojca, który chciał, aby jego nastoletni syn, Stephen Greenberg, był intelektualnie zaangażowany podczas anginy. Ale wpływ książki na Stephena okazał się nieoczekiwanie ogromny.

„Książka dotyczyła historii lekarzy, którzy dokonali odkryć w dziedzinie chorób zakaźnych, i to przykuło moją uwagę” – wspomina dr Greenberg. Chociaż nikt w jego rodzinie nie był lekarzem, odkąd pamięta, zawsze chciał nim zostać. Rozpoczynając studia na University of Maryland School of Medicine nie podjął jeszcze decyzji o wyborze specjalizacji, ale ziarno zostało zasiane. W ciągu kilku lat ten trafny prezent od ojca zainspirował jego decyzję o specjalizacji w chorobach zakaźnych, która stała się punktem wyjścia dla długiej i błyskotliwej kariery dr Greenberga w Baylor College of Medicine i Ben Taub Hospital.

Związek dr Greenberga z Baylor rozpoczął się pod koniec jego rezydentury na University of Maryland, kiedy zainteresował się nowym związkiem przeciwwirusowym – interferonem. Chciał dowiedzieć się więcej na temat wirusologii, więc dzięki wsparciu kierownika wydziału złożył podanie i został przyjęty na stypendium z zakresu chorób zakaźnych w Baylor. Zanim wraz z żoną Lisą wyruszyli w drogę do Houston i nowego życia w Teksasie, obiecał, że po zakończeniu stypendium wrócą do Baltimore. Patrząc teraz wstecz, wspomina kilka czynników, które zmieniły jego zdanie.

„Pomysł był dla mnie, aby przejść do Baylor, nauczyć się wirusologii oddechowej i przynieść go z powrotem do University of Maryland, aby rozpocząć program. Ale ludzie, z którymi pracowałem, od samego początku byli wspaniali” – wyjaśnia. W rzeczywistości kluczem do jego pozostania w Baylor byli jego mentorzy, znani eksperci w dziedzinie ostrych chorób układu oddechowego, dr Robert Couch i Vernon Knight. „Wykonywali oni świetną pracę nad szczepionkami przeciwko grypie i lekami przeciwwirusowymi, a ja miałem szansę pracować nad interferonem na przeziębienie. Za każdym razem, gdy próbowałem szukać innej pozycji, zawsze decydowałem, że lepiej mi będzie w Baylor”. W odniesieniu do tej obietnicy dla swojej małżonki, ujawnia, „Moja żona wciąż czeka!”

Choć dr Greenberg może być najlepiej znany ze swojej wiedzy jako pedagog i jego biegłości jako klinicysta, skoncentrował się na nauce przez pierwsze 15 lat kadencji w Baylor, pracując nad grypą i przeziębieniem. Jego ostatnia próba badawcza, nieudana faza 1 badań nad szczepionką przeciwko HIV/AIDS, okazała się punktem zwrotnym w jego karierze. Dzięki temu doświadczeniu obrał nowy kierunek, który rozpoczął się od mianowania go szefem służby medycznej, a wkrótce potem profesorem Herman Brown Teaching, dwóch kluczowych ról w Ben Taub, które pełnił aż do przejścia na emeryturę 31 sierpnia. Lubi opowiadać tę historię porażki i odnowy innym wykładowcom, częściowo po to, aby podzielić się zachęcającym przesłaniem: „Nawet jeśli sprawy nie potoczą się tak, jak chcesz naukowo, lub nawet w odniesieniu do wyników pacjenta, nadal masz szansę na zrobienie dobrych rzeczy, czy to w edukacji, czy poprzez praktykowanie medycyny.”

Od dzieciństwa i przez całą jego niezwykłą karierę w medycynie akademickiej, książki i nauka były integralną częścią życia dr Greenberga. Te priorytety i pragnienie zbudowania spuścizny poświęconej przygotowaniu następnej generacji lekarzy pozostały na pierwszym miejscu podczas jego powołania jako jednego z najbardziej niezłomnych pedagogów medycznych Baylor. Osiągnięcie tych celów wymagało niezliczonych godzin pracy, ale dla dr Greenberga jego wysiłki były tego warte. „Nauczanie następnego pokolenia, niezależnie od tego, jak dobrze sobie poradzą, usprawiedliwi wszystkie lata, które spędziłem. Więc rozglądam się i widzę, jak dobrze radzą sobie nasi rezydenci, główni rezydenci i stypendyści, i myślę, że przyczyniłem się do tego – to moje dziedzictwo – i za każdym razem, gdy radzą sobie dobrze, czuję się dobrze z moim udziałem w ich edukacji.”

Jeden z jego wybitnych stażystów, Sagar Lonial, M.D., FACP, przewodniczący i profesor Wydziału Hematologii i Onkologii Medycznej oraz główny dyrektor medyczny Winship Cancer Institute w Emory University School of Medicine, pięknie opisuje swoje przemyślenia na temat uczenia się u boku dr Greenberga. „Dr Greenberg był niesamowitym nauczycielem i mentorem w czasie, gdy byłem rezydentem i szefem rezydentów w Ben Taub. Zawsze potrafił w prosty sposób przekazać ważne lekcje dotyczące opieki nad pacjentem, przywództwa i nauki. Jako osoba, dla której dr Greenberg stanowi wzór do naśladowania w moich obecnych rolach, ta ostatnia część, czyli sprawienie, by wyglądało to na łatwe, jest najtrudniejsza, ale jemu zawsze udawało się to robić z wdziękiem i życzliwością. Był sercem i duszą programu Ben Taub Medicine”.

Jeden aspekt niezwykłej spuścizny dr Greenberga w edukacji medycznej zakorzenił się w połowie lat 90-tych, kiedy on i 11 innych członków wydziału spędzili prawie rok dokonując poważnych zmian w programie nauczania Baylor w zakresie medycyny licencjackiej. Nowe pomysły przyniesione i wprowadzone, takie jak wczesny dostęp studentów medycyny do pacjentów, pozycjonowały Baylor jako lidera w podejściu do rewizji programu nauczania medycyny. Kilka lat później, podczas swojej ośmioletniej kadencji jako dziekan ds. edukacji medycznej, odegrał kluczową rolę we wdrażaniu podstawowych kompetencji i 80-godzinnej grupy roboczej dla rezydentów. Okres ten był również świadkiem ukończenia nowej przestrzeni dla studentów medycyny do działań edukacyjnych i symulacyjnych, 15-procentowego wzrostu wielkości klasy w szkole medycznej i większej różnorodności w populacji studentów.

Pośród jego licznych wkładów do obszaru edukacji było jego przywództwo w dostarczaniu lokalnych i krajowych działań CME dla praktykujących lekarzy. Miał również znaczący udział w realizacji warsztatów i programów szkoleniowych w ciągu ostatnich dwóch dekad, istotnych kroków w celu zapewnienia rezydentom i wykładowcom nabycia kompetencji niezbędnych do bycia skutecznymi edukatorami. Dziś, w dużej mierze dzięki wysiłkom dr Greenberga, Baylor wyróżnia się jako lider w szkoleniu obecnych i przyszłych lekarzy.

Po dekadach gromadzenia ogromnej wiedzy i mądrości, dr Greenberg bez wątpienia może przekazać kilka słów rady tym, którzy podążają jego śladami. Studentom pierwszego roku medycyny proponuje: „To jest maraton i musicie być przygotowani na kontynuowanie nauki i motywowanie się, na wprowadzanie nowej wiedzy i informacji. Nigdy nie przestajecie się uczyć. Koncepcja uczenia się przez całe życie jest prawdziwa i ważna, a nauka tych nawyków nadążania i czytania jest kluczowa. Należy również zrozumieć, że naprawdę trzeba lubić i cenić sobie opiekę nad pacjentami, co nadal jest istotą medycyny.” A dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją karierę jako edukatorzy medyczni, uważa: „Bycie edukatorem medycznym generalnie oznacza, że jesteś dobry z pacjentami, więc bycie dobrym lekarzem jest w połowie drogi. Jeśli jesteś kompetentnym lekarzem, wtedy chodzi o to, aby nauczyć się komunikować to, co wiesz swoim uczniom.”

Pytany o to, co przyniosło mu najwięcej radości podczas jego niezwykle wpływowej kariery, odpowiada: „Interakcja ze studentami i wykładowcami i zobaczenie, jak najlepiej pomóc im odnieść jak największy sukces, na jakimkolwiek etapie ich kariery. Lubię opiekę nad pacjentami, ale równie ważne jest, aby upewnić się, że wykładowcy i rezydenci dają z siebie wszystko. Patrząc wstecz przez dekady, to jest to, co daje mi najwięcej przyjemności.”

Poza tym osobistym spełnieniem, Baylor złożył hołd dr Greenbergowi za jego doskonałe umiejętności nauczania i opieki nad pacjentami, przyznając mu trzy z najbardziej prestiżowych nagród instytucji, nagrodę Barbary i Corbina J. Robertsona, Jr. Presidential Award for Excellence in Education, John P. McGovern Outstanding Teaching Award for the Clinical Sciences oraz Master Clinician Award for Excellence in Patient Care. On również został wymieniony wśród Najlepszych Lekarzy w Ameryce® przez ponad 23 lata, cementując w ten sposób swoją krajową reputację doskonałości klinicznej.

W rozmowie o jego planach na emeryturę, mogą one nie brzmieć jak emerytura w ogóle. W rzeczywistości, jeden z synów Dr Greenberg ma wewnętrzny zakład o to, kiedy wróci do pracy. Mimo to, jasno określa on swoje cele po sierpniu. „Mam mieszane uczucia, ale nie zamierzam siedzieć na kanapie. Planuję pozostać w społeczności przez jakiś czas. Mam dokumenty, które muszę skończyć w ciągu najbliższych kilku miesięcy i będę się regularnie spotykać z nowym szefem medycyny, aby ułatwić przejście. I, prawdopodobnie będę kontynuować nauczanie na niektórych konferencjach. Tak więc, będę w pobliżu.” Chociaż spodziewa się, że będzie tęsknił za codzienną interakcją ze studentami i wykładowcami, nie będzie daleko od akcji – przynajmniej na razie.

.