Statystyki dotyczące depresji poporodowej

Statystyki dotyczące depresji poporodowej

Depresja poporodowa jest stanem, który przybiera wiele form i może pozostać niezdiagnozowana przez długi okres czasu. Od czasu, gdy pod koniec lat 80-tych ubiegłego wieku po raz pierwszy zwrócono uwagę na depresję poporodową, przeprowadzono wiele badań dotyczących częstości jej występowania, czynników ryzyka i skuteczności leczenia wśród światowej populacji.

Dzięki tym badaniom dysponujemy obecnie ważnymi danymi, które rzucają światło na wszechobecność i skalę tego globalnego problemu zdrowia psychicznego.

Poniżej przedstawiono najważniejsze statystyki pochodzące z wielu badań i źródeł obejmujących ostatnie kilkadziesiąt lat.

Statystyki dotyczące częstości występowania PPD

Choć dokładne wskaźniki depresji poporodowej nie są znane, istnieją pewne ogólnie przyjęte dane dotyczące liczby kobiet, które doświadczają depresji poporodowej rocznie.

W samych Stanach Zjednoczonych:

• Około 70% do 80% kobiet doświadcza co najmniej „baby blues”. Wiele z tych kobiet doświadczy cięższego stanu depresji poporodowej lub stanu pokrewnego.
• Zgłaszany wskaźnik klinicznej depresji poporodowej wśród nowych matek wynosi od 10% do 20%.

Ważne jest, aby zrozumieć, że liczby te dotyczą tylko żywych urodzeń. Wiele kobiet, które poroniły lub urodziły martwe dziecko, również doświadcza objawów depresji poporodowej.

• Wliczając kobiety, które poroniły lub urodziły martwe dziecko, w Stanach Zjednoczonych na depresję poporodową cierpi rocznie około 900 000 kobiet.

Depresja poporodowa jest również problemem globalnym.

Na całym świecie:

• Depresja poporodowa dotyka dziesiątki, jeśli nie setki milionów ludzi rocznie, jeśli uwzględni się wszystkie kraje.
• Jedno z badań wykazało, że w krajach azjatyckich wskaźnik depresji poporodowej wśród nowych matek może wynosić 65% lub więcej.

Niestety uważa się, że depresja poporodowa jest znacznie bardziej powszechna, niż ujawniają to statystyki. Niektórzy eksperci medyczni uważają, że wskaźnik depresji poporodowej może być co najmniej dwukrotnie wyższy niż to, co jest faktycznie zgłaszane i diagnozowane. Jeśli objawy nie są zgłaszane i nie są leczone, nie można ich uwzględnić w globalnych statystykach zdrowotnych.

Innym ważnym faktem, który należy rozważyć w odniesieniu do depresji poporodowej, jest to, że może ona dotyczyć osób wszystkich ras, grup etnicznych, kultur oraz środowisk edukacyjnych i ekonomicznych. Poniższy wykres przedstawia procent kobiet z różnych grup etnicznych, u których zdiagnozowano depresję poporodową.

Dodatkowo, depresja poporodowa nie dotyka tylko nowych matek.

Badania wykazały, że:

• Około 10% nowych ojców doświadcza objawów depresji w okresie poporodowym.
• Połowa mężczyzn, którzy mają partnerki z depresją poporodową pójdzie na rozwój depresji siebie.

Niektóre badania wykazały, że stawki PPD w rodziców adopcyjnych są porównywalne do stawek PPD w biologicznych matek. Stresory, że rodzice adopcyjni twarz są inne niż te, które napotykają przez rodziców biologicznych. Ponieważ nadal istnieje społeczne piętno wokół rodzin adopcyjnych, wskaźniki PPD mogą być wyższe u rodziców adopcyjnych, jak wielu cierpi w milczeniu z ich objawów.

• Jedno badanie wykazało, że około 8% rodziców adopcyjnych doświadczył ciężkiego PPD w porównaniu do matek biologicznych w tym samym badaniu, którzy doświadczyli PPD w tempie 16,5%.

Statystyki na czynniki ryzyka PPD

Nie ma znanej przyczyny depresji poporodowej. Zamiast tego istnieje szereg czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo jej wystąpienia.

Poniżej podajemy statystyki dotyczące konkretnych czynników ryzyka.

• Kobiety z historią depresji, zaburzeń lękowych lub poważnych zaburzeń nastroju są o 30% do 35% bardziej narażone na wystąpienie depresji poporodowej.
• Jeśli kobieta doświadczyła depresji poporodowej przy poprzednich porodach, jest o 10% do 50% bardziej prawdopodobne, że doświadczy jej ponownie.
• Uważa się, że 50% kobiet, u których rozwinie się depresja poporodowa, zaczęło doświadczać objawów w czasie ciąży. Dowodzi to konieczności wczesnego rozpoznania objawów, świadomości i dostępu do leczenia.
• Choć PPD może dotknąć ludzi z różnych środowisk, osoby żyjące w ubóstwie lub mające słaby dostęp do edukacji i opieki zdrowotnej mogą być bardziej zagrożone. Dane sugerują, że u 25% osób z tej grupy demograficznej rozwinie się depresja poporodowa. Jedno z badań wykazało, że kobiety o niskim statusie socjoekonomicznym były 11 razy bardziej narażone na wystąpienie objawów PPD niż kobiety o wyższym statusie socjoekonomicznym.

Statystyki dotyczące rodzajów PPD

Częścią szerzenia świadomości na temat depresji poporodowej jest zrozumienie, że stan ten może przybierać różne formy. Oto kilka statystyk dotyczących częstości występowania i czynników ryzyka określonych rodzajów depresji poporodowej:

• Od 1 do 2 kobiet na każde 1000 rozwinie psychozę poporodową – ciężkie i potencjalnie śmiertelne zaburzenie.
• Kobiety, które w przeszłości cierpiały na zaburzenia dwubiegunowe, są o 40% bardziej narażone na rozwój psychozy poporodowej.
• Tragicznie, 10% przypadków psychozy poporodowej kończy się samobójstwem lub dzieciobójstwem.
• Jedno z badań wykazało, że ponad 60% kobiet z depresją poporodową miało również objawy zaburzeń lękowych, co nie zawsze jest związane z depresją.
• Uważa się, że poporodowe zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne występuje u 3% do 5% kobiet w wieku rozrodczym.

Statystyki dotyczące leczenia PPD

Stałe, kontrolowane i profesjonalne leczenie depresji poporodowej jest skuteczne w zarządzaniu i leczeniu tego stanu w czasie. Uważa się, że chociaż istnieje wiele zdiagnozowanych przypadków depresji poporodowej, tylko ograniczona liczba kobiet faktycznie poddaje się leczeniu. Ogólny wskaźnik skuteczności leczenia depresji poporodowej wynosi 80%, co sprawia, że jest ono niezbędne dla każdego, kto chce wyzdrowieć.

Tak jak w przypadku wszystkich form zaburzeń psychicznych, wczesne rozpoznanie i leczenie depresji poporodowej może prowadzić do lepszego radzenia sobie z objawami i szybszego powrotu do zdrowia.

Na podstawie tych faktów i statystyk łatwo zauważyć, jak powszechna jest depresja poporodowa w skali globalnej. Edukacja i świadomość, badania przesiewowe i przewidywanie ryzyka, jak również wczesna diagnoza i leczenie, mogą pomóc w poprawie tych niepokojących liczb. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym lepiej będziesz mogła zarządzać swoim zdrowiem i samopoczuciem. Jednak nigdy nie jest za późno, aby szukać pomocy. Niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem, jeśli doświadczasz objawów depresji poporodowej.