Spór o nazwę Morza Japońskiego

Daleki Wschód przedstawiony w ramach Kunyu Wanguo Quantu przez Matteo Ricci w 1602 r. opisującego morze jako Morze Japońskie.

Obydwie strony sporu przedstawiły szereg argumentów na poparcie swoich roszczeń.

Argumenty oparte na mapach historycznych

Argumenty z Korei Północnej

Korea Północna opowiada się za wyłącznym użyciem bardziej nacjonalistycznego „Koreańskiego Morza Wschodniego” lub „Wschodniego Morza Korei” (조선동해/朝鮮東海) Obecnie, począwszy od 2019 roku, nie ma żadnych znanych opublikowanych map w imieniu rządu Korei Północnej, aby dochodzić swoich roszczeń do nomenklatury „Koreańskie Morze Wschodnie” lub „Wschodnie Morze Korei”. Żadne amerykańskie, europejskie, chińskie lub japońskie stypendium naukowe nie było w stanie niezależnie zweryfikować roszczeń Korei Północnej dotyczących nomenklatury, ani też komisja IHO nie rozpatrzyła poważnie wniosku Korei Północnej.

Argumenty Korei Południowej

Według Ministerstwa Spraw Zagranicznych Korei Południowej, nazwa Donghae (동해, dosłownie Morze Wschodnie) jest używana w Korei od ponad 2,000 lat, w tym w Historii Trzech Królestw (三國史記, 1145), pomniku króla Gwanggaeto i „Mapie Ośmiu Prowincji Korei” (八道總圖, 1530). Pierwszą udokumentowaną mapą, na której obszar ten nazwano Morzem Japońskim, była mapa świata sporządzona przez włoskiego misjonarza Matteo Ricci w Chinach (1602) o nazwie Kunyu Wanguo Quantu (坤輿萬國全圖). Żaden japoński zapis opublikowany do końca XVIII wieku nie wskazywał na jakąkolwiek nazwę dla tego akwenu. Ponadto Korea Południowa zwróciła uwagę, że kilka XIX-wiecznych map japońskich odnosi się do morza jako Chōsenkai (朝鮮海, dosłownie Morze Joseon), w tym „Uproszczona Mapa Peryferii Japonii” (日本邊界略圖, 1809) i „Nowa Mapa Świata” (新製輿地全圖, 1844). Korea Południowa twierdzi, że nie istniała żadna standardowa nazwa przed ekspansją militarną Japonii w regionie pod koniec XIX i na początku XX wieku. Ponadto stwierdza ona, że nazwa Morze Japońskie nie była powszechnie stosowana, nawet w Japonii, aż do połowy XIX wieku. Dlatego Korea Południowa twierdzi, że obecna nazwa odzwierciedla aktywną promocję ze strony Japonii w czasie, gdy Korea nie mogła reprezentować swoich interesów na arenie międzynarodowej.

Argumenty Japonii

Rząd japoński twierdzi, że nazwa Morze Japońskie była używana na arenie międzynarodowej od XVII wieku i została ustalona na początku XIX wieku, w okresie, w którym Japonia była objęta izolacjonistyczną polityką (Sakoku) szogunatu Tokugawa, która ograniczała wymianę kulturalną i handel z innymi krajami z wyjątkiem Chin i Holandii do 1854 roku. W związku z tym, stwierdzają, Japonia nie mogła, w tym czasie, mieć wpływ na społeczność międzynarodową w odniesieniu do nazwy morza.

Wynalazek chronometru morskiego w późnym XVIII wieku umożliwił zachodnich odkrywców, takich jak Jean-François de Galaup z Francji, William Robert Broughton z Wielkiej Brytanii i Adam Johann von Krusenstern (Ivan Fyodorovich Kruzenshtern) z Rosji, do pomiaru czasu i długości geograficznych na morzu precyzyjnie i mapować szczegółowy kształt Morza Japońskiego. Krusenstern był admirałem i odkrywcą, który poprowadził pierwszą rosyjską podróż dookoła kuli ziemskiej. Według japońskich przekazów, to właśnie Krusenstern spopularyzował na Zachodzie nazwę „Mer du Japon” (Morze Japońskie). W swoim dziele „Reise um die Welt in den Jahren” (1812) napisał: „Ludzie nazywają też ten obszar morski Morzem Korei, ale ponieważ tylko niewielka część tego morza dotyka wybrzeża koreańskiego, lepiej jest nazwać je Morzem Japońskim.” Oryginalna książka została wydana w Petersburgu w języku niemieckim i rosyjskim, przetłumaczona na holenderski, francuski, szwedzki, włoski i angielski, i szeroko rozpowszechniona w Europie. W rezultacie, międzynarodowa nazwa morza zmieniła się z bez nazwy na Morze Japońskie, na mapach rysowanych przez kraje inne niż Japonia czy Korea w okresie od XVII do XX wieku. Strona japońska twierdzi więc, że Koreańczycy z Południa źle rozumieją historię tej nazwy.

Badania map antykwarycznych

.

.

.

.

.

.

.

Francuska mapa z 1723 r. opisująca morze jako Mer de Corée (Morze Korei).

Japońska mapa „Chikyu Zenzu” z 1792 roku narysowana przez Shiba Kōkan. Morze opisane jest jako „Wewnętrzne Morze Japońskie” (日本内海), a Ocean Spokojny opisany jest jako „Wschodnie Morze Japońskie” (日本東海).

Francuska mapa z 1700 roku opisująca morze jako Mer Orientale (Morze Wschodnie lub Morze Orientalne).

Aby dostarczyć dowodów na datę, kiedy Morze Japońskie zaczęło być używane na arenie międzynarodowej, zarówno Korea Południowa, jak i Japonia podjęły badania różnych map historycznych.

W 2004 roku, Korea Południowa zbadane starożytne mapy zarchiwizowane w British Library, Cambridge University Library, University of Southern California (USC) East Asian Map Collection, U.S. Library of Congress, Biblioteka Narodowa Rosji i francuskiej Biblioteki Narodowej. Południowokoreańscy badacze przeanalizowali 762 mapy. Odkryli, że 440 map używało słów Morze Korei (Corea), Morze Orientalne/Morze Wschodnie, 122 używało Morza Japońskiego, a 200 używało innych terminów. W języku francuskim słowo orientale zawiera w sobie zarówno znaczenie „wschodnie” związane z kierunkiem kompasu, jak i znaczenie „orientalne”, czyli region azjatycki. Ta sama niejednoznaczność jest obecna w języku rosyjskim, gdzie zarówno „wschodni”, jak i „orientalny” oznaczane są jednym słowem.

Od 2003 do 2008 roku Japonia przeprowadziła szereg badań różnych kolekcji. W 2010 roku Ministerstwo Spraw Zagranicznych (MOFA) opublikowało ich wnioski; stwierdzili oni, że wśród 1,332 map z Biblioteki Berlińskiej, 279 używało Morza Korei, Morza Orientalnego lub Morza Wschodniego (lub jakiejś ich kombinacji), 579 używało wyłącznie Morza Japońskiego, 47 używało Morza Chińskiego (z lub bez innych nazw), 33 używało innego terminu, a 384 nie używało żadnego terminu. MOFA podała, że kolekcja Strucka (zbiór antykwarycznych map należący do europejskiego kolekcjonera map) wykazała, że z 79 map 35 używało Morza Japońskiego, 9 używało Morza Koreańskiego, 2 używały Morza Orientalnego, a 33 były nieoznaczone. MOFA poinformowała, że wśród czterech rosyjskich bibliotek i archiwów dokumentów posiadających 51 map, 29 używało Morza Japońskiego, 8 używało Morza Koreańskiego, 1 używała Cieśniny Koreańskiej, 1 używała Morza Wschodniego, 1 używała Morza Chińskiego, a 11 nie posiadało nazwy. MOFA powiedział, że wśród 1,213 map z Biblioteki Kongresu USA, te, które dały nazwę dla tego zbiornika wody wykazały, że 87 procent używane Morze Japońskie, 8 procent używane Morze Korei, 5 procent używane inne terminy, a żaden nie użył Oriental Sea lub East Sea. Podobnie, MOFA powiedział, że 58 map z British Library i University of Cambridge wykazały, że 86 procent używane Morze Japońskie, 14 procent używane Morze Korei, a żaden nie użył Morze Orientalne, Morze Wschodnie, lub innych terminów. MOFA powiedział, że spojrzeli na 1,485 map we francuskiej Bibliotece Narodowej. Zgłosili, że 95 procent z 215 francuskich map używane Sea of Japan.

W listopadzie 2007 roku, Narodowy Instytut Informacji Geograficznej Korei Południowej opublikował raport z badania 400 starożytnych map. Zgodnie z raportem, dziewięć map używane East Sea dla wody obecnie nazywany Sea of Japan, a 31 map używane East Sea dla wody obecnie nazywany East China Sea. Liczba map, które używane Sea of Japan nie jest ujawniona. Ponadto, raport mówi: „Pod koniec 18 wieku (1790-1830) nazwa Sea of Japan pojawił. Od 19 wieku (1830 dalej), nastąpił gwałtowny wzrost wykorzystania nazwy Sea of Japan.” Japonia stwierdziła: „To wyraźnie pokazuje fałsz twierdzenia ROK, że nazwa Morze Japońskie była wynikiem japońskiej polityki ekspansjonizmu i rządów kolonialnych, i może być interpretowana jako potwierdzenie, że nazwa Morze Japońskie była w powszechnym użyciu na długo przed kolonialnym panowaniem Japonii nad Półwyspem Koreańskim”.

Spory geograficzne

Korea Południowa określa otaczające ją wody jako Morze Wschodnie, Morze Południowe i Morze Zachodnie.

Japonia argumentuje, że nazwa Morze Japońskie była i powinna być używana, ponieważ morze marginalne jest oddzielone od Oceanu Spokojnego przez Archipelag Japoński. Korea argumentuje, że przymiotnik „Wschodnie” opisuje jej położenie geograficzne na wschód od kontynentu azjatyckiego, chociaż znajduje się ona na zachód od Japonii i na południe od Rosji. Stwierdza, że jest to analogiczne do Morza Północnego, które leży na północ od kontynentu europejskiego, ale na zachód od krajów skandynawskich i na wschód od Wielkiej Brytanii.Jednakże Koreańczycy nazywają morze po swojej wschodniej stronie Morzem Wschodnim (동해, 東海, Donghae), po swojej południowej stronie Morzem Południowym (남해, 南海, Namhae), a po swojej zachodniej stronie Morzem Zachodnim (서해, 西海, Seohae).

Argumenty dotyczące niejednoznaczności

Nazwa „Morze Wschodnie” jest używana w odniesieniu do kilku różnych mórz we wschodniej Eurazji.

Japoński Departament Hydrograficzny i Oceanograficzny Japońskiej Straży Przybrzeżnej stwierdził, że nazwa Morze Wschodnie jest myląca i nieodpowiednia jako międzynarodowa nazwa geograficzna, ponieważ lokalna nazwa dla różnych mórz może być przetłumaczona na język angielski jako Morze Wschodnie. Przykłady obejmują Dōng Hǎi (东海), chińską nazwę dla Morza Wschodniochińskiego; Biển Đông, wietnamską nazwę dla Morza Południowochińskiego; oraz Morze Bałtyckie, którego nazwa jest odpowiednikiem Morza Wschodniego w kilku językach europejskich, takich jak niemiecki (Ostsee), szwedzki (Östersjön) i fiński (Itämeri). Morze Wschodnie jest oficjalnie używane przez rząd Wietnamu jako angielska nazwa akwenu. Tak więc rząd Wietnamu używa Morza Wschodniego dla Morza Południowochińskiego w swoich anglojęzycznych publikacjach.Również Ministerstwo Spraw Zagranicznych Chin używa „Morza Wschodniego” dla Morza Wschodniochińskiego w swoich anglojęzycznych publikacjach.Ponadto, Morze Wschodnie (東海, Tōkai) nie jest Morzem Japońskim, ale Oceanem Spokojnym w kontekście japońskim. Regiony na wschodnim wybrzeżu Japonii zostały nazwane odpowiednio jako region Tōkaidō i region Tōkai.Rząd japoński obawia się, że zmiana nazwy może ustanowić zły precedens i spowodować więcej sporów o nazewnictwo na całym świecie.