Skóra właściwa

Ilustracja krążenia i warstw skóry właściwej

Skóra właściwa brodawkowataEdit

Skóra właściwa brodawkowata jest najwyższą warstwą skóry właściwej. Przeplata się z grzbietami brodawkowatymi naskórka i składa się z drobnych i luźno ułożonych włókien kolagenowych.Obszar brodawkowaty składa się z luźnej tkanki łącznej areolarnej. Nazwę zawdzięcza palczastym występom zwanym brodawkami, a konkretnie brodawkami skórnymi, które rozciągają się w kierunku naskórka i zawierają końcowe sieci naczyń włosowatych lub wyczuwalne w dotyku ciałka Meissnera.

Brodawki skórneEdit

papillae dermis

D020405

A16.0.00.010

H3.12.00.1.03001

Terminologia anatomiczna

Brodawki skórne (DP) (pojedyncza brodawka, zdrobnienie od łacińskiego papula, 'pryszcz’) są małymi, brodawkowatymi przedłużeniami (lub międzywęźlami) skóry właściwej w głąb naskórka. Na powierzchni skóry rąk i stóp pojawiają się jako grzbiety naskórkowe, brodawkowate lub cierne (potocznie nazywane odciskami palców).

Naczynia krwionośne w brodawkach skórnych odżywiają wszystkie mieszki włosowe i doprowadzają składniki odżywcze i tlen do niższych warstw komórek naskórka. Wzór grzbietów, które wytwarzają w dłoniach i stopach są częściowo genetycznie uwarunkowanymi cechami, które rozwijają się przed urodzeniem. Pozostają one zasadniczo niezmienione (z wyjątkiem wielkości) przez całe życie i dlatego określają wzory odcisków palców, co czyni je przydatnymi w niektórych funkcjach identyfikacji osobistej.

Brodawki skórne są częścią najwyższej warstwy skóry właściwej, skóry właściwej brodawkowatej, a grzbiety, które tworzą, znacznie zwiększają powierzchnię między skórą właściwą a naskórkiem. Ponieważ główną funkcją skóry właściwej jest podtrzymywanie naskórka, znacznie zwiększa to wymianę tlenu, składników odżywczych i produktów odpadowych pomiędzy tymi dwiema warstwami. Dodatkowo, zwiększenie powierzchni zapobiega oddzielaniu się warstw skóry właściwej i naskórka poprzez wzmocnienie połączeń między nimi. Z wiekiem brodawki mają tendencję do spłaszczania się, a czasami zwiększają swoją liczbę.

Skóra dłoni i palców oraz stóp i palców jest znana naukowcom sądowym jako skóra grzbietu tarcia. Jest ona znana anatomom jako gruba skóra, skóra wulgarna lub skóra bezwłosa. Posiada ona uniesione grzbiety, grubszy i bardziej złożony naskórek, zwiększone zdolności czuciowe oraz brak włosów i gruczołów łojowych. Grzbiety zwiększają tarcie w celu lepszego chwytania.

Brodawki skórne odgrywają również kluczową rolę w tworzeniu, wzroście i cyklinowaniu włosów.

W błonach śluzowych struktury odpowiadające brodawkom skórnym są ogólnie określane jako „brodawki łącznotkankowe”, które krzyżują się z kołkami rete nabłonka powierzchownego.Brodawki skórne są mniej widoczne w cienkich obszarach skóry.

Skóra właściwa siateczkowataEdit

Skóra właściwa siateczkowata to dolna warstwa skóry właściwej, znajdująca się pod skórą właściwą brodawkowatą, składająca się z gęstej, nieregularnej tkanki łącznej zawierającej gęsto ułożone włókna kolagenowe. Jest to pierwotne miejsce występowania skórnych włókien elastycznych.

Region siateczkowy jest zwykle znacznie grubszy niż leżąca nad nim skóra właściwa brodawkowata. Otrzymuje swoją nazwę od gęstego stężenia włókien kolagenowych, elastycznych i siateczkowych, które oplatają go w całości. Te włókna białkowe nadają skórze właściwej właściwości wytrzymałości, rozciągliwości i elastyczności. W obrębie regionu siateczkowego znajdują się korzenie włosów, gruczoły łojowe, gruczoły potowe, receptory, paznokcie i naczynia krwionośne. Orientacja włókien kolagenowych w obrębie skóry właściwej siateczkowej tworzy linie napięcia zwane liniami Langera, które mają pewne znaczenie w chirurgii i gojeniu się ran.

.