Sam Zell

Wczesne życie i edukacjaEdit

Zell urodził się 28 września 1941 roku w Chicago w rodzinie żydowskiej. Jego rodzice, Ruchla i Berek Zielonka, byli żydowskimi imigrantami z Polski, gdzie jego ojciec był udanym handlarzem zbożem. Wraz z małą córką Leah wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych przez Tokio. Wkrótce po przyjeździe rodzice zmienili swoje imiona i nazwiska, stając się Rochelle i Bernard Zell. Następnie przenieśli się z Seattle do dzielnicy Albany Park w Chicago, gdzie jego ojciec został hurtownikiem biżuterii. Kiedy Sam miał dwanaście lat, rodzina przeniosła się do Highland Park w stanie Illinois, gdzie Sam ukończył Highland Park High School. W 1963 roku Sam ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Michigan, gdzie był również członkiem bractwa Alpha Epsilon Pi.

CareerEdit

Podczas nauki w szkole Zell rozpoczął działalność w branży nieruchomości, gdzie zarządzał 15-mieszkaniowym budynkiem w zamian za darmowe wyżywienie i wkrótce zarządzał innymi nieruchomościami właściciela. Do czasu ukończenia szkoły to przedsięwzięcie przynosiło 150 000 dolarów zysku. Wraz z bratem z bractwa, Robertem H. Lurie, wygrał kontrakt z dużym deweloperem apartamentów w Ann Arbor, który był pod wrażeniem wiedzy Zella na temat tego, czego chcieli studenci. Do czasu ukończenia studiów prawniczych na Uniwersytecie Michigan w 1966 roku, wraz z Lurie zarządzał ponad 4000 mieszkań i był właścicielem 100-200 lokali. Po ukończeniu szkoły sprzedał swój udział w firmie zarządzającej Luriemu i przeniósł się do Chicago.

Po ukończeniu studiów Zell pracował jako prawnik przez tydzień, zanim zdecydował, że zawód prawnika nie jest dla niego. Jeden ze starszych wspólników, który podziwiał zapał Zella do biznesu, postanowił zainwestować z nim, umożliwiając Zellowi zakup apartamentowca w Toledo. Zell kupił również kilka apartamentowców w Reno, Nevada, w tym Arlington Towers. W 1968 roku Zell założył poprzednika Equity Group Investments, a rok później dołączył do niego jego były partner, Robert H. Lurie. Razem udało im się rozwinąć małą firmę w ogromne przedsięwzięcie, aż do śmierci Lurie w 1990 roku.

Equity GroupEdit

Equity Group Investments była genezą dla trzech największych publicznych spółek nieruchomościowych w historii, w tym: Equity Residential, największego właściciela mieszkań w Stanach Zjednoczonych; Equity Office Properties Trust, największego właściciela biur w kraju; oraz Equity Lifestyle Properties, właściciela/operatora manufactured home i społeczności wypoczynkowych. Wraz z ich wejściem na rynki publiczne w latach 90-tych, Zell stał się uznawany za ojca założyciela nowoczesnej branży nieruchomości.

W 2006 roku, Blackstone Group ogłosiła zakup Equity Office za 36 miliardów dolarów, co było największym wykupem lewarowanym w historii w tym czasie. Następnie Blackstone sprzedał wiele nieruchomości należących do portfela za rekordowe kwoty. Do początku 2009 roku większość sprzedanych nieruchomości była „pod wodą” (warta mniej niż hipoteka).

Inne inwestycjeEdit

Podmioty powiązane z Zellem posiadały firmę Schwinn Bicycle Company, aptekę Revco, sieć domów towarowych Broadway Stores, firmę energetyczną Santa Fe Energy Resources oraz firmę Sealy produkującą materace. W 1985 roku Zell przejął firmę Itel Corporation.

W latach 1992-1999 fundusz Zell’s Chillmark posiadał Jacor Communications, Inc, odnoszącą sukcesy grupę radiową, która obejmowała stację telewizyjną. Firma została sprzedana do Clear Channel Communications w 1999 roku. 2 kwietnia 2007 r. Tribune Company ogłosiła przyjęcie oferty Zella dotyczącej sponsorowania prywatnej transakcji sprzedaży Chicago Tribune, Los Angeles Times i innych aktywów medialnych firmy. 20 grudnia 2007 roku Zell przejął firmę w prywatne ręce, a następnego dnia został prezesem i dyrektorem generalnym. Sprzedał Chicago Cubs i 25 procent udziałów w Comcast SportsNet Chicago. Pod ciężarem długu zaciągniętego w ramach wykupu lewarowanego przez Zella i w kontekście niespodziewanej dotkliwości Wielkiej Recesji, Tribune Co. złożyła wniosek o reorganizację upadłościową na podstawie rozdziału 11 w grudniu 2008 roku.

W styczniu 2008 roku Zell kupił kontrolny udział w Tribune Company, właścicielu między innymi gazety Chicago Tribune. Jego decyzja, aby umieścić Randy Michaels na czele był jednym z kilku posunięć, które zostały ostro skrytykowane przez pracowników. Poza stworzeniem wrogiego miejsca pracy, Michaels zwolnił wielu pracowników, dając jednocześnie duże premie dla kadry kierowniczej. W niecały rok po tym, jak Zell kupił firmę, doprowadził ją do bankructwa, wykazując 7,6 miliarda dolarów w aktywach wobec 13 miliardów dolarów długu, co uczyniło ją największym bankructwem w historii amerykańskiego przemysłu medialnego. Ponad 4,200 osób straciło pracę od czasu zakupu, a środki na gazety i stacje telewizyjne Tribune zostały ograniczone.”