Roślina tygodnia: Smilax; Greenbrier, Saw Brier, Cat Brier

• A
• B
• C
• D
• E
• F
• G

.

• H
• I
• J
• K
• L
• M
• N
• O

.

• P
• Q
• R
• S
• T
• U
• V
• W

.

• X
• Y
• Z

Greenbriers były jedną z pierwszych roślin, które nauczyłem się nazywać. Jako dziecko tromping przez strumienie naszej farmy, dowiedziałem się wszystkiego o greenbriers i ich bezlitosnych sposobów. Intelektualnie wiem, że greenbriers (Smilax), w ich wielu i różnych formach, są interesujące, ale trudno jest wybaczyć im wszystkie zadrapania, które zadały mi w młodości.

Smilax jest starożytny rodzaj, który składa się z ponad 250 gatunków tropikalnych i ciepłych-temperate winorośli, które były długo uważane za część rodziny lilii, ale są teraz oddzielone do własnej unikalnej rodziny roślin. Ameryka Północna ma około 20 gatunków z 11 znalezionych w Arkansas. Rośliny mogą być albo drzewiaste lub zielne, ale to jest spining, formy drzewiaste, że większość ludzi myśli o, gdy nazwa greenbrier jest wymieniona.

Zwykle samotne lub tylko kilka winorośli wyłaniają się z dużych korzeni magazynowych (korony) lub z szeroko rozległych kłączy. Kłączowe gatunki mają tendencję do tworzenia splątanych zarośli łodyg greenbrier, które są prawie nieprzeniknione, z wyjątkiem małych dzikich zwierząt, które często używają ich jako schronienia.

Łodygi rozrastających się pnączy, które są wspierane na otaczającej roślinności przez czepne i ich haczykowate ciernie, pozostają zielone przez kilka lat. Na wiosnę wciąż soczyste zielone końcówki pędów mogą być spożywane, podobnie jak szparagi. Ciernie mogą być nieobecne, haczykowate lub szczeciniaste i proste, w zależności od gatunku.

Z typów drzewiastych, grube, niejasno sercowate liście mogą być albo zimozielone lub liściaste. Liście są naprzemianległe w dół łodygi z szeroko rozstawionymi węzłami. S. glauca ma pylisto-szarą powłokę na spodniej powierzchni liścia. S. bona-nox ma cętkowane szaro-bordowe liście, które są bardzo piękne w młodych liściach.

Greenbriers są dwupienne z męskimi lub żeńskimi kwiatami, które są nie do opisania i pojawiają się podczas wysokości sezonu kleszczowego, więc rzadko są zauważane. Jagody są czarne, niebieskie lub czerwone, w zależności od gatunku. Jagody są jadalne i ulubione przez wiele gatunków ptaków śpiewających. Każda jagoda zawiera zazwyczaj duże, pojedyncze nasiona.

Smilax kłącza i korony były w pewnym momencie używane jako skrobiowy gruczoł przez rdzennych Amerykanów. Korzenie jednego z gatunków karaibskich były używane w oryginalnym wytwarzaniu sarsaparilli, napoju bezalkoholowego z wyboru przed napojami gazowanymi. Podczas wojny secesyjnej siły południowe fermentowały korzenie i produkowały z nich słabe piwo. Dziś, kilka naturalnie występujących związków steroidowych zostały zidentyfikowane z roślin.

Greenbriers nie są uważane za właściwe rośliny ozdobne, ale zasadniczo bezkolcowe formy S. smallii, Jackson Vine, i czerwone jagody S. walteri są interesujące zimozielone formy, które mogą być przeszkoleni do ścian, łańcuch długości ogrodzenia lub nawet używane jako krótki, liniowy żywopłot. Wszystkie greenbriers najlepiej radzą sobie w wilgotnych, kwaśnych miejscach na dnie z dobrą glebą. Tolerują pełne słońce, ale zazwyczaj są związane z miejscami zacienionymi. Jackson Vine (S. smallii) to jedyny gatunek Smilaxa pnącego, który wydaje się być sprzedawany, a który nie jest powszechnie oferowany w szkółkach detalicznych.

Usuwanie krajobrazu kiełków greenbrier jest najlepiej zrobić przez cięcie roślin do ziemi i kopanie kłącza lub korony. Nawet jeśli to jest zrobione, staranność w utrzymaniu szybko rosnące kiełki przycięte będzie wymagane przez kilka lat, aż losowe kawałki podkładki jest wyczerpany z jego rezerw.

Aby uzyskać więcej informacji na temat ogrodnictwa lub zobaczyć inne kolumny Plant of the Week, odwiedź Extension’s Website, www.uaex.edu, lub skontaktuj się z agentem rozszerzenia powiatu. The Cooperative Extension Service jest częścią U of A Division of Agriculture.