Ray (film)

W 1948 roku młody Ray Charles Robinson, niewidomy syn plantatora, wsiada do autobusu na przystanku w północnej Florydzie. Ray kłamie rasistowskiemu kierowcy autobusu o utracie wzroku na plaży Omaha w 1944 roku podczas wojny, aby uzyskać darmową przejażdżkę. Podróżuje do Seattle w stanie Waszyngton, gdzie wykorzystuje swój niespodziewany talent do gry na pianinie, by dostać pracę w zespole grającym w nocnym klubie. Właścicielka klubu (Denise Dowse) wkrótce zaczyna wykorzystywać Raya, domagając się seksualnych przysług i kontrolując jego pieniądze oraz karierę. Po odkryciu, że jest okłamywany i okradany, Ray opuszcza zespół w obrzydzeniu.W 1950 roku Ray dołącza do białego zespołu country, który każe mu nosić okulary przeciwsłoneczne, aby ukryć swoje uszkodzone oczy przed publicznością. Wyruszają w trasę koncertową, a Ray zostaje wprowadzony do heroiny. Cierpi również na traumatyczne retrospekcje związane z jego dzieciństwem w latach trzydziestych. Starszy z dwóch braci, Ray jest wychowywany przez zaciekle niezależną samotną matkę, Arethę Robinson. Rodzina jest biedna, ale młody Ray znajduje ukojenie w muzyce. Uczy się gry na pianinie od mężczyzny z miejscowego sklepu. W wieku pięciu lat Ray bawi się ze swoim młodszym bratem George’em przed domem, kiedy George wsuwa się do pełnej umywalki matki. Ray śmieje się na początku, myśląc, że George się wygłupia, ale zostaje sparaliżowany szokiem, gdy kończyny jego brata gwałtownie miotają się w wodzie z mydłem, próbując uciec. Aretha rzuca się, by wyciągnąć George’a z wody, ale jest już za późno. Ray czuje się niezmiernie winny śmierci brata i wkrótce potem zaczyna mieć problemy ze wzrokiem. Do siódmego roku życia jest całkowicie niewidomy. Matka uczy go niezależności mimo choroby i każe mu przysiąc, że nigdy nie pozwoli, by świat „zamienił go w kalekę”. W końcu wysyła Raya do szkoły dla głuchoniemych i niewidomych, płacząc, jak jej jedyny pozostały syn wsiada do autobusu i znika.

Jak Ray podróżuje na drodze, żąda, aby być wypłacane w pojedynczych banknotów dolarowych, więc nikt nie może go oszukać. Widzimy kolejną retrospekcję Raya grającego z zespołem country i człowieka liczącego pojedyncze banknoty dolarowe, sugerując, że są one 20 dolarów, aby zapłacić Rayowi. Na szczęście inny członek zespołu podchodzi do sprawy i żąda uczciwej zapłaty. Gdy Ray staje się coraz bardziej popularny ze swoją muzyką, odkrywa go Ahmet Ertegun z Atlantic Records. Piosenka Erteguna, „Mess Around” staje się pierwszym hitem Raya.

Ray kończy się spotkaniem z Della Bea, córką kaznodziei. Zakochuje się w niej, a oboje biorą ślub. Della nie jest zadowolony z Raya mieszania gospel i muzyki soul, ale zdaje sobie sprawę, że ma niezaprzeczalny talent.

Ray wychodzi na drogę, i spotyka się z Mary Anne Fisher, piosenkarka, która współpracuje z Rayem. Podczas podróży do domu, Della Bea znajduje narkotyki Raya w jego torbie na golenie, i żąda, aby przestał używać. Ray odmawia, i wychodzi na ciężarnej Della Bea.Ray zaczyna romans z Mary Anne. Gdy popularność Raya rośnie, Ray dostaje trio dziewczyn, które stają się „The Raylettes”. Ray natychmiast spada na uroki Margie (Regina King), główny wokalista, a dwa rozpocząć romans.

Inne kilka lat później, Ray jest na drodze jako headliner, a jedna noc podczas wykonywania zestaw, zespół kończy wcześnie. Właściciel klubu żąda od Raya wypełnienia 20 minutowego slotu, który mu pozostał, a Ray wymyśla hit „What I’d Say” na miejscu.W latach 60-tych Ray staje się coraz bardziej popularny. Ray otrzymuje ofertę lepszego kontraktu z inną wytwórnią płytową, i choć jest lojalny wobec Atlantic, Ray opuszcza ich, ale na polubownych warunkach. Ray idzie do Augusta, GA, aby zagrać koncert, i napotyka protesty praw obywatelskich. Ray protestuje mówiąc, że nie będzie grać, jeśli czarni bywalcy koncertów muszą siedzieć na balkonie. Ray kończy się być zakazane od stanu Georgia.

Inny rok lub tak później, Ray następnie chce spróbować i zrobić różne rzeczy z jego muzyki, i włącza klasyczne i kraju do jego dźwięku. Niektóre z jego największych hitów pochodzą z tej mieszanki, takich jak „Georgia on My Mind”, który Margie mówi, że będzie upadek Raya. Ray nagrywa również „I Can’t Stop Loving You”, za co otrzymuje owację na stojąco na jednym z koncertów. Podczas snu w pokoju hotelowym, sen Raya zostaje przerwany przez policję, która wdziera się do środka i aresztuje go. Mówią mu, że działają na podstawie anonimowego donosu, że ma w pokoju narkotyki i są tam, aby go aresztować. Chociaż heroina znajduje się i Ray jest oskarżony o posiadanie, on wysiada na prawnej technicznej, ponieważ policja nie miała nakazu search.

Później, podczas gdy w pokoju hotelowym z Margie, Ray jest tinkling na fortepianie, podczas gdy ona dostaje chory. Margie jest w ciąży i żąda, by Ray zostawił z nią Dellę i trójkę swoich dzieci. Ray odmawia, a Margie jest wściekła. Ray mówi Margie, aby utrzymać jej gniew, podczas gdy on dosłownie pisze „Hit the Road Jack” w komplecie z solówką Margie. Teraz, że ma swoje imię tam, Margie opuszcza Raylettes spróbować i zrobić karierę solową dla siebie.

W początku lat 70-tych, Ray i Della Bea przenieść do ogromnego nowego domu z ich dzieci. Della czuje się niekomfortowo w nowym domu. Ray musi udać się do Kanady na kolejny koncert. Kiedy wysiada z samolotu, zostaje aresztowany za posiadanie heroiny, jego koncert zostaje odwołany, a kanadyjskie władze deportują Raya z powrotem do USA. Wytwórnia płytowa ma problem z wyciągnięciem go z tych kłopotów i sędzia skazuje Raya na leczenie w klinice. Della i Ray kłócą się o to i wtedy dzwoni telefon. Podnosząc słuchawkę, Ray dowiaduje się od kogoś na drugiej linii, że Margie nie żyje… z powodu przedawkowania narkotyków. Ray przysięga Delli, że nigdy jej na to nie namówił i nie pozwoliłby jej tego używać, gdyby była w jego pobliżu. Della mówi, że zacznie wysyłać pieniądze na dziecko Raya z Margie, ale Ray mówi Delli, że już wysyła mu pieniądze. Ray udaje się do kliniki odwykowej, gdzie cierpi z powodu odwyku i koszmarów. Pewnej nocy Ray odbywa rozmowę ze swoją zmarłą matką, która karci go za to, że pozwolił, aby narkotyki go okaleczyły. Ray próbuje przeprosić, ale jego matka nie chce o tym słyszeć. Wtedy pojawia się jego młodszy brat George i mówi mu, że nie wini go za jego śmierć.

W 1979 roku Ray odchodzi od narkotyków na dobre i otrzymuje swoje najdumniejsze osiągnięcie, stan Georgia oficjalnie przeprasza Raya i czyni „Georgia On My Mind” oficjalną piosenką państwową. Ray, Della i ich trzej dorośli synowie otrzymują oklaski po tym, jak Ray wykonuje tę piosenkę przed publicznością na żywo.

.