Quick Facts on Bipolar Disorder

Overview

Zaburzenie dwubiegunowe, znane również jako zaburzenie maniakalno-depresyjne, obejmuje uderzenia dużej depresji i okresy manii – euforii, słabej oceny sytuacji i ekstremalnego podejmowania ryzyka – w często wyniszczającym cyklu. Początek choroby występuje zwykle w okresie dojrzewania lub we wczesnej dorosłości. Istnieją przypadki u dzieci, ale dziecięce zaburzenie dwubiegunowe przedstawia się inaczej niż forma dorosła, z drażliwością i agresją jako głównymi objawami okresów maniakalnych, a nie euforii.

Do czasu ukazania się poprawionego DSM-5 w 2013 roku, dzieci, które były chronicznie drażliwe i skłonne do ostrych napadów złości, były często diagnozowane jako dwubiegunowe, mimo że nie doświadczały tych objawów w epizodach charakterystycznych dla zaburzenia dwubiegunowego, i często nie przechodziły do rozwoju dorosłego dwubiegunowego. Dzieci te są obecnie diagnozowane jako zaburzenie z dysregulacją nastroju (disruptive mood dysregulation disorder, DMDD).

Objawy zaburzenia dwubiegunowego

Objawy manii:

• Drastyczne zmiany osobowości
• Ekscytacja
• Rozdrażnienie
• Podwyższona samopewność siebie
• Niezwykle energiczny
• Grandyzm/myślenie urojeniowe
• Niezdecydowanie
• Zmniejszona potrzeba snu
• Wzmożona gadatliwość
• Biegające myśli
• Rozproszona uwaga
• Psychotyczne epizody-oderwania od rzeczywistości

Objawy depresji:

• Przygnębiony lub drażliwy nastrój
• Utrata zainteresowania lub przyjemności z rzeczy, które kiedyś sprawiały przyjemność
• Znaczona utrata lub przyrost masy ciała
• Zmniejszona lub zwiększone zapotrzebowanie na sen
• Przedłużający się smutek
• Niepokój
• Letarg
• Zmęczenie
• Uczucia beznadziejności, bezradności, bezwartościowości
• Nadmierne lub nieadekwatne poczucie winy
• Unikanie szkoły
• Unikanie przyjaciół
• Chwiejne lub niezdecydowane myślenie
• Zaabsorbowanie śmiercią, plany samobójcze, lub rzeczywista próba samobójcza
• Eksperymenty psychotyczne – oderwanie od rzeczywistości

Leczenie zaburzenia dwubiegunowego

Leczenie farmakologiczne jest niezbędne w leczeniu zaburzenia dwubiegunowego, podobnie jak zaangażowanie całej rodziny.

Wiele osób z zaburzeniem dwubiegunowym przyjmuje więcej niż jeden lek, a leki mogą mieć złożone interakcje, co prowadzi do znaczących skutków ubocznych, jeśli nie są skutecznie monitorowane przez doświadczonego klinicystę.

Psychoterapeutyczne:

Dwubiegunowe jest często traktowane z terapii poznawczo-behawioralnej w uzupełnieniu do leków. CBT pomaga dzieciom i młodzieży z tym zaburzeniem zrozumieć, co wyzwala ich epizody, jak ich myśli wpływają na ich uczucia oraz jak je kontrolować i zarządzać nimi. Terapia rodzinna jest często stosowana w celu zaangażowania rodziców i innych członków rodziny w śledzenie objawów i zarządzanie poziomem stresu w domu, który może prowadzić do epizodów.

.