Pyszny katalog tradycyjnych meksykańskich słodyczy

Gastronomia meksykańska jest rozległa w swoich smakach, odmianach składników, a nawet dziwactwach. Jest wynikiem współistnienia rdzennej ludności, Hiszpanów, Metysów i Kreolów na przestrzeni historii kraju; głównie wynikiem mieszanki produktów rodzimych i obcych, które dostosowały się do klimatu różnych regionów kraju. Jakby czas pozwolił kulturze i diecie tak charakterystycznej dla kultury meksykańskiej na hipnotyzujące działanie poprzez doznania, szczególnie w potrawach takich jak meksykańskie słodycze.

Według Susany Ambrocio López, studentki gastronomii, pierwsze słodycze na tym terenie zostały „stworzone z miąższu owoców, zbóż i miodu, które służyły podróżnikom i kupcom do przetrwania długich podróży i szybkiego dostarczenia sobie energii”. Na przykład tzoalli lub saule – dziś słodycz radości – które gotowało się w miodzie maguey, gęstym, słodkim i ciemnym, a następnie z piloncillo, trzciną z rośliny kukurydzy lub miodem z mrówki miodowej lub pszczoły pipiola.

W miarę upływu czasu i lat hiszpańskiej kolonii, kilka tradycyjnych meksykańskich słodyczy zaczęło się pojawiać – i są nadal nienaruszone do dnia dzisiejszego – oparte na owocach; takich jak guawa jadła, tejocote i więcej. Większość z tych słodyczy była robiona z owoców rodzimych, co spowodowało mieszanie się europejskich i rodzimych zwyczajów kulinarnych na obszarach takich jak Puebla, Michoacán i Querétaro. Być może z tego powodu nie jest zaskakujące, że te państwa zawierają ukrytą słodką tradycję jako część ich kolonialnego dziedzictwa.

Poniżej przedstawiamy katalog najbardziej znanych tradycyjnych słodyczy w kraju:

? Obleas de pepitas. Native do Colima i Zacatecas, są one wykonane z mąki pszennej, cukru i pepitas.

? Cacahuates garapiñados. Narodziły się w Morelos i są produkowane poprzez usunięcie ich skorupek i pokrycie ich karmelem; czasami dodaje się nasiona sezamu, aby nadać im szczególny charakter.

? Cocada. Czasami z nutą pomarańczowego smaku, to słodkie jest rozdrobniony kokos uhonorowany dać mu chrupiącą teksturę. Czasami nazywana „veladora”, narodziła się w nadmorskich stanach kraju.

? Dulce de mostachón. Mówi się, że został stworzony przez północnego hodowcę bydła o pseudonimie „Mostachón” w celu zdobycia kobiety, którą kochał. Emblematyczną cechą słodyczy jest jej smak, gdzieś pomiędzy dulce de leche a orzechem włoskim.

? Makarony mleczne. Jest to słodycz, która narodziła się w Puebla, która składa się z mleka, jajka, cukru i cajeta.

? Alegrías. Jest to amarantus w kwadratach sklejonych miodem lub piloncillo. Ta prehiszpańska słodycz była używana jako element ceremonialny o dużym znaczeniu.

? Palanquetas de cacahuate. Słodycz ta jest mieszana z piloncillo, aby nadać jej konsystencję i kształt. Mówi się, że Pancho Villa zawsze podróżował z palankietami na drogę.

? Ate. Narodziła się w stanie Michoacán, a do jej produkcji używa się wielu różnych owoców i kształtów. Jego pochodzenie przypisuje się braciom franciszkanom od czasów kolonialnych.

? Glorias. Ten słodki wypiek na bazie palonego mleka pochodzi z miasta Linares w stanie Nuevo León. Nie wiadomo jednak skąd wzięła się jej nazwa, choć uważa się, że pierwsi ludzie, którzy skosztowali tej słodyczy „poczuli się w chwale”.

? Alfajor kokosowy

? Cukierki krystaliczne. Jest to seria owoców zanurzonych w gotującym się cukrze lub piloncillo, aż staną się jak „klejnoty”. Do najczęściej używanych w tym celu owoców należą m.in. ananas, nopal, chile manzano, chayote, jabłko, kiwi.

? Cytryna nadziewana kokosem. Słodycz tę przygotowuje się z tartego kokosa gotowanego na wolnym ogniu z mlekiem i cukrem, a skórki cytryn gotuje się z cukrem, tworząc skrystalizowaną słodycz. Po przygotowaniu składników, do skórek cytryn wkłada się małe porcje kokosa.

? Słodki ziemniak. Słodki ziemniak poblano wywodzi się z klasztoru zakonnic zajmujących się nauczaniem dzieci. Mówi się, że pewnego dnia jedno z tych dzieci zrobiło żart jednej z zakonnic w kuchni. W tym celu brał słodkie ziemniaki i umieszczał je w garnku na kuchence, mieszał z cukrem i ubijał tak, aby powstało ciasto, które trudno było wyjąć, gdy nadszedł czas mycia. Po krótkiej chwili przybyła zakonnica, skosztowała mieszanki i postanowiła ją zawinąć, aby zacząć je sprzedawać.

? Jamoncillo. Występuje w stanach Nuevo León, Coahuila, Durango, Chihuahua, Sinaloa, Jalisco i Estado de México. Przygotowuje się go z mleka i cukru; czasami może zawierać nawet posiekane orzechy lub pestki dyni.

? Cukierki z tamaryndowca lub tarugos. Tamaryndowiec został przywieziony przez Hiszpanów i szybko zaczęto go uprawiać w tropikalnych rejonach Meksyku, zwłaszcza w Michoacán, Guerrero, Oaxaca, Chiapas, a nawet Yucatán.

? Karmelowy popcorn.

? Borrachitos. Są to mączne cukierki posypane cukrem, z kremowym nadzieniem i odrobiną likieru. Ich smaki wahają się pomiędzy truskawką, ananasem i cytryną.

? Muéganos. Muéganos, pochodzące z Huamantla i Tlaxcala, są wykonane ze smażonego ciasta z mąki pszennej pokrytego karmelem wykonanym na bazie piloncillo i cukru.

? Cajeta de Celaya. Pochodzi z Guanajuato, stworzony z koziego mleka i niektórych słodzików, takich jak wanilia i wino.

? Meksykański słodki chleb. Ten rodzaj meksykańskiego słodkiego chleba powstał pod wpływem chrupiących bułek, bagietek i ciastek francuskich i hiszpańskich. Stamtąd rdzenni mieszkańcy zaczęli tworzyć różne rodzaje słodkich słodyczy chlebowych, aż stworzyli ogromną różnorodność w całym kraju. Oto kilka przykładów:

Poduszki

Antaño

Barquillos

Patyczki do plastrów

Patyczki do plastrów

Patyczki do plastrów

Patyczki do plastrów

Patyczki do plastrów

. wycinek

Pocałunek

Rowery

Bigoty

Biroty

Biskiety

Biskwity

.

Przekąski

Przekąski

Buddingi

Burritos

Pomidory

Kalwy

Kalwy

.

Canastas

Snails

Chafaldrana

Chicharrones

Chilindrinas

Chilindrinas

Chirritas

Chilindrinas

.

Chirimoyas

Chirindolfo

Cocoles

Colchones

Conchas

Congal

Conchas

Congal

Congal

.

Rogi maślane

Rogi pieczone

Churros

Donuts

Elotes

Elotes

El Doroteo

Galletas de coco

Gendarmes

Guarapo

Gusanos

Gusarapo

Hojaldras

Ladrillos

Manitas

Mexicanos

Moños de danés

Mundos

Neblinas

Novias

Orejas

Pachucos

Pan catarino

Pan de caja

Pan de elote

Pan de feria

Pan de muerto

Pan de pueblo

Pan de pulque

Pan de royal

Pan de trenzas de sal

Pan de yema

Pan decorado con letras

Pan en forma de corazón

Pan en forma de tornillo

Pan integral con salvado

Pan mestizo

Pan redondo bordado

Pan redondo o moreliano

Pan típico de nuez

Panquecitos

Piedras

Rebanadas

Rehiletes

Rieles

Rosca de reyes

Roscas de canela

Cemitas

Cemitas

Soles

Tanas

Teleras

Trenzas

Yolandas

Yoyos

? Chongos zamoranos. Powstają według receptury zsiadłego mleka z Michoacán, w jednym z klasztorów na ranczu w Zamora de Hidalgo. Aby przygotować chongos zamoranos, konieczne jest dodanie specjalnych tabletek do zsiadania mleka, cukru, cynamonu i innych przypraw, tak aby w wyniku mieszanki powstały gładkie kuleczki mleka w syropie.

? Czaszki z cukru, amarantusa lub czekolady. Owe calaveritas, typowe dla ołtarzy z okazji Dnia Zmarłych, zrodziły się w swoich prehiszpańskich korzeniach poprzez powiązanie ich z kultem bóstw takich jak Mictecacíhuatl ? „pani zmarłych”? Kiedy przybyli Hiszpanie, te prehiszpańskie kulty były wykonane z alfeñique – rodzaju cukierków na bazie trzciny cukrowej. Obecnie cukrowe czaszki wykonuje się również z amarantusem lub czekoladą, uzupełniając je orzeszkami ziemnymi, pepitką lub pastą migdałową.

*Zdjęcia: 1) marcobeteta.com, 2), 4), 10) i 12) Casa Mejicu; 3) Nutresse; 5) We are all one; 6) Saint Seya Forum; 7) Youtube; 8) Recipe Cocinas Faciles; 9) Wikipedia; 11) i 21) Youtube; 13) i 20) Pinterest; 14) CarlosPRESS; 15) Dulces Tita; 16) Emaze; 17) Pistache y Turrón; 18) Los sabores de México; 19) Kiwilimón; 23) Flickriver

.