Pustynia Paran

Pustkowie lub Pustynia Paran jest podobno miejscem, gdzie egipska służąca Hagar żony Abrahama Sary (Saraj) i żony Abrahama w Rdz 16:3 (która przez jej sugestię uczyniła go żoną i urodziła mu syna Izmaela) została wysłana na wygnanie z mieszkania Abrahama w Beershebie (Rdz 16:1). Hagar „odeszła i błądziła na pustkowiu Beer-Szeby” (Rdz 21):

Wtedy Bóg otworzył jej oczy i ujrzała studnię wody. Poszła więc, napełniła skórę wodą i dała chłopcu pić. Bóg był z chłopcem, gdy ten dorastał. On mieszkał na pustyni i został łucznikiem. Gdy mieszkał na pustyni Paran, jego matka sprowadziła dla niego żonę z Egiptu. (Księga Rodzaju 21:19-22)

Paran jest później wspomniany w Księdze Liczb jako miejsce, gdzie Izraelici tymczasowo osiedlili się podczas Exodusu:

Wtedy Izraelici wyruszyli z pustyni Synaj i wędrowali z miejsca na miejsce, aż obłok spoczął na pustyni Paran. (Księga Liczb 10:12)

Paran ponownie pojawia się w początkowych wersach Księgi Powtórzonego Prawa:

To są słowa, które Mojżesz wypowiedział do całego Izraela na pustyni za Jordanem – to znaczy w Arabah – naprzeciwko Suph, między Paran i Tophel, Laban, Hazeroth i Dizahab. (Księga Powtórzonego Prawa 1:1)

Powiedział: „Pan przyszedł z Synaju i zaświtał nad nimi z Seir; zajaśniał z góry Paran. Przyszedł z miriadami świętych, z Jego prawicy wyszło dla nich ogniste prawo.” (Pwt 33:2)

Król Dawid spędził jakiś czas na pustyni Paran po śmierci Samuela (1 Samuela 25:1).

1 Krl 11:17-18 stwierdza, że kiedy Hadad Edomita uciekał z Edomu do Egiptu, przeszedł przez Midian i Paran w drodze do Egiptu.

Nie jest pewne dokładnie, gdzie ma znajdować się pustynia Paran. Jest ona często kojarzona z górą Synaj w Egipcie i istnieją pewne dowody na to, że pierwotnie mogła odnosić się do południowej części Półwyspu Synaj.

Prorok mniejszy Habakuk wspomina, że „Bóg przychodzi z Temanu, Święty z góry Paran” w Habakkuk 3:3.

Euzebiusz i Jerome najprawdopodobniej odnosili się do miejsca znanego dzisiaj jako Wadi Faran, które jest w regionie Hejaz niedaleko Jebel Al Lawz. Wśród współczesnych biblistów powstało zamieszanie, ponieważ inne miejsce na półwyspie Synaj w pobliżu Jebel Musa jest również znane jako Wadi Faran, według tych uczonych to ostatnie powinno być właściwie utożsamiane z Paranem, a słowa Jerome’a i Euzebiusza „na wschód od Aila” zostały uznane za błędne.

Wspomnienie Euzebiusza o Chodollagomorze odnosi się do możliwej wcześniejszej wzmianki o Paranie w Księdze Rodzaju 14:6, która stwierdza, że gdy on i inni sprzymierzeni z nim królowie prowadzili kampanię w regionie Sodomy i Gomory, pobili „Horytów na ich górze Seir, aż do El-paran, które jest na pustyni”. (KJV)

Sebeos, ormiański biskup i historyk, opisując arabski podbój swoich czasów, napisał, że Arabowie „zebrali się i wyszli z Paranu”.

w 1989 roku, profesor Haseeb Shehada, w swoim tłumaczeniu Tory Samarytańskiej, zasugerował utożsamienie pustyni Paran z pustynią Arabii Zachodniej, która dziś znana jest jako Hidżaz.