PSRC – Prevalence Of Autoimmune Disease In Patients With Hidradenitis Suppurativa Seen In Ambulatory Settings From 2008 – 2017

Back to 2020 Posters

Prevalence Of Autoimmune Disease In Patients With Hidradenitis Suppurativa Seen In Ambulatory Settings From 2008 – 2017
Pragna N. Shetty1, Erinolaoluwa Araoye, BS1, Pooja S. Yesantharao, MS1, Adrienne R. Kambouris, BS1, Leen El Eter, BS1, C. Scott Hultman, MD, MBA1, Oluseyi Aliu, MD, MS2.
1The Johns Hopkins School of Medicine the Department of Plastic and Reconstructive Surgery, Baltimore, MD, USA, 2The Johns Hopkins School of Medicine the Department of Plastic and Reconstructive Surgery, Raleigh, NC, USA.

Purpose: Hidradenitis suppurativa (HS) szacuje się na prawie 4,1% populacji Stanów Zjednoczonych i uważa się, że jest wynikiem postępującej, zapalnej choroby gruczołów apokrynowych. Ostatnie badania przypadków wykazały możliwy związek między HS a chorobami autoimmunologicznymi, w tym toczniem rumieniowatym układowym (SLE), cukrzycą typu 1 (T1DM), autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy i nieswoistym zapaleniem jelit (IBD), a także związek z chorobami, które przyczyniają się do rozwoju lub są związane z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak zespół metaboliczny i zespół policystycznych jajników (PCOS). W tym badaniu staraliśmy się przeanalizować współczynniki rozpowszechnienia między HS a tymi warunkami.
Metody: Wykorzystaliśmy bazy danych Healthcare Cost and Utilization Project’s (HCUP) State Ambulatory Surgery and Services (SASD) dla Maryland z lat 2008 – 2017. Zidentyfikowaliśmy wszystkich dorosłych pacjentów, u których zdiagnozowano HS, używając ICD9 705.83 i ICD10 L73.2. Dokonano przeglądu literatury w celu zidentyfikowania przypadków chorób autoimmunologicznych i związanych z autoimmunologią, które występują z HS. Pacjenci z HS zostali porównani z grupą kontrolną pacjentów, u których nie rozpoznano HS.
Wyniki: Nasza kohorta obejmowała 44 815 pacjentów, z których u 4 303 zdiagnozowano HS. Mediana wieku wynosiła 48 lat (29 – 62 lata), w tym 23 166 (51,7%) kobiet i 21 644 (49,3%) mężczyzn. Współczynnik rozpowszechnienia tru wynosił 1,91, co wskazuje, że prawdopodobieństwo wystąpienia tru u pacjentów z HS jest prawie dwukrotnie większe (P = 0,03). Pacjenci z HS byli 22,6 razy bardziej skłonni do posiadania PCOS i 12,6 razy bardziej skłonni do posiadania IBD (P < 0,001; Ryc. 1). Pacjenci z HS mieli 6,2 razy większe prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu metabolicznego niż ich odpowiednicy z grupy kontrolnej (P = 0,01). Pacjenci z HS nie różnili się istotnie od grupy kontrolnej w prawdopodobieństwie wystąpienia T1DM lub autoimmunologicznego zapalenia tarczycy (Figura 1).

Conclusions: Dotychczas uważano, że HS jest chorobą zapalną apokrynowych gruczołów potowych. Jednak ostatnio opisywane w literaturze przypadki mogą wskazywać na autoimmunologiczny komponent tej choroby. W tym badaniu chorób autoimmunologicznych, które zostały powiązane z HS, stwierdziliśmy, że pacjenci z HS byli związani z istotnie wyższym prawdopodobieństwem wystąpienia IBD, SLE, zespołu metabolicznego i PCOS niż pacjenci bez HS. Jednakże nie było istotnej różnicy w częstości występowania autoimmunologicznego zapalenia tarczycy lub T1DM między pacjentami z HS a pacjentami bez HS. Sugeruje to, że HS może mieć komponent autoimmunologiczny i potrzebne są dalsze badania, aby wyjaśnić związek pomiędzy HS a chorobami autoimmunologicznymi.

Powrót do plakatów 2020