Psalm 121

Jest to drugi z serii psalmów, które noszą tytuł Pieśń o wznoszeniu się. Jako pieśń śpiewana przez podróżników, ma ona szczególne znaczenie dla zaufania pokładanego w Bogu w czasie podróży.

„David Livingstone, słynny misjonarz i odkrywca kontynentu afrykańskiego, czytał Psalm 121 i Psalm 135, który wychwala Boga za Jego suwerenne panowanie nad wszystkimi rzeczami, gdy oddawał cześć swojemu ojcu i siostrze przed wyruszeniem do Afryki w 1840 roku. Jego teściowa, pani Moffat, napisała mu w Linyardi, że Psalm 121 był zawsze w jej umyśle, gdy myślała o nim i modliła się za niego.” (James Montgomery Boice)

A. Pomoc od PANA, Stwórcy wszystkiego i pomocnika Izraela.

1. (1-2) Pomoc od Jahwe.

Podniosę oczy ku wzgórzom-
Zkąd nadejdzie moja pomoc?
Moja pomoc przychodzi od PANA,
Który uczynił niebo i ziemię.

a. Podniosę oczy ku wzgórzom: Śpiewak tego psalmu patrzył na wzgórza, prawdopodobnie na odległe wzgórza Jerozolimy, gdy podróżował w kierunku miasta, aby wypełnić swoją pielgrzymkę.

i. „Śpiewak jest jeszcze daleko od wyznaczonego miejsca uwielbienia, wznosząc oczy ku odległym górom. Nie jest jednak daleko od Jehowy. W opiece Jehowy, mimo że z dala od centrum zewnętrznego kultu, pielgrzym zdaje sobie sprawę ze swego bezpieczeństwa.” (Morgan)

ii. Ten punkt jest wspaniały. Śpiewak zrozumiał, że grupa nie musiała przybyć do Jerozolimy, zanim znalazła się pod ochronną opieką Boga. On będzie czuwał nad nimi w czasie podróży. Bóg jest tak samo obecny w podróży, jak i w miejscu przeznaczenia.

iii. Istnieją dwie inne sugestie, co było zamierzone przez to patrzenie na wzgórza, choć są one mniej prawdopodobne.

– Niektórzy sugerują, że było to rozważanie wysokich miejsc, w których bałwochwalcy ustawiali swoje ołtarze (Liczb 22:41, Powtórzonego Prawa 33:29, 1 Królewska 12:31).

– Niektórzy sugerują, że było to niespokojne patrzenie na wzgórza, szukanie niebezpieczeństwa i zagrożeń ze strony często obecnych rabusiów i gangów.

b. Moja pomoc przychodzi od PANA: Podróżnik patrzył na Jerozolimę jako na swój cel, ale jego zaufanie nie było pokładane w samym mieście. Pomoc miała przyjść od Boga, który uczynił niebo i ziemię. Stwórca byłby jego pomocnikiem.

i. „Jedyne źródło 'pomocy’ pochodzi od Jahwe, który jako Stwórca ma nieograniczoną moc.” (VanGemeren)

ii. „To, co nam mówi, to fakt, że jego wzrok nie zatrzymał się, gdy patrzył w górę na wzgórza, ale że patrzył poza nie na Boga, który uczynił góry.” (Boice)

iii. „Miasto Boże, i Świątynia, mają być pożądane i zachwycone; góry, na których spoczywają, mają być zapamiętane. Ale nie od nich przychodzi pomoc dla strapionych dusz; przychodzi ona od Jehowy.” (Morgan)

2. (3-4) Pomoc, jaką przynosi Bóg.

Nie pozwoli, by poruszyła się twoja stopa;
Ten, który cię zachowuje, nie będzie drzemał.
Oto Ten, który zachowuje Izraela
Nie będzie ani drzemał, ani spał.

a. On nie pozwoli, aby twoja stopa została poruszona: Bóg pomoże swemu ludowi, ustanawiając go na mocnym miejscu, pozwalając mu stać i nie pozwalając, by jego stopa została poruszona.

i. „Fundament, nieskończona moc i dobroć Boga, na którym stoisz, nie może być poruszony; i podczas gdy stoisz na tej podstawie, twoja stopa nie może być poruszona”. (Clarke)

ii. „Nasze stopy będą się poruszać w postępie, ale nie będą poruszone do ich obalenia”. (Spurgeon)

iii. Dla chrześcijanina przypomina to zasady znalezione w Liście do Efezjan 6:11 i 13 – że wierzący ma znaleźć miejsce do stania, a można to zrobić tylko patrząc na Pana i ufając Temu, który nie pozwoli, aby twoja stopa została poruszona.

iv. Pozycja wierzącego w Jezusa jest imponująca.

– Stoimy w łasce (Rz 5,2).

– Stoimy w ewangelii (1 Kor 15,1).

– Stoimy w odwadze i sile (1 Kor 16,13).

– Stoimy w wierze (2 Kor 1,24).

– Stoimy w wolności chrześcijańskiej (Ga 5:1).

– Stoimy w jedności chrześcijańskiej (Flp 1:27).

– Stoimy w Panu (Flp 4:1).

– Cel: Staniemy doskonali i zupełni w woli Bożej (Kol 4:12).

b. Ten, który was zachowuje: Jest to pierwszy z sześciu przypadków w tym krótkim psalmie, w którym użyte jest hebrajskie słowo shamar (tłumaczone zachowuje i zachowuje). Tematem jest to, że Bóg będzie czuwał nad swoim ludem, tak jak stróż czuwa nad miastem lub partią podróżnych.

i. „Ten psalmista jest tak zaabsorbowany myślą o swoim Opiekunie, że ledwie wymienia swoje niebezpieczeństwa. Z radosnym zapewnieniem o ochronie, powtarza w kółko to jedno słowo, które jest jego amuletem przeciwko wrogom i lękom. Sześć razy w tych kilku wersetach powraca myśl, że Jehowa jest Opiekunem Izraela lub pojedynczej duszy.” (Maclaren)

ii. „Boska Istota przedstawia siebie jako stróża, który opiekuje się miastem i jego mieszkańcami podczas nocnych czuwań; i który nigdy nie jest ogarnięty drzemką lub sennością.” (Clarke)

c. Ten, który cię strzeże, nie będzie drzemał: Kiedy patrzymy na PANA, mamy ufność w to, że Bóg nie śpi. Idea ta jest powtórzona w wersecie 4 dla podkreślenia. Czujne oko Boga jest zawsze otwarte, spoglądając z miłością i troską na Jego lud.

i. W swojej konfrontacji z prorokami Baala na górze Karmel Eliasz wyśmiewał proroków bożków, gdy Baal nie odpowiadał, mówiąc, że Baal być może śpi i musi zostać obudzony (1 Krl 18,27). Mamy wielką pociechę wiedząc, że Ten, który zachowuje Izraela, nie będzie ani drzemał, ani spał.

ii. Ta obietnica była szczególnie znacząca dla pielgrzymów w drodze do Jerozolimy. „Ich codzienny marsz i nocne obozowisko znajdą się wtedy pod opieką Jehowy, który będzie podtrzymywał ich stopy niezmordowanie na drodze i czuwał bez snu nad ich spoczynkiem”. (Maclaren)

iii. „Pewna biedna kobieta, jak głosi wschodnia opowieść, przyszła pewnego dnia do sułtana i poprosiła o odszkodowanie za utratę jakiejś własności. 'Jak go straciłaś?’ zapytał monarcha. Zasnęłam” – brzmiała odpowiedź – „i rabuś wszedł do mojego mieszkania”. Dlaczego zasnąłeś? …. Zasnąłem, bo wierzyłem, że się obudziłeś. Sułtan był tak bardzo zachwycony odpowiedzią kobiety, że kazał naprawić jej stratę.” (McMichael, cyt. w Spurgeon)

B. Opieka PANA nad Jego ludem.

1. (5-6) Pan przynosi ulgę od słońca.

Pan jest twoim stróżem;
Pan jest twoim cieniem po twojej prawicy.
Słońce nie uderzy cię we dnie,
Ani księżyc w nocy.

a. The WŁADYKA być twój cień przy twój prawa ręka: Brutalne promienie słońca w świecie Bliskiego Wschodu mogły napadać na podróżnika, takiego jak pielgrzym w drodze na jedno z izraelskich świąt w Jerozolimie. Bóg obiecał opiekę nad podróżnym, z odniesieniem, które wraca do obłoku w ciągu dnia, który podążał za Izraelem na pustyni z Egiptu i osłaniał ich przed słońcem.

i. Podobne obietnice są złożone w innych wersetach, takich jak Izajasza 4:6 i 25:4. Psalm 91:1 jest szczególnie cenne, z cienia jest to samo słowo jak „cień”: Kto mieszka w sekretnym miejscu Najwyższego, będzie trwał pod cieniem Wszechmocnego.

ii. Twój cień: „…zarówno po to, by cię odświeżyć i zachować od palącego żaru słońca, jak to jest wyrażone w następnym wersecie, jak i po to, by chronić cię swoją mocą przed wszystkimi twoimi wrogami; z tego powodu Bóg jest często nazywany w Piśmie Świętym cieniem.” (Poole)

b. Ani księżyca w nocy: Wszelkie przesądne obawy, jakie mogli mieć przed światłem księżyca, nie dotyczyły tych, których Bóg chronił. On zachowałby i zachował swój lud w dzień i w nocy.

i. „To, co psalmista naprawdę ma na myśli, choć w przenośni, to fakt, że nic ani we dnie, ani w nocy nie może nam zaszkodzić, jeśli Bóg trzyma straż. Bóg jest naszym okryciem przed każdym nieszczęściem. On jest naszym cieniem przed widocznymi niebezpieczeństwami dnia, jak również przed ukrytymi niebezpieczeństwami nocy.” (Boice)

ii. „Bóg nie uczynił nowego słońca ani świeżego księżyca dla swoich wybranych, oni istnieją w tych samych zewnętrznych okolicznościach, co inni, ale moc bicia jest w ich przypadku usunięta z doczesnych agencji; święci są wzbogaceni, a nie zranieni, przez moce, które rządzą stanem ziemi.” (Spurgeon)

iii. „Ale niech papież będzie słońcem, a cesarz księżycem (jak nazywali ich kanoniści), jednak słońce nie będzie razić Kościoła za dnia, ani księżyc w nocy”. Luter był w tym samym czasie ekskomunikowany przez papieża i proskrybowany przez cesarza; jednak umarł w swoim łóżku.” (Trapp)

2. (7-8) Bóg zachowuje swój lud.

Pan zachowa cię od wszelkiego zła;
zachowa twoją duszę.
Pan zachowa twoje wyjście i twoje wejście
Od tego czasu, a nawet na wieki wieków.

a. Pan zachowa cię od wszelkiego zła: Śpiewak miał wielką ufność w chroniącą moc Boga. Źli ludzie mogą przyjść i utrapienie dziecka Bożego, ale Pan zachowa twoją duszę.

i. „’Wszelkie zło’ będzie odwrócone od tego, kto ma Jehowę za swego opiekuna; dlatego, jeśli przyjdzie jakiekolwiek tak zwane zło, może być pewien, że jest to Dobro z zasłoną”. (Maclaren)

ii. „W świetle innych pism świętych, bycie zachowanym od wszelkiego zła nie oznacza życia w poduszce, lecz dobrze uzbrojonego.” (Kidner)

iii. On zachowa twoją duszę: „Nasza dusza jest zachowana od panowania grzechu, zakażenia błędem, przygniecenia przygnębieniem, nadymania się pychą; zachowana od świata, ciała i diabła; zachowana do świętszych i większych rzeczy; zachowana w miłości Bożej; zachowana do wiecznego królestwa i chwały.” (Spurgeon)

iv. Pan zachowa…On zachowa…. Pan zachowa: „Trzy razy mamy wyrażenie: 'Jehowa zachowa’, jak gdyby święta Trójca zapieczętowała w ten sposób słowo, aby uczynić je pewnym: czyż wszystkie nasze obawy nie powinny zostać zabite przez taki potrójny lot strzał? Jaki niepokój może przetrwać tę potrójną obietnicę?” (Spurgeon)

b. Pan będzie strzegł twego wyjścia i twego przyjścia: Obietnica ta jest wszechstronna. Lud Boży może ufać w Jego zachowawczą moc dla całej swojej aktywności (wychodząc i wchodząc) i w każdym czasie (od tego czasu, a nawet na wieki wieków).

i. „Kiedy wychodzimy w młodości, aby rozpocząć życie, i wchodzimy na końcu, aby umrzeć, doświadczymy tego samego zachowania. Nasze wyjścia i nasze wejścia są pod jedną ochroną.” (Spurgeon)

ii. „Twoje wyjście i twoje wejście jest nie tylko sposobem powiedzenia 'wszystko’… w bliższych szczegółach zwraca uwagę na czyjeś przedsięwzięcia i przedsięwzięcia (por. Ps. 126:6), a także na dom, który pozostaje jego bazą; znów na pielgrzymowanie i powrót.” (Kidner)

iii. „Nie prowadził mnie tak czule aż dotąd, aby mnie porzucić u samej bramy nieba.” (Adoniram Judson, cytowany w Spurgeon)

.