Predators of Poultry

Predation is not common in commercial poultry production. Jednakże, drapieżniki są dużym problemem dla stad przydomowych i producentów drobiu ekologicznego. Przyczyna tej różnicy leży w sposobie trzymania i zarządzania stadami.

Komercyjni producenci drobiu utrzymują stada w budynkach przez cały cykl produkcyjny. Budynki te są zazwyczaj zbudowane z betonowych fundamentów i kompletnego dachu, a otwarte obszary są ogrodzone siatką o drobnych oczkach (np. brojlery i indyki) lub całkowicie ogrodzone metalowym sidingiem (np. nioski). Stada komercyjne są zagrożone przez małe drapieżniki i ptaki drapieżne, jeśli konstrukcje budynków nie są utrzymywane.

Stada przydomowe, utrzymywane przez drobnych rolników, hobbystów i młodzież, są zazwyczaj trzymane w różnych typach obiektów, które mogą, ale nie muszą zapewniać bezpiecznej ochrony przed drapieżnikami. Ponadto, mogą one w ogóle nie być trzymane w pomieszczeniach, co pozwala ptakom na swobodny wybieg i schronienie się pod istniejącymi strukturami. Gospodarstwa ekologiczne są również narażone na drapieżnictwo, jeśli ptaki są hodowane na wolnym wybiegu, gdzie mogą się pasać. Stada są najbardziej zagrożone, zwłaszcza w nocy, jeśli nie mają zapewnionych bezpiecznych pomieszczeń dla drapieżników.

Drapieżniki

Różne gatunki drapieżników mogą powodować szkody i straty ekonomiczne w stadach drobiu. Stada kurcząt są często bardziej narażone niż stada indyków, ze względu na wielkość ptaków. Młode, mniejsze ptaki są również bardziej podatne. Do drapieżników należą kojoty, lisy, bobkoty, łasice i ich krewni, ptaki drapieżne, szopy pracze, oposy, skunksy, gryzonie i węże. Zwierzęta domowe, takie jak psy i koty, mogą również być drapieżnikami drobiu.

Patterns of Predation

Ginące dorosłe ptaki – kojoty, bobry, psy, ptaki drapieżne i lisy

W przypadku ptaków drapieżnych jastrzębie będą zabierać ptaki w ciągu dnia; natomiast sowy będą zabierać ptaki w nocy. Często psy domowe nie zjadają ptaków, a zwłoki można znaleźć w pobliżu miejsca ataku. Kojoty są aktywne w dzień i w nocy, choć gdy żyją na terenach miejskich wśród ludzi, są bardziej aktywne w nocy. Po atakach psów, kojotów i lisów mogą pozostać pióra i kilka rozrzuconych kawałków. Bobkoty zazwyczaj polują w godzinach świtu i zmierzchu, ale mogą atakować o każdej porze dnia.

Brakujące jaja lub pisklęta-oposy, skunksy, szczury, koty, węże, kojoty, lisy i ptaki drapieżne

Większość drapieżników drobiu zabije i usunie pisklęta, często bez żadnych oznak zakłócenia, zwłaszcza jeśli atak następuje w nocy. Niezabezpieczone gniazda są łatwym celem dla drapieżników. Brakujące lub uszkodzone jaja mogą być spowodowane przez skunksy, węże, szczury, oposy, szopy, kojoty, lisy, sójki i wrony. Lisy, skunksy, oposy, sójki i wrony często zostawiają skorupy zjedzonych jaj za sobą.

Brakujące głowy-ptaki drapieżne i szopy

To występuje, gdy ptaki są trzymane w kojcu zamkniętym przez luźne oczka. Ptaki drapieżne mogą przestraszyć ptaki i spowodować, że podskoczą lub podlecą do góry, pozwalając, aby ich głowy wystawały przez oczka siatki. Szopy sięgają przez otwory, chwytają i odrywają ptakom głowy przez oczka i drucianą klatkę.

Brakujące kończyny – szopy

Szopy są notoryczne ze względu na swoje umiejętności manualne i inteligencję. Jeśli ptaki są trzymane w kojcach z siatką, szopy są w stanie dosięgnąć pobliskie, niczego nie podejrzewające ptaki i wyrwać im nogi.

Ptaki z ranami w pobliżu kloaki lub otworu wentylacyjnego

Łasice i ich krewni, a także oposy, mogą atakować okolice otworu wentylacyjnego, wyrywając jelita. Niektóre ptaki można spotkać spacerujące, ciągnące za sobą jelita. Inną przyczyną ran w okolicy odbytu lub kloaki może być kanibalizm ze strony innych kurcząt w stadzie. Wypadnięcie odbytnicy po przejściu jaja może przyciągnąć dziobanie do jasnoczerwonej odsłoniętej tkanki.

Ptaki znalezione martwe z innymi obrażeniami

Drób jest znany z tego, że tuli się w obszarze z dala od otwartych boków, aby uniknąć drapieżników, które mogą być prześladowane na obwodzie. Waga skulonych ptaków jest wystarczająca, aby udusić te poniżej.

Ptaki zabite przez łasice są znajdowane zakrwawione z brakującymi organami wewnętrznymi lub częściowo zjedzone. Sporadycznie łasice zabijają ptaki nie jedząc ich. Ptaki są zazwyczaj zabijane przez ugryzienie(a) do podstawy czaszki, przerywając rdzeń kręgowy. Skunksy i oposy mogą zabijać dorosłe ptaki w sposób chaotyczny, z pozostawieniem uszkodzonych ciał. Szopy atakują ptaki „głowy, piersi i upraw i może konsumować wnętrzności.

Zwierząt towarzyszących

Koty, zarówno dzikich i domowych, będzie żerować na pisklęta, często usuwając je bez oznak uszkodzenia lub gruzu obecny. To byłoby niezwykłe dla kota, aby żerować na dorosłego kurczaka, chyba że był ranny lub ranny. Psy mogą żerować zarówno na dorosłych kurczakach jak i na pisklętach w zależności od rasy lub temperamentu. Psy stróże zwierząt gospodarskich były z powodzeniem wykorzystywane do ochrony zarówno kurników jak i stad na wolnym wybiegu przed drapieżnikami, jeśli zostały do tego zadania przeszkolone.

Prewencja przed drapieżnikami

Pierwszym sposobem zapobiegania drapieżnictwu jest wzmocnienie kurnika przed drapieżnikami. Powinno to być celem wszystkich hodowców drobiu. Solidne ogrodzenie, ochrona przed dzikimi ptakami i ptakami drapieżnymi oraz zajęcie się wszelkimi otworami lub punktami wejścia drapieżników drastycznie zmniejszy szansę na zaatakowanie stada przez drapieżniki, jak również zapewni doskonałe bezpieczeństwo biologiczne. Odławianie lub polowanie na drapieżniki może być opcją zależną od lokalnych zasad i przepisów. Dodatkowe opcje są wymienione poniżej:

• Światła z czujnikami ruchu i urządzenia dźwiękowe – są to rozwiązania krótkoterminowe, które mogą być stosowane w okresie przejściowym, dopóki inne opcje (tj. odławianie, wykluczanie) nie zostaną wdrożone w celu ochrony stad.
• Usuń/zabezpiecz wszystkie atraktanty żywnościowe – śmieci, karma dla zwierząt domowych, pasza dla zwierząt, owoce spadające z drzew i inne dostępne pokarmy mogą służyć jako atraktanty dla wielu drapieżników. Drapieżniki mogą szukać innych źródeł pożywienia, takich jak drób.
• Szukać pomocy u specjalistów zajmujących się dziką przyrodą.

Podziękowania: Autorzy chcieliby podziękować Dr. Donaldowi Burtonowi z Ohio Wildlife Center i Panu Michealowi Pogany z Columbus Zoo za wykorzystanie ich zdjęć. Zdjęcie kota autorstwa Pixaby.

Oryginalni autorzy: Aaron J. Ison, B.S., Avian Disease Investigation Laboratory, Sara J. Spiegle, B.S., Avian Disease Investigation Laboratory, Teresa Y. Morishita, DVM, Ph.D., Dipl. ACPV, OSU Extension-Veterinary Medicine and Avian Disease Investigation Laboratory. (Pierwotnie opublikowano w 2005 r.)

.