Próbki księżycowe

Skały księżycowe i gleby z misji Apollo

Jednokilogramowa (2,2 funta) skała brekcji Apollo 16 powstała w wyniku uderzenia meteorytu. Błyszczące, czarne szkło powstałe w wyniku uderzenia zostało rozpryśnięte na boku.

W latach 1969-1972 sześć misji Apollo przyniosło z powrotem 382 kilogramy (842 funty) skał księżycowych, próbek rdzenia, kamyków, piasku i pyłu z powierzchni Księżyca. Sześć lotów kosmicznych zwróciło 2200 oddzielnych próbek z sześciu różnych miejsc badawczych na Księżycu. Dodatkowo, trzy zautomatyzowane radzieckie statki kosmiczne zwróciły ważne próbki o łącznej wadze 300 gramów (około 3/4 funta) z trzech innych księżycowych miejsc. Budynek próbek księżycowych w Centrum Kosmicznym Johnsona jest głównym magazynem próbek z Apollo. W laboratorium próbek księżycowych przygotowuje się nieskazitelnie czyste próbki księżycowe do wysyłki do naukowców i edukatorów. Prawie 400 próbek jest rozprowadzanych każdego roku na potrzeby projektów badawczych i dydaktycznych.

Astronauta zbierający próbkę gleby księżycowej.

Badanie próbek skał i gleby z Księżyca nadal dostarcza użytecznych informacji o wczesnej historii Księżyca, Ziemi i wewnętrznego Układu Słonecznego. Najnowsze modele komputerowe wskazują, że Księżyc mógł powstać z odłamków powstałych w wyniku uderzenia Ziemi przez ciało planetarne o rozmiarach Marsa. Skład chemiczny Księżyca, uzyskany na podstawie badań skał księżycowych, jest zgodny z tą teorią pochodzenia Księżyca. Dowiedzieliśmy się, że skorupa uformowała się na Księżycu 4,4 miliarda lat temu. To formowanie się skorupy, intensywne bombardowanie meteorytami, które nastąpiło później, oraz kolejne wylewy lawy są zapisane w skałach. Promieniowanie wyrzucane przez Słońce od czasu uformowania się skorupy Księżyca, zostało uwięzione w księżycowej glebie jako trwały zapis aktywności słonecznej przez cały ten czas.