PMC

LETTER

Z powodu konieczności obniżenia kosztów pracy, wiele laboratoriów zastępuje tradycyjny algorytm badania kiły – badanie ręczne testem niereponemalnym, a następnie test na obecność przeciwciał anty-Treponema pallidum – algorytmem „odwrotnym”, który wykorzystuje zautomatyzowany test immunologiczny do badania przesiewowego na obecność przeciwciał anty-T. pallidum IgG. Oznaczenie miana szybkiej reaginy osoczowej (RPR) jest następnie wykonywane na próbkach IgG-reaktywnych, aby (i) zweryfikować kiłę za pomocą alternatywnej metody i (ii) uzyskać miano do zarządzania pacjentem. Ponadto, niektóre laboratoria wykonują również tradycyjny test treponemalny (absorpcja fluorescencyjnych przeciwciał treponemalnych lub test aglutynacji cząsteczek T. pallidum) na próbkach, które dały wynik pozytywny w przesiewowym teście IgG. Wiele badań wykazało, że testy immunologiczne anty-T. pallidum IgG mają czułość i swoistość porównywalną z innymi testami treponemalnymi i testami niereponemalnymi (1, 3, 4). Podobnie jak w przypadku innych wysoce czułych testów przesiewowych, testy immunologiczne anty-T. pallidum IgG mogą generować wyniki fałszywie dodatnie, z niższą pozytywną wartością predykcyjną w populacjach o niskiej częstości występowania (2). Yen-Lieberman i wsp. donieśli ostatnio, że siła sygnału (indeks przeciwciał) testu immunologicznego Bioplex 2200 Syphilis IgG multiplex flow immunoassay (Bio-Rad Laboratories, Hercules, CA) może być wykorzystana do identyfikacji prawdopodobnych wyników fałszywie dodatnich, a tym samym do zmniejszenia zapotrzebowania na testy potwierdzające (5). Wykazali oni, że próbki z Bioplex AI ≥6,0 były zawsze pozytywne podczas badania dodatkowym testem immunoenzymatycznym (EIA) i dlatego zaproponowali algorytm, w którym tylko próbki z Bioplex IgG kiły AI <6 są poddawane potwierdzającemu EIA. Ich badania zostały przeprowadzone na próbkach pochodzących z populacji o niskiej częstości występowania, ale nie opisywały specyficznych cech populacji. W celu dalszej weryfikacji skuteczności wykorzystania ilościowych danych Bioplex dotyczących kiły IgG, oceniliśmy wyniki AI z trzech różnych kohort pacjentów (osoby osadzone w więzieniu, kobiety uczęszczające do klinik położniczych i ginekologicznych oraz kobiety w trakcie porodu) pod kątem ich zdolności do przewidywania wyników TP-PA. Dane były stratyfikowane na podstawie wyniku testu RPR. Badanie zostało zatwierdzone przez University of Texas Medical Branch (UTMB) Institutional Review Board.

Wykonaliśmy retrospektywny przegląd wyników testów i danych pacjentów z laboratoryjnego systemu informacyjnego UTMB dla próbek surowicy przekazanych do rutynowych testów kiły w grudniu 2010 roku i styczniu 2011 roku. W sumie 1,849, 3,512 i 873 próbki były związane odpowiednio z osobami osadzonymi w więzieniach, kobietami uczęszczającymi do klinik UTMB w celu uzyskania opieki prenatalnej lub ginekologicznej oraz kobietami przy porodzie. Wśród osób osadzonych w więzieniach ponad 96% próbek pochodziło od mężczyzn. Rozkład próbek według rasy lub pochodzenia etnicznego był następujący: Latynos, 49,4%; Afroamerykanin, 27%; biały/niehiszpański, 21,4%; i inny/nieznany, 2,2%. Wśród pacjentów OB/Gyn, dystrybucja próbek według indywidualnej rasy lub pochodzenia etnicznego była następująca: Latynos, 63,1%; biały / nie-hiszpański, 21,8%; Afroamerykanin, 12,6%; i inny / nieznany, 2,5%. Wśród kobiet rodzących w szpitalu UTMB, dystrybucja próbek według indywidualnej rasy lub pochodzenia etnicznego była następująca: Latynos, 71,8%; biały/niehiszpański, 15,8%; Afroamerykanin, 10%; i inny/nieznany, 2,4%.

Testy kiły Bioplex 2200 IgG, RPR (Sure-Vue; Biokit USA, Inc., Lexington, MA), i TP-PA (Fujirebio, Inc., Tokio, Japonia) zostały wykonane zgodnie z instrukcjami producentów. Test Bioplex 2200 Syphilis IgG został zatwierdzony przez U.S. Food and Drug Administration do użytku jako test jakościowy. Początkowo próbki z wynikami, które były niejednoznaczne (AI = 0,9 do 1,0) lub reaktywne (AI ≥ 1,1) przy użyciu Bioplex były badane tylko przy użyciu półilościowego RPR. W przypadkach, w których test RPR był niereaktywny, wykonywano oznaczenie TP-PA. Począwszy od połowy grudnia 2010 roku wszystkie próbki, które były niejednoznaczne lub reaktywne w teście Bioplex, były badane zarówno półilościowym testem RPR, jak i testem TP-PA. Czułość i swoistość testu Bioplex, opartego na wartości odcięcia AI równej 6 lub 8, obliczono przy użyciu tablic kontyngencji 2 na 2. Test TP-PA został uznany za metodę referencyjną. Analizę ROC (Receiver Operating Characteristics) przeprowadzono przy użyciu internetowego kalkulatora dostępnego pod adresem http://www.rad.jhmi.edu/jeng/javarad/roc/JROCFITi.html (dostęp 5 lipca 2011 r.).

Odsetki reakcji IgG przeciwko T. pallidum określone za pomocą badania Bioplex w kohorcie uwięzionej, OB/Gyn i porodowej wynosiły odpowiednio 7,5%, 1,6% i 2,6% (dane nie pokazane). Zdolność wartości AI badania Bioplex IgG do przewidywania reaktywnego wyniku TP-PA różniła się w zależności od kohorty pacjentów i towarzyszącego miana RPR (Tabela 1). Jak podali Yen-Lieberman i wsp. (5), próbki, które wykazywały reaktywne miana RPR, częściej wykazywały reaktywne wyniki TP-PA. Jednakże ocenialiśmy próbki z mianem RPR 1:1 oddzielnie od próbek z mianem ≥2 ze względu na dowody kliniczne i epidemiologiczne wskazujące, że miano RPR 1:1 nie zawsze jest wystarczające do potwierdzenia reaktywnego wyniku IgG. Rzeczywiście, nasze dane pokazują, że próbki reagujące IgG z mianem RPR ≥2 częściej są potwierdzane testem TP-PA. Wśród kohort OB/Gyn i porodowej nie było wyników niereaktywnych z TP-PA, gdy miano RPR wynosiło ≥2. Wśród kohort więźniów oraz OB/Gyn, wartość odcięcia AI równa 8 zapewniała większą swoistość niż wartość odcięcia równa 6. Yen-Lieberman i wsp. wykazali, że wartość AI równa 6 zapewniała 100% swoistość dla badanej przez nich populacji (5). Nawet przy wartości odcięcia 8, swoistość testu Bioplex IgG w naszym badaniu nie osiągnęła 100% w kohorcie więźniów w przypadku próbek z wynikiem RPR niereaktywnym lub z mianem 1:1 (często uważanym za miano niejednoznaczne). Ta kohorta jest w grupie wysokiego ryzyka zachorowania na kiłę, z odsetkiem reagujących IgG wynoszącym 7,5%. Wśród próbek pochodzących od osób osadzonych, 85,2% (98/115) próbek IgG-reaktywnych zostało potwierdzonych testem TP-PA (dane nie pokazane). Dla porównania, wskaźnik reaktywności IgG w kohorcie OB/Gyn wynosił 1,6%; 63,0% (29/46) wyników zostało potwierdzonych testem TP-PA. Aby ocenić wpływ wartości odcięcia Bioplex syphilis IgG AI na czułość i swoistość testów, przeprowadzono analizę ROC. Analiza ROC wykazała, że swoistość badania IgG w kierunku kiły dla identyfikacji próbek potwierdzonych TP-PA zwykle gwałtownie spadała przy wartościach AI poniżej 8.

Podsumowując, po raz pierwszy wykazaliśmy przydatność ilościowych danych Bioplex dotyczących kiły IgG w różnych populacjach pacjentów oraz przydatność wartości odcięcia do identyfikacji próbek, które mogą nie wymagać dodatkowego badania treponemalnego w celu potwierdzenia. Wartość odcięcia AI równa 8 była konieczna do osiągnięcia maksymalnej swoistości w naszych kohortach więźniów i OB/Gyn. Miana RPR ≥2 są wystarczające, aby sugerować, że reaktywny wynik Bioplex IgG zarówno w kohorcie niskiego jak i wysokiego ryzyka stanowi dokładne określenie ekspozycji na T. pallidum. Wreszcie, laboratoria, które zdecydują się na wykorzystanie wartości AI jako części swojego testu IgG na kiłę, muszą niezależnie zweryfikować charakterystykę działania tej modyfikacji w stosunku do procedury zalecanej przez producenta. Jest to również ważne, ponieważ, jak wykazaliśmy, optymalne odcięcie AI może się różnić w zależności od populacji pacjentów.

(Dane te zostały przedstawione częściowo na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Mikrobiologicznego w Nowym Orleanie, LA, w maju 2011 r.)

.