PMC

PREZENTACJA PRZYPADKU

58-letni mężczyzna zgłosił się na izbę przyjęć po 2 dniach bólów ciała i szyi. Opisał ból szyi jako 10 w skali 10 (gdzie 10 oznacza wysoki) i spazmopodobny z promieniowaniem do górnych ramion. Pacjent przyznał również, że ma przewlekły nieproduktywny kaszel. Podczas przeglądu systemów stwierdzono, że pacjent miał częstomocz, uogólnione osłabienie i bóle brzucha. W ciągu ostatnich 2 tygodni nastąpił u niego spadek wagi o 10 funtów. Pacjent zaprzeczył występowaniu gorączki, dreszczy, problemów z oddychaniem, bólu w klatce piersiowej, bólów głowy, nudności, wymiotów lub biegunki. Pacjent był hospitalizowany w poprzednim tygodniu z powodu zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i zapalenia płuc.

Pacjent miał historię medyczną istotną dla POChP i przeszedł wiele intubacji w przeszłości. W domu przyjmował albuterol i prednizon. Zaprzeczył, że ma jakiekolwiek alergie. W przeszłości chory przebył 1 operację przepukliny. Palił pół paczki papierosów dziennie, zażywał donosowo kokainę i heroinę. Zaprzeczył używaniu alkoholu lub przyjmowaniu narkotyków dożylnie.

Przy przyjęciu na oddział intensywnej terapii pacjent był przytomny, czujny i nie odczuwał ostrego niepokoju. Oznaki życiowe obejmowały temperaturę 100,7°F, częstość akcji serca 116 uderzeń/minutę, ciśnienie krwi 135/62 mmHg, częstość oddechów 18 oddechów/minutę i saturację tlenem 98% na powietrzu atmosferycznym. Badanie głowy, oczu, uszu, nosa i gardła było negatywne. Pacjent miał tkliwość kręgosłupa szyjnego i dodatni objaw Kerniga. Miał również przerywany świszczący oddech podczas badania płuc. Wyniki badania serca były prawidłowe. Pacjent miał również tkliwość prawego górnego kwadrantu z ujemnym objawem Murphy’ego, nie miał objawów wartowniczych i nie miał objawów otrzewnowych. Badanie neurologiczne było prawidłowe pod względem motoryki, siły i nerwów czaszkowych.

Wyniki badań laboratoryjnych obejmowały liczbę białych krwinek (WBC) wynoszącą 20,1 i poziom sodu 134 mEq/L. Poziom mleczanu był prawidłowy. Poziom mleczanów był w normie. Nakłucie lędźwiowe wykazało 634 komórki/μL WBC z 93% neutrofilów i 83 czerwonych krwinek. Poziom białka w płynie mózgowo-rdzeniowym był podwyższony i wynosił 366 mg/dl, a glukoza 60 mg/dl. Badanie tomografii komputerowej mózgu było negatywne dla jakiegokolwiek ostrego procesu.

Z powodu wyników nakłucia lędźwiowego u pacjenta podejrzewano bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Pacjentowi rozpoczęto podawanie deksametazonu, wankomycyny, ampicyliny i rocefiny. Skontaktowano się z oddziałem chorób zakaźnych, a pacjentowi podano również cefepim i acyklowir ze względu na jego niedawną hospitalizację i zażywanie narkotyków.

Przy przyjęciu do szpitala pacjent nadal gorączkował i odczuwał ból szyi. Posiewy krwi wykazały obecność Gram-dodatnich pałeczek cocci w skupiskach. W badaniu neurologicznym stwierdzono u pacjenta osłabienie siły w rękach i osłabienie funkcji motorycznych w obustronnych kończynach dystalnych. Rezonans magnetyczny (MRI) kręgosłupa wykazał lewostronną przyśrodkową masę tkanki miękkiej, uważaną za ropień nadtwardówkowy, która uciskała na rdzeń kręgowy i sugerowała przedni ucisk rdzenia z ogniskowym obrzękiem.

Następnego dnia neurochirurg wykonał zabieg pobrania i drenażu płynu zewnątrzoponowego od C2 do C3. Pacjent był następnie kontynuowany na antybiotykach dożylnych przez 6 tygodni. Pacjent nadal zaprzeczał przyjmowaniu narkotyków dożylnie.