Pierwotna hodowla komórkowa

Pierwotna hodowla komórkowa to hodowla ex vivo komórek świeżo uzyskanych z organizmu wielokomórkowego, w przeciwieństwie do hodowli unieśmiertelnionych linii komórkowych. Ogólnie rzecz biorąc, pierwotne hodowle komórkowe są uważane za bardziej reprezentatywne dla tkanek in vivo niż linie komórkowe i jest to uznane prawnie w niektórych krajach, takich jak Wielka Brytania (Human Tissue Act 2004). Jednakże, komórki pierwotne wymagają odpowiedniego podłoża i warunków odżywczych, aby się rozwijać, a po pewnej liczbie podziałów nabywają fenotyp starczy, prowadzący do nieodwracalnego zatrzymania cyklu komórkowego. Wytwarzanie linii komórkowych wynika z tych dwóch powodów. Komórki pierwotne mogą zostać unieśmiertelnione albo spontanicznie (np. komórki HeLa) albo przez modyfikację genetyczną (np. komórki HEK), w którym to momencie stają się liniami komórkowymi, które mogą być subkulturowane w nieskończoność.

D061251

Terminologia anatomiczna

Ze względu na ich wymagania dotyczące żywotności, pierwotne hodowle komórkowe nie stały się powszechne aż do lat 2000. Hodowle te mają kilka zalet w porównaniu z liniami komórkowymi, w tym lepszą reprezentację heterogenności komórkowej tkanek, wierniejszy profil transkryptomiczny i proteomiczny (zwłaszcza gdy są hodowane w 3D) oraz bardziej realistyczne odpowiedzi funkcjonalne, w tym odpowiedzi na leki. W przeciwieństwie do tego, wiadomo, że unieśmiertelnione linie komórkowe stają się homogenne poprzez naturalną selekcję określonych subpopulacji, ulegają dryfowi genetycznemu i nabywają aberracji genetycznych. W wielu przypadkach linie komórkowe zostały błędnie zidentyfikowane, zanieczyszczone innymi komórkami lub zainfekowane Mycoplasma, małymi wewnątrzkomórkowymi bakteriami, które pozostawały niewykryte przez dziesięciolecia.

Gdy całe lub częściowe tkanki są izolowane i utrzymywane ex vivo, procedura jest określana jako pierwotna hodowla tkanek. Bardziej szczegółowe terminy obejmują kulturę organotypową, plastry tkankowe i eksplantaty.

.