Piłka ręczna

Historia.

Jedna z najstarszych gier w piłkę, piłka ręczna wywodzi się z łaźni rzymskich. Rozgrywana później jako gra gołymi rękami zwana pelota w Hiszpanii i Francji, była prekursorem współczesnego jai alai. Piłka ręczna została dostosowana na Wyspach Brytyjskich w 16 wieku i nazwany piątki (q.v.).

Bezpośredni prekursor nowoczesnej gry został opracowany w Irlandii, gdzie piłka ręczna została rozegrana około 1000 lat temu. W 1850 roku, irlandzkie miasta i hrabstwa mistrzostwa były regularnie rozgrywane, przy użyciu twardej, pokrytej skórą piłkę na kortach, które były około 80 stóp (24 m) długości i 40 stóp szerokości. Irlandzcy emigranci przenieśli grę do Stanów Zjednoczonych w latach 80. XIX wieku, a Phil Casey zbudował pierwszy amerykański murowany kort w Brooklynie, w stanie Nowy Jork, w 1886 roku. Kopanie było dozwolone, a niektórzy gracze rozwinęli niezwykłe umiejętności w powrocie niskie piłki z ich feet.

Pierwszy międzynarodowy mecz został rozegrany w 1887 roku między irlandzkim mistrzem, John Lawlor, a amerykańskim mistrzem, Casey. Rozpoczęty w Irlandii w dniu 4 sierpnia, mecz zakończył się na amerykańskim korcie Casey’a w dniu 29 listopada. Casey wygrał, 11 partii do 6, a następnie utrzymał swój tytuł przeciwko wszystkim rywalom aż do przejścia na emeryturę w 1900 roku.

W latach 90. XIX wieku w Stanach Zjednoczonych, gra rozpoczęła się z miękką piłką – zazwyczaj piłką tenisową z usuniętym zewnętrznym pokryciem. Ta piłka była używana na mniejszych, czterościennych kortach w rejonie Nowego Jorku. Następnie młodzi gracze zaczęli używać tej większej piłki na zewnątrz, na tle solidnej ściany budynku. Użycie miękkiej piłki rozprzestrzeniło się na inne miasta, głównie do gry na czterech ścianach. Niezadowolenie z dużym, powolny piłkę doprowadziło do rozwoju mniejszej piłki wypełnione gazem, który okazał się być bardziej akceptowalne dla graczy i stymulowane nowe zainteresowanie grą.

Czterech ściana miękka gra w piłkę została podjęta z zapałem w takich środkowo-zachodnich miastach amerykańskich jak Detroit, Cleveland, Milwaukee i Chicago. Mniej więcej w tym samym czasie, gra przeszła zmiany i sądy zostały zmniejszone w rozmiarze. Gra w jedną ścianę została opracowana w Nowym Jorku około 1913 roku, a w ciągu kilku lat była grana zarówno przez mężczyzn jak i kobiety w całych wschodnich Stanach Zjednoczonych. Został podjęty w pomieszczeniach przez Young Men’s Christian Association i klubów i, gdzie przestrzeń w dużych miastach było na premii, został nawet zainstalowany na dachach. Jako prekursor gry trzy ściany, niektóre sądy jednej ściany były wyposażone po każdej stronie przedniej ściany z zawiasami trójkątne skrzydło, które wychylił się i zablokowany do pozycji wzdłuż dwóch linii bocznych, tworząc częściowe trzy ściany sądu i co trudne strzały do przedniego rogu possible.

Irlandzki gra w piłkę ręczną była pierwotnie rozgrywana na twardej podłodze z gliny, z jedną ścianą z kamienia z przodu sądu, przeciwko któremu piłka została uderzona. Piłka, cztery ściany sądu, a system punktacji zostały opracowane w 18 wieku, kiedy gra była popularną rozrywką w wielu częściach Irlandii. Irlandzka piłka ma środek z korka lub drewna, pokryty wełnianą nicią i cienkimi kawałkami korka lub gumy. Zewnętrzne pokrycie jest z cienkiej skóry owczej. Ta piłka jest nazywana alley cracker, lub twarda piłka. Niektóre turnieje lub mistrzostwa są rozgrywane z miękką gumową piłką, ale irlandzka piłka jest uznanym medium mistrzostw. Standardowa piłka jest 1 7/8 cala (4.7 cm) w średnicy i waży 1 1/2-1 3/4 uncji (43-50 g).

Reguły zmieniły się niewiele od 1880s, kiedy pierwsze irlandzkie mistrzostwa zostały rozegrane. Przez wiele lat wyzwanie i gry mistrzostwa dla stawek tak wysokich, jak £ 1,000 nie były rzadkością. Następnie Gaelic Athletic Association przejęło nadzór nad grą, zakłady zostały zniesione w 1924 roku, a irlandzka piłka ręczna stała się grą amatorską. Ustanowiono regularne mistrzostwa hrabstwa, prowincji i całej Irlandii. Istnieje wiele boisk w całej Irlandii oraz w większości szkół i uczelni, chociaż miękka, gumowa piłka jest obecnie powszechnie używana w szkołach.

Handball jest rozgrywany dzisiaj głównie w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Irlandii oraz w pewnym stopniu w Meksyku, Argentynie, Australii, Nowej Zelandii i Francji. Międzynarodowe współzawodnictwo zostało pobudzone w ostatnich latach poprzez imprezy inwitacyjne prowadzone przez Kanadę i Stany Zjednoczone.