Pardo

Pardo (żeński parda) to termin używany w byłych portugalskich i hiszpańskich koloniach w obu Amerykach, aby odnieść się do trójrasowych potomków Europejczyków, Amerindians i zachodnich Afrykanów. W niektórych miejscach byli oni definiowani jako ani wyłącznie mestizo (pochodzenie amerykańsko-europejskie), ani mulat (pochodzenie zachodnioafrykańsko-europejskie), ani zambo (pochodzenie amerykańsko-zachodnioafrykańskie). W kolonialnym Meksyku, pardo „stał się praktycznie synonimem mulata, tracąc tym samym wiele ze swoich rdzennych odniesień.” W osiemnastym wieku pardo mogło być preferowaną etykietą dla czarności. W przeciwieństwie do negro, pardo nie kojarzyło się z niewolnictwem. Obrazy Casta z XVIII-wiecznego Meksyku używają etykiety negro nigdy pardo, aby zidentyfikować Afrykanów sparowanych z Hiszpanami.

Brazylijski żołnierz pardo, XVIII wiek

W Brazylii słowo pardo miało ogólne znaczenie, od początku kolonizacji. Na przykład w słynnym liście Pêro Vaz de Caminha, w którym Brazylia została po raz pierwszy opisana przez Portugalczyków, Amerindianie zostali nazwani „pardo”: „Pardo, nagi, bez ubrania”. Od tego czasu słowo to było używane w odniesieniu do mieszanek afrykańsko-europejskich, mieszanek południowoazjatycko-europejskich, mieszanek amerykańsko-europejsko-południowoazjatycko-afrykańskich i samych Amerykanów.

Na przykład Diogo de Vasconcelos, powszechnie znany historyk z Minas Gerais, wspomina historię Andresy de Castilhos. Według XVIII-wiecznych relacji, Andresa de Castilhos została opisana w następujący sposób: „Oświadczam, że Andresa de Castilhos, parda woman … została uwolniona … jest potomkiem rodowitych gentiles z tej ziemi …. Oświadczam, że Andresa de Castilhos jest córką białego człowieka i (chrześcijańskiej) neofitki (rdzennej) kobiety”.

Historyk Maria Leônia Chaves de Resende mówi, że słowo pardo było używane do klasyfikowania ludzi o częściowym lub pełnym amerykańskim rodowodzie. Manoel, naturalny syn Any carijó, został ochrzczony jako „pardo”; w Campanha kilku Amerindian zostało sklasyfikowanych jako „pardo”; Amerindian João Ferreira, Joana Rodriges i Andreza Pedrosa, na przykład, zostali opisani jako „uwolnieni pardo”; Damaso identyfikuje się jako „uwolniony pardo” „rodowitego mieszkańca ziemi”; itd. Według Chaves de Resende, wzrost populacji pardo w Brazylii obejmuje potomków Amerindian, a nie tylko tych o pochodzeniu afrykańskim: „wzrost segmentu 'pardo’ miał związek nie tylko z potomkami Afrykanów, ale także z potomkami Amerindian, w szczególności carijós i bękartów, włączonych w stan 'pardo'”.

Amerykańska historyczka Muriel Nazzari w 2001 roku zauważyła, że kategoria „pardo” pochłonęła osoby pochodzenia amerykańskiego w rejestrach São Paulo: „Niniejszy artykuł ma na celu wykazanie, że chociaż wielu Indian i Metysów wyemigrowało, ci, którzy pozostali w São Paulo zostali zaklasyfikowani jako pardos.”

.