Papua Zachodnia

Geografia

Większość Papui Zachodniej jest pod osłoną lasów. Mangrowe bagna obfitują w nizinnych obszarach przybrzeżnych, choć w regionach deltowych przeważają sagowce, palmy nipa i bagna pandanusowe. Drzewa z wilgotnych, nisko położonych lasów śródlądowych obejmują Barringtonia (z rodziny Lecythidaceae, czyli orzechów brazylijskich) i Terminalia (źródło szlachetnego drewna do wyrobu szafek i łodzi), a także różne rodzaje hebanu (Diospyros). Drzewa Chinquapin (Castanopsis; spokrewnione z kasztanowcem) są powszechne w niskich partiach górskich, a wraz ze wzrostem wysokości ustępują miejsca lasom Nothofagus (fałszywy buk), a następnie iglastym w najwyższych partiach. Od końca XX wieku, wylesianie postępuje w szybkim tempie, głównie z powodu ekspansji komercyjnego wyrębu i konwersji terenów leśnych do plantacji palmy olejowej.

West Papua leży w australijskim regionie fauny, co oznacza, że jego życie zwierzęce jest bardziej podobny do tego z Australii i Nowej Zelandii niż do tego z zachodniej Indonezji i południowo-wschodniej Azji kontynentalnej. Wspólne ssaki obejmują marsupiale, takie jak kangury drzewne i walabie leśne; składające jaja echidny (monotremy); oraz różne nietoperze i szczury. Cassowaries (rodzaj ptaka bez lotu), ptaki rajskie, bowerbirds, sandpipers, i jerzyki są wśród godnych uwagi życia ptaków. Prowincja jest domem dla szerokiej gamy żab, a rafy koralowe otaczające wyspy Raja Ampat – z ich konikami morskimi, skorupiakami, mantami, żółwiami i licznymi gatunkami ryb – są gorącym punktem bioróżnorodności.

W pierwszych latach XXI wieku, liczne rdzenne grupy etniczne razem stanowiły kurczące się dwie trzecie populacji Papui Zachodniej, ponieważ imigracja z innych obszarów, zwłaszcza z wysp Jawa i Celebes (Sulawesi), nasiliła się. Grupy tubylcze posługują się szeregiem języków papuaskich, podczas gdy języki austronezyjskie są używane przez większość społeczności imigrantów. Ponad połowa ludności to chrześcijanie (głównie protestanci), a muzułmanie stanowią zdecydowanie największą mniejszość. Hinduizm, buddyzm i religie lokalne są praktykowane przez niewielki ułamek mieszkańców Papui Zachodniej. Ponad połowa ludności jest skupiona w największych miastach lub w ich pobliżu, w tym w Manokwari, Sorong, na północno-zachodnim wybrzeżu, i Fakfak, na zachodnim krańcu półwyspu Bomberai. Poza tym większość mieszkańców zamieszkuje tereny nadrzeczne lub równinne w głębi prowincji.

Rolnictwo jest podstawą gospodarki, angażując ponad połowę siły roboczej i stanowiąc znaczną część dochodów Papui Zachodniej. Ryż jest główną podstawową rośliną uprawną, choć maniok, ignamy, soja i kukurydza są również ważne. Gałka muszkatołowa, owoce palmy olejowej i kakao są głównymi uprawami pieniężnymi. Trzoda chlewna, bydło i kozy należą do powszechnie występujących zwierząt gospodarskich. Chociaż usługi i handel są kolejnymi największymi pracodawcami po rolnictwie, produkcja i górnictwo mają większy wpływ na całą gospodarkę. Przetworzona żywność i napoje, produkty z drewna, media drukowane i maszyny transportowe są jednymi z głównych producentów. Produkty naftowe są w centrum przemysłu wydobywczego, chociaż region jest również bogaty w miedź, złoto, nikiel i inne minerals.

Dla celów administracyjnych, Papua Zachodnia jest podzielona na kilka kabupaten (regencje), jak również kota (miasto) Sorong. Jednostki te są parcelowane dalej w kecamatan (okręgi), które z kolei zawierają liczne kelurahan, lub desa (skupiska wsi), na najniższym poziomie administracyjnym. Szefem władz wykonawczych Papui Zachodniej jest gubernator.

.