Oxalate Formula

Niekompletne utlenianie węglowodanów w roślinach prowadzi do syntezy związków szczawianowych. Wiele jonów metali, podczas reakcji z szczawianami tworzy nierozpuszczalne osady. Szczawiany są również zdolne do tworzenia związków koordynacyjnych. Szczawian wapnia jest bardzo rozpowszechnioną solą tego typu. Podstawowym składnikiem najczęstszego rodzaju szczawianu może być w organizmie człowieka w postaci kamieni nerkowych. W tym artykule omówimy formułę szczawianu z przykładami. Poznajmy go!

Źródło: en.wikipedia.org

Wzór szczawianu

Co to jest szczawian?

Oksalaty to sole kwasu szczawiowego z niektórymi jonami metali. Są to w warunkach naturalnych i nie są toksyczne. Ale staje się toksyczny z powodu jonów szczawianowych. Szczawiany są di-anionem kwasu dikarboksylowego. Jego nazwa jest często używana dla pochodnych, takich jak sole kwasu szczawiowego. Na przykład szczawian sodu lub szczawian dimetylu.

Wzór na szczawiany

Wzór na jon szczawianowy jest następujący

((C_{2} O_{4} )^{-2})

Or

((COO)_{2}^{-2})

Jest on również nazywany etanodionem lub jonem szczawianowym. Można go otrzymać poprzez deprotonację obu grup karboksylowych \(C_{2} H_{2}O_{4}\), czyli kwasów szczawiowych. Jest on przydatny głównie do pochodnych, takich jak sole kwasu szczawiowego.

Właściwości jonów szczawianowych

Jony szczawianowe są planarne w niektórych krystalicznych szczawianach. Ethanedioate jest łatwo dostępny w wielu roślinach. Jego powstawanie jest możliwe dzięki niepełnemu utlenieniu węglowodanów.

Korzenie i liście gryki i rabarbaru to niektóre popularne i powszechne przykłady roślin bogatych w szczawiany. Odgrywa rolę bycia metabolitem roślin lub metabolitem człowieka. Ma 4 akceptory wiązań wodorowych.

Z pomocą krystalografii rentgenowskiej możemy zobaczyć jego prostą strukturę, która pojawia się jako planarna konformacja z symetrią.

Usługi jonów szczawianowych

• Niektóre szczawiany, takie jak szczawian wapnia, są użyteczne w produkcji szkliw ceramicznych.
• Oksalat Escitalopramu jest użyteczny w leczeniu lęku i depresji.
• W postaci proszku jest przydatny jako pestycyd w pszczelarstwie.
• Działa jako doskonały ligand dla jonów metali.

Zagrożenia zdrowotne szczawianów

Kwas szczawiowy w organizmie człowieka łączy się z dwuwartościowymi kationami metali, takimi jak żelazo (II) i wapń, tworząc kryształy odpowiednich szczawianów. Następnie możemy wydalać te kryształy z moczem w postaci drobnych kryształków.

Oksalaty mogą występować w postaci większych kamieni nerkowych, które mogą zablokować kanaliki nerkowe. Około 80% kamieni nerkowych jest spowodowanych tylko solą szczawianu wapnia.

Przykłady rozwiązane

Q.1: Czy szczawian jest ciałem stałym?

Rozwiązanie: Kryształy te mogą sklejać się ze sobą i tworzyć stałą masę (kamień nerkowy). Szczawian jest jednym z rodzajów związków, które mogą tworzyć kryształy w moczu.

Q.2: Czy szczawian sodu jest kwasem czy zasadą?

Rozwiązanie: Szczawian sodu jest zwykłą i zasadową solą. Zgodnie z teorią kwasów i zasad Bronsteda i Lowry’ego, ten jon szczawianowy jest zasadą sprzężoną. Możemy go wyprowadzić z kwasu szczawiowego. Ponieważ jest to sprzężona zasada szczawianu wodoru, a kwas szczawiowy ma charakter diprotyczny.

Q.3: Określ masę molową jonu szczawianowego.

Rozwiązanie: Wzór na jon szczawianowy wynosi:

((C_{2} O_{4} )^{-2})

Masa atomowa C = 12,0107

Masa atomowa O = 15,999

Jego masa molowa wyniesie,

=(2 rzedy 12.0107 + 4 razy 15,999)

= 88,02 grama na mol.

Więc masa molowa jonu szczawianowego wyniesie 88,02 grama na mol.

.