Overspeed: Facts and Fallacies of Training Beyond Maximal Velocity

Szybkość główki kija jest gorącym tematem w golfie, i tak powinno być. Istnieje bardzo silny związek pomiędzy tym ile pieniędzy zarabiają gracze PGA Tour a tym jak daleko mogą uderzyć piłkę. Club speed jest umiejętnością, która daje golfistom przewagę na każdym poziomie, i dlatego jest bardzo poszukiwany. Phil Mickelson i Brooks Koepka są znani z tego, że mówią, że woleliby mieć 8 ironów z rough niż 5 ironów z fairwaya. To jest wspólna mentalność na PGA i LPGA tours.

Ponieważ to, istnieje wiele firm wychodzących z produktami prędkości w przestrzeni golfowej, i są one wszystkie marketingu tych produktów jako najszybsze i najlepsze sposoby, aby podnieść prędkość. Jednym z liderów branży jest SuperSpeed Golf, który ma ponad 650 profesjonalistów używających ich narzędzia, demonstrując popularność tego typu treningu.

Niektóre z firm skupiają się na poprawie umiejętności technicznych, aby zmaksymalizować prędkość. Inni, jak SuperSpeed, skupiają się na wykorzystaniu luk układu nerwowego, które istnieją dla większości niewyszkolonych golfistów i pomagają im zmaksymalizować ich prędkość pod tym kątem. Robią to poprzez wykorzystanie tego, co stało się znane jako overspeed training.

Technicznie, to nie jest nic nowego, jak overspeed został użyty i studiował w sprincie przez lata, a Rosjanie nawet użyli go 50-60 lat temu dla swoich sportowców rzucających. Od tego czasu, zbyt ciężkie i zbyt lekkie piłki stały się gorącym tematem w baseballu i krykiecie jako forma treningu nad- i pod-prędkościowego w tych dwóch sportach. Ciężkie i lekkie nietoperze są ważnym punktem dyskusji, gdy mówimy o prędkości nietoperza w baseballu, jak również.

While nie było żadnych badań opublikowanych na ten temat dla golfa (przynajmniej, że mogłem znaleźć podczas pisania tego artykułu), istnieje wiele artykułów opublikowanych w torze i pole, baseball, krykiet, i piłki ręcznej przestrzeni, że wziąłem spojrzenie na lepiej zrozumieć kontekst tego tematu tak obiektywnie, jak to możliwe. Co następuje jest wynikiem godzin i godzin przeglądu dostępnej literatury.

W dodatku, mamy zakończone dwa randomizowane badania kliniczne w Par4Success, trwające sześć i osiem tygodni, odpowiednio, i siedem lat klinicznych i siły i kondycji pracy z tysiącami golfistów wzdłuż i wszerz w tym momencie. W interesie tego artykułu nie jest 10.000 słów długi, mam tylko zawarte w cytatach artykuły z najlepszych metod i tych bezpośrednio cytowane. Badania, które przytaczam poniżej odnoszą się do kolejnych 50 lub tak dalszych badań, jeśli naprawdę chcesz się zanurzyć. Zapnij pasy…zaczynamy!

Why Care About Overspeed?

Świat siły i kondycji charakteryzuje się wieloma dobrze przyjętymi, zbadanymi sposobami na uzyskanie prędkości i ostatecznie zwiększenie mocy sportowca. Powszechnie uważa się, że każdy stosunkowo niewytrenowany sportowiec i wprowadzenie go do podstawowego treningu siłowego poprawi jego szybkość, a także inne pożądane atrybuty sportowe, w tym moc. W miarę jak sportowiec zwiększa swoją siłę i umiejętności w swojej dyscyplinie, istnieje przekonanie, że osiągnie punkt, w którym będzie „wystarczająco silny”. W tym momencie, szybkość skurczu zaczyna być bardziej skoncentrowana na zyskach, które można przenieść do sportu. To właśnie na tym koncentruje się większość ostatnich badań nad treningiem opartym na szybkości, szczególnie dla profesjonalnych i elitarnych sportowców.

Wiele z tych badań jest wciąż nowych dla wielu z nich, mimo że wczesne badania zostały przeprowadzone wiele lat temu. To powiedziawszy, podczas tego postępu rozwoju sportowego, jest również równoległy nacisk na poprawę efektywności technicznej i optymalizacji sprzętu. Na koniec dnia, wszystkie części układanki działają w celu stworzenia jak największej ilości mocy w sporcie, tak bezpiecznie i trwale jak to tylko możliwe.

Wiedząc o tym, możesz zapytać: Dlaczego w ogóle przejmuję się treningiem nadprędkościowym, jeśli wiem, że moi zawodnicy poprawią prędkość i moc trzymając się sprawdzonych rozwiązań? Kiedy będą już „wystarczająco silni”, po prostu wskoczę do VBT, prawda? Czy jest jakakolwiek wartość w tym, aby huśtać się lub rzucać ciężkimi i lekkimi przedmiotami setki razy w tygodniu? To zwiększy obciążenie układu nerwowego mojego zawodnika i potencjalnie zwiększy ryzyko kontuzji – czy to naprawdę jest tego warte? Zadawałem sobie te same pytania, dlatego biorę głębokie nurkowanie w tę króliczą norę z tobą.

Szczególne pytanie, które mamy w świecie golfa brzmi: „Czy trening overspeed pasuje do kontekstu szkolenia golfistów, aby produkować więcej prędkości z maksymalną wydajnością i bezpieczeństwem, a jeśli tak, to gdzie?”. Chcę tutaj podkreślić bezpieczeństwo i efektywność. Zdobywanie prędkości jest łatwe. Figuring out jak zrobić to skutecznie i bez obrażeń jest trudną częścią, zwłaszcza z obecnością protokołów wysokiej objętości, które są akceptowane jako złoty standard w przestrzeni wydajności golfowej.

Czy trening overspeed pasuje do kontekstu szkolenia golfistów, aby produkować więcej prędkości z maksymalną wydajnością i bezpieczeństwem, a jeśli tak, to gdzie? Click To Tweet

Możesz wziąć każdą niewytrenowaną osobę, powiedzieć jej, żeby zrobiła cokolwiek szybko, a ona będzie poruszać się szybciej – to nie byłoby zaskoczeniem ani szokiem dla większości trenerów siłowych. Badania wykazały wyraźnie, że po prostu golfiści wykonują trzy skoki przed swingiem, co natychmiast zwiększa ich prędkość kija. Potencjacja układu nerwowego nie jest nauką o rakietach, a literatura na ten temat jest bardzo obszerna. Pomyśl o „newbie gains” na siłowni.

To powiedziawszy, prawdziwe pytania, na które odpowiem tutaj, są następujące:

• Gdy pojawią się początkowe adaptacje, czy istnieje jakakolwiek zasługa tego typu treningu w dłuższej perspektywie czasowej?
• Czy początkowe zyski z przeniesienia treningu nadprędkościowego do sportu przewyższają zyski z tradycyjnej siły i kondycji?
• Czy możemy używać treningu nadprędkościowego jako substytutu tradycyjnej siły i kondycji?
• Czy długoterminowe rezultaty (1+ rok) są optymalne, jeśli połączymy trening nadprędkościowy z tradycyjnym treningiem siłowo-kondycyjnym w porównaniu do stosowania go w izolacji lub nie stosowania go w ogóle?
• Jakiego rodzaju częstotliwość, protokoły lub objętość powinniśmy stosować, aby uzyskać maksymalne korzyści, minimalne ryzyko kontuzji i minimalne obciążenie systemu?
• Czy którykolwiek z potencjalnych zysków z treningu overspeed (zarówno długoterminowych jak i krótkoterminowych) przewyższa tradycyjne metody, które są sprawdzone do przeniesienia do sportu?

Jasno, istnieje mnóstwo pytań, na które należy odpowiedzieć i większość z nich została już odpowiedziana, w teorii. Few, jeśli w ogóle, mają odpowiedzi zakorzenione w naukowej prawdy.

What the Sprint Research Says

Overspeed szkolenia w świecie sprintu pochodzi z idei, że jeśli zwiększyć prędkość, trzeba albo zwiększyć długość kroku lub częstotliwość. Każdy sportowiec będzie miał anatomiczny limit długości kroku, oczywiście. Ale z perspektywy treningu, duże zyski mogą być wykonane w sferze częstotliwości.

W swoim badaniu, Behrens, et al.1 omówił downhill sprinting versus high-speed treadmill sprinting, jak również opór sled running i hill sprints. W całym swoim przeglądzie, dali plusy i minusy każdej popularnej metody, a oni wskazali, że istnieje punkt malejących zysków w zakresie wykorzystania zbyt dużo nachylenia lub w dół stopnia, jak również zbyt ciężkie na sanki obciążenia. Użyj tylko odpowiednią ilość nachylenia i uzyskać efekty, które chcesz; użyj zbyt wiele i uruchomić ryzyko zmiany techniki sprintera, o którym mowa.

Te ustalenia są podobne do tych z zakończonych Par4Success badania wykazujące, że jeśli golfista huśtawki narzędzie, które jest zbyt lekkie lub zbyt ciężkie, ich sekwencja kinematyczna będzie dramatycznie zmienić z tego, co jest uważane za idealne lub normalne dla nich w warunkach gry (więcej przyjść na to później).

Jeśli skupimy się na elemencie overspeed, Dintiman i Ward3 cytowane, że 1-2.5% spadek był najbardziej sprinter może wykorzystać bez wytwarzania efektu hamowania, podczas gdy inne badanie przez Plisk4 zalecane 3- do 7 stopni, a jeszcze inne badanie wykazało, że 5.8 stopni produkowane najszybsze wyniki. Dalej widzimy sugerowane w badaniach, że spadki większe niż 3% może prowadzić do większych efektów hamowania z nadmierną długością kroku i bez zwiększenia częstotliwości kroku.

Więc, jak widać, istnieje wiele sprzecznych badań na temat downhill sprintu, który przedstawia wiele rozbieżności w zalecanych nachyleniach, aby zmaksymalizować wydajność. Woda jest nieco mętna pod względem idealnego nachylenia, ale z pewnością wydaje się, że trening zwiększonej częstotliwości kroku z nachyleniem w dół ma pozytywny wpływ na szybkość sprintera. To powiedziawszy, myślę, że trudno byłoby znaleźć trenera sprintu, który wykorzystuje tylko ten rodzaj treningu w oderwaniu od tradycyjnych metod siłowych i kondycyjnych, których skuteczność jest bezdyskusyjna. Chciałbym, aby to samo można było powiedzieć w świecie coachingu golfowego.

What the Baseball Research Says

There have been a number of different studies on over-weighting and under-weighting bats and balls for swinging and throwing in baseball. Jedno z badań wykazało, że rozgrzewka przy suchej huśtawce jest bardziej efektywnym środkiem zwiększającym szybkość uderzeń kijem, gdy jest wykonywana kijem o standardowej wadze w porównaniu do kijów o wadze ciężkiej i lekkiej. Inne badanie wykazało, że rzeczywiste uderzanie piłki w żywym treningu battingu przyniosło lepsze wyniki niż tylko suche swingi – ponownie, niektóre niejasne wnioski do wyciągnięcia.

Myśląc o tym, jak waga narzędzia może wpływać na efektywność kinematyczną i sekwencjonowanie, był to ten sam wynik widoczny w badaniu Par4Success z 2018 roku. Przyjmuje się, że idealna wydajna sekwencja kinematyczna jest inicjowana z dolnym ciałem, a następnie tułowiem, a następnie ramieniem i klubem, odpowiednio.

Z 20% lżejszym kijem, ramiona i klub każdego golfisty mierzone za pomocą systemu K-Motion 3D zainicjowały przed ich dolnym ciałem i tułowiem w znaczący sposób w porównaniu z regularnym swingiem golfisty z ich standardowym kierowcą. Skutkuje to bardziej napędzanym przez górną część ciała swingiem, który jest nieefektywny, ale co ważniejsze, jest dokładnym przeciwieństwem sekwencji, którą wielu z tych golfistów wykazywało, kiedy zamachnęli się swoim normalnym kijem.

Podczas pomiaru sekwencji kinematycznej, gdy golfista zamachnął się ciężkim kijem (10% cięższym), nastąpił wzrost x-factor (separacja pomiędzy górną i dolną częścią ciała przy uderzeniu) poza normami PGA Tour i poza tym, co było widziane z normalnym kijem każdego golfisty.

Jak widać w badaniu suchego swingu, zarówno cięższe jak i lżejsze kije prowadzą do znacznie różnych rezultatów w wynikach prędkości. Należy rozważyć kinematyczne oddziaływanie sekwencji, kiedy myślimy o przepisaniu tego typu protokołów.

DeRenne i współpracownicy10 oraz Southard i Groomer7 stwierdzili w swoich badaniach, że bardzo ciężki komercyjny pierścień donut, ciężki kij o wadze 51 uncji oraz bardzo lekki kij o wadze 23 uncji używany w rozgrzewce zmniejszyły prędkość kija w grze o 5 mph.

Ten wynik jest podobny do tego, co Par4Success znalazł w golfistach w swoim badaniu z 2018 roku, gdy patrzył tylko na ukończenie treningu overspeed z cięższym klubem golfowym. Golfiści w tej randomizowanej grupie również widzieli spadek w ich prędkościach swingu.

Badania są podobne do badań Par4Success z 2018 roku, gdzie golfiści, którzy tylko ukończyli trening overspeed z cięższym kijem golfowym widzieli spadek w ich prędkościach swingu. Click To Tweet

Montoya et al.9 zgłosił, że swingowanie lekkiego (9,6-ounce) lub „normalnego” 31,5-uncjowego kija spowodowało najwyższe prędkości swingu nietoperza w porównaniu z ciężkim (55,2-uncjowym) kijem w kręgu on-deck. Ponadto Southard i Groomer7 podali, że po rozgrzewce z dwoma ciężkimi kijami o wadze odpowiednio 34 i 56 uncji, prędkość obrotu kija znacznie się zmniejszyła, podczas gdy moment bezwładności znacznie wzrósł.

Wyniki z 6-10% lżejszym kijem w obu badaniach Par4Success z 2018 i 2019 roku, które przyniosły wzrost prędkości, wydają się potwierdzać te ustalenia. Montoya, et al.9, znalazł jednak inny wynik ze znacznie lżejszym klubem w porównaniu z badaniem Par4Success z 2018 roku. Montoya zauważył wzrost prędkości, podczas gdy Par4Success zobaczył grupę, która trenowała tylko overspeed z 20% lżejszym klubem, tracąc prędkość klubową, średnio.

Southard i Groomer7 stwierdzili, że pałkarze baseballowi powinni rozgrzewać się z odpowiednim standardowym kijem do gry, a użycie nietoperza z większym momentem bezwładności zmniejszy prędkość nietoperza i zmieni wzór huśtawki nietoperza. Montoya, et al.9 również zasugerował, aby nie używać ciężkiego kija w kręgu pokładowym, ponieważ powoduje on najwolniejsze prędkości zamachu. Te wyniki i wnioski częściowo potwierdzają ustalenia DeRenne i współpracowników10, którzy zasugerowali, że gracze powinni rozgrzewać się przed meczem wymachując kijami o wadze ±12% ich standardowej wagi (30 uncji).

Podsumowując, najważniejsze wnioski płynące z badań nad baseballem pochodzą od Szymańskiego i wsp.14. Jeśli chodzi o punkty, które należy wziąć pod uwagę, „największymi hitami” były:

• Jeden setny zamach dziennie przez trzy razy w tygodniu zwiększy szybkość kija u osób niewytrenowanych.
• Wymach kijem, który jest w granicach 12% wagi kija używanego w dniu meczu zwiększy szybkość gracza, podczas gdy zamach kijem, który jest zbyt ciężki lub zbyt lekki zaszkodzi szybkości gracza.
• Gracze z największą siłą, mocą i beztłuszczową masą ciała mieli największe prędkości obrotu kija i bitej piłki.

Przejdę do powodu, dla którego te punkty są ważne dla golfa. Ale najpierw, było kilka innych ciekawych badań w piłce ręcznej i krykiecie.

What the Cricket and Handball Research Says

Cricket i piłka ręczna miały również kilka badań patrząc na zbyt ciężkich i niedowagowych piłek w ciągu ostatnich kilku lat. Jedno z wcześniejszych badań w krykiecie, przeprowadzone przez Petersena i wsp.13 na szybkich kręglarzach, wykazało, że 10-tygodniowy program treningu z użyciem zmodyfikowanych narzędzi nie był skuteczny w zwiększaniu prędkości kręcenia u badanych. Jednakże, badanie to zostało przeprowadzone na starszych graczach klubowych i nie obejmowało żadnych środków siłowych i kondycyjnych. Prawdopodobnym pytaniem jest: „Czy te przedmioty miały wystarczającą siłę na początek, aby skorzystać z treningu overspeed?”. Jest to częste pytanie również w sektorze golfowym.

W nowszym badaniu Wickington12, zastosowali podobne podejście i nie uwzględnili siły i kondycji. Ich wniosek był taki, że zmodyfikowane szkolenie wdrożeniowe „może” być produktywne w produkcji wzrostów prędkości – niezbyt przekonujące. Ale znowu, patrzymy na te wyniki z zasłoniętymi oczami i nie oceniamy żadnych innych aspektów sportowców.

Wreszcie, czterotygodniowe badanie przeprowadzone przez Ortega-Becerra, et al.11 na elitarnych piłkarzach ręcznych nie wykazało znaczącej poprawy prędkości po programie skupiającym się na rzucaniu piłek różnymi technikami i ciężarami. To sugeruje, że w przypadku sportowców na wyższym poziomie (przeciętny gracz w tym badaniu miał 11 lat doświadczenia), wykonywanie tylko programu treningowego overspeed i underspeed nie było wystarczające w tym krótkim czasie, aby uzyskać pożądane rezultaty.

Podobnie jak w przypadku toru i boiska oraz baseballu, trudno jest wyciągnąć z tych badań naukowe fakty. Nie ma po prostu nie było wystarczająco przekonujące pracy wykonane z dużych próbek wystarczająco dużo, aby mieć ostateczną odpowiedź. That being said, there are a number of common threads and they should be extrapolated to golf.

Answering the Initial Questions for Golf

There are a number of common questions asked about overspeed training in golf. Jest też kilka ważnych, które muszę poruszyć, a które niekoniecznie są na pierwszym planie w umysłach ludzi. Oto niektóre z tych bardziej powszechnych i ważnych.

Po wystąpieniu wstępnych adaptacji, czy jest jakaś zaleta treningu overspeed w dłuższej perspektywie?

Żadne z badań, które udało mi się znaleźć, nie omawiały długoterminowej poprawy lub związku przyczynowego tych ulepszeń. Jest to najtrudniejszy rodzaj badań do wykonania, co wskazuje na brak dowodów. Jeśli porozmawiasz z większością trenerów siłowych i kondycyjnych, to jest względnie akceptowane, że periodyzacja sportowców w ciągu roku z wyższymi i niższymi ilościami stresu neuronowego wyraźnie działa na długoterminową poprawę, a nie możesz ciągle trenować wysokiego obciążenia neuronowego przez cały rok, każdego roku.

Zalecam dobrze zaokrąglone podejście do treningu z wykorzystaniem zarówno siły i kondycji, jak i ćwiczeń skoncentrowanych na układzie nerwowym. Stałe uzupełnianie treningu overspeed przez cały rok bez periodyzacji, aby skupić się na budowaniu siły lub regeneracji układu nerwowego wydaje się być niewłaściwe, jeśli spojrzymy na inne formy treningu układu nerwowego. To powiedziawszy, zaobserwowaliśmy, że bardzo użyteczne, szczególnie w populacji 40+, jest stosowanie treningu nadprędkościowego w połączeniu z fazami konwersji do mocy lub innymi fazami skoncentrowanymi na generowaniu prędkości w celu uzyskania przyrostu prędkości swingu rok po roku, aż do 70 roku życia golfisty.

Czy początkowe zyski z treningu nadprędkościowego przewyższają te z tradycyjnego treningu siłowego i kondycyjnego?

Mówiąc konkretnie o golfistach, spójrz na badania Par4Success z 2018 i 2019 roku i porównaj zyski prędkości w tych przedziałach czasowych z danymi podłużnymi Par4Success, gdy golfiści byli zaangażowani w program siły i kondycji dla golfa, ale nie korzystali z treningu overspeed. Kiedy patrzymy na te liczby, wydaje się, że jest większy skok z dodatkiem treningu overspeed niż wyłącznie z siłą i kondycją, prawie trzykrotnie. W sześć i osiem tygodni, odpowiednio, średni zysk był tylko około 3 mph, co jest trzy razy średnia zysk 1 mph dla dorosłych golfistów w okresie 12 tygodni z tylko tradycyjnej siły i kondycji.

Powodem tego jest prawdopodobnie, że neurologicznie, wielu golfistów underperform co są fizycznie zdolne do, i ostry skok w szybkich, golf swing ruchy „budzi” ich systemów. Kiedy patrzę na naszą bazę danych, widzę, że golfiści, którzy mają tendencję do robienia najlepszych z overspeed szkolenia są początkowo te, które wykonują znacznie niższe na ich percentyli prędkości w stosunku do ich percentyli mocy, które są skorelowane z prędkością klubu. Są to golfiści, którzy dodają 10 mph do swojej prędkości klubowej w ciągu 12 tygodni.

Golfiści z niższymi percentylami mocy w stosunku do ich percentyli prędkości huśtawki nie są idealnymi kandydatami do treningu overspeed, ponieważ nie mają bazy siły, aby skorzystać. Click To Tweet

Golfers who have lower power percentiles relative to their swing speed percentiles are not ideal candidates for overspeed training, as they do not have the strength base to benefit. Są to ci, którzy w bazie danych Par4Success nie poprawiają się w ogóle lub znacząco ponad to, czego można by oczekiwać od tradycyjnej siły i kondycji.

Czy możemy używać treningu overspeed jako substytutu tradycyjnej siły i kondycji?

Nie, zdecydowanie nie. Byłoby nieodpowiedzialne używać overspeed w izolacji, aby trenować golfistów do zwiększenia prędkości. Po pierwsze, zwiększenie jak szybko ktoś może swingować bez upewnienia się, że ma siłę, aby kontrolować tę prędkość może ustawić kogoś na kontuzję i porażkę. Po drugie, jeśli trening overspeed jest odpowiedni dla golfisty (mają pełną rotacyjną mobilność i ich percentyle mocy są większe niż ich percentyle prędkości swingu w oparciu o ich wiek i płeć), musisz być pewien, aby zwiększyć ich siłę, jak ich prędkość wzrasta. Failure to do tego będzie umieścić golfista na ryzyko potencjalnych obrażeń, jeśli ich prędkość jest dozwolone wyprzedzić ich strength.

Like wszystkie nerwowy system szkolenia narzędzia, jeśli wykorzystać overspeed szkolenia w prawo scenariusz z właściwą osobą, zyski mogą być szybkie i imponujące. Widziałem 10+ mph w mniej niż 10 minut w odpowiedniej sytuacji. Prowadzi to do dużego szumu i podekscytowania w świecie treningów w mediach społecznościowych i, niestety, do wielu błędnych informacji, które, mam nadzieję, ten artykuł pomoże wyjaśnić.

Czy długoterminowe wyniki (1+ lat) są optymalne, jeśli trening overspeed jest połączony z tradycyjną siłą i kondycją, a nie w izolacji lub wcale?

Wydaje się, że połączenie treningu overspeed z tradycyjnym treningiem siłowym i kondycyjnym zwiększa przyrost prędkości w porównaniu z każdą z tych metod osobno. Wniosek ten jest oparty na wynikach, które zaobserwowałem w naszych programach podłużnych, które wykorzystują trening nadprędkościowy w połączeniu ze specyficznym dla danego zawodnika programem siłowo-kondycyjnym i treningiem specyficznym dla danego sportu (tj, lekcje techniczne, sprzęt, etc.- nie rzuty piłką lekarską lub cięcie kabla).

W celu utrzymania spadków w prędkości kija do nie więcej niż 3-5% podczas sezonu konkurencyjnego (jak jest normalna ilość w danych Par4Success’), konieczne jest, aby utrzymać golfistów zaangażowanych w in-season siły i programu kondycyjnego koncentruje się na maksymalnej siły i mocy wyjściowej. Poprzez zminimalizowanie tej straty w sezonie, to zapewnia, że widzimy zyski z roku na rok.

Jasne jest, czy trening overspeed w połączeniu z siłą i kondycją w sezonie jeszcze bardziej zmniejsza tę standardową stratę z powodu zmęczenia układu nerwowego, ale to byłby świetny obszar dla przyszłych badań.

Jakiego rodzaju częstotliwość, protokoły lub objętość powinienem wykorzystać dla maksymalnych korzyści i minimalnego ryzyka kontuzji?

Większość badań dotyczących huśtawki, które udało mi się znaleźć, dotyczyła około 100 huśtawek trzy razy w tygodniu (baseball). Protokoły SuperSpeed, które są najbardziej popularne w świecie golfa, stosują się do podobnych zaleceń dotyczących objętości. Jest to obawa, zwłaszcza w przypadku osób niewytrenowanych, że dodanie 300+ maksymalnych wymachów tygodniowo może zwiększyć ryzyko urazu z powodu niewiarygodnego wzrostu obciążenia. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku amatorskiego golfisty, który gra tylko w weekendy i nie angażuje się w program siłowy i kondycyjny, ponieważ jest to znaczny wzrost objętości od ich linii podstawowej.

Badania Par4Success w 2018 i 2019 roku nie wykazały znaczącej różnicy w przyrostach prędkości huśtawki między protokołami o wysokiej objętości a protokołem o niższej objętości, który wymagał tylko 30 huśtawek dwa razy w tygodniu, ale wymagał również dwuminutowego odpoczynku między każdymi 10 huśtawkami.

Musi być więcej badań patrzących na to poza tylko tymi dwoma. Polecam, szczególnie w golfie, aby nie angażować się w protokoły wysokiej objętości, ponieważ wydają się one zwiększać obciążenie na sportowca znacznie bez zwiększenia zysków prędkości. Po wykorzystaniu tego podejścia niższej objętości poza dwoma randomizowanymi badaniami, nadal widzimy podobne wyniki.

Szczególnie w golfie, polecam nie angażować się w protokoły wysokiej objętości, ponieważ wydają się one znacznie zwiększać obciążenie na sportowca bez zwiększenia zysków prędkości. Click To Tweet

Czy potencjalne zyski z treningu nadprędkościowego przewyższają tradycyjne metody, które są sprawdzone w przenoszeniu do sportu?

To trudne pytanie, ale w oparciu o wyniki specyficzne dla golfa i inne wyniki we wszystkich wymienionych sportach, nie wydaje się, że trening nadprędkościowy jest lepszy od jakiejkolwiek metody treningowej, ale raczej jest narzędziem do stosowania w połączeniu z innymi sprawdzonymi metodami. Kluczem jest ocena sportowców i wdrożenie tego typu treningu w golfie, gdy wiemy, że mobilność nie jest problemem, a fizyczna zdolność do wytwarzania mocy jest wyższa niż zdolność do generowania prędkości kija. W tym scenariuszu, trening overspeed może być narzędziem zmieniającym grę. W złym scenariuszu, może być gwoździem do trumny golfisty.

What This Means for Golf

As you digest all of the research, you start to see how murky the waters really are around these ideas. To nie jest już zaskakujące, dlaczego nie ma tendencji do być tak wiele gorących dyskusji wokół tych tematów. Z minimalnym faktem opartym na nauce, jest dużo miejsca na emocjonalne przekonania, aby wziąć hold.

W końcu, myślę, że Szymański, et al.14 uderzył gwóźdź w głowę z ich podkreśleniem wyraźnego związku między najszybszymi prędkościami nietoperza występującymi z silniejszymi i potężniejszymi graczami. Musimy pomóc golfistów stać się silniejsze i bardziej potężne z tradycyjnych technik siłowych i kondycyjnych, aby zmaksymalizować wydajność i długowieczność i zmniejszyć prawdopodobieństwo kontuzji. Stąd, overspeed szkolenia może stać się niesamowite narzędzie do wdrożenia w różnych okresach w ciągu roku w niższej objętości i obciążenia systemu niż są obecnie stosowane w całej branży.

Musimy pomóc golfistów stać się silniejsze i bardziej potężne z tradycyjnych S&C technik, aby zmaksymalizować wydajność i długowieczność i zmniejszyć prawdopodobieństwo urazu. Click To Tweet

Aby było jasne, to jest moja opinia, że overspeed szkolenia działa w obu wysokiej objętości i niskiej objętości formatów protokołu w oparciu o dostępne badania i moje doświadczenie z pierwszej ręki szkolenia ponad 1000 golfistów. Nie ma statystycznie żadnej różnicy w wynikach pomiędzy protokołami overspeed o wysokiej objętości a tymi o niskiej objętości. Z tego powodu protokoły o wysokiej objętości są niepotrzebne i są stratą czasu i energii golfistów, kiedy mogą oni zobaczyć te same rezultaty przy 66% mniejszej ilości swingów. Protokoły wysokiej objętości również kładą niepotrzebnie wysokie ilości maksymalnego stresu na ciała golfistów, narażając długowieczność na ryzyko, zwłaszcza gdy są one przeprowadzane w przypadku braku dostosowanego programu siły i kondycji dla golfa.

„Właściwie zaprojektowany plan wydajności golfa” nie zawiera tylko jednego pojedynczego elementu treningu overspeed lub wyłącznie tradycyjnej siły i kondycji. Jest to plan, który jest okreslony przez cały rok dla indywidualnego golfisty, który obejmuje opiekę nad tkankami miękkimi, mobilność, stabilność, siłę, szybkość i rozwój mocy, zarówno w ogólnych warunkach atletycznych, jak i specyficznych dla danego sportu.

Huśtawka golfowa jest niezwykle potężnym ruchem i wymaga znacznego odpoczynku pomiędzy swingami, aby nastąpiła fizjologiczna regeneracja. Ponieważ każdy swing dzieje się w ciągu kilku sekund, system glikolityczny jest jednym z głównych systemów energetycznych wymaganych dla sportowca, aby być eksplozywne. Problem polega na tym, że ten system energetyczny wymaga dużej ilości odpoczynku pomiędzy walkami, aby w pełni się zregenerować. Jeśli nie pozwalasz na pełną regenerację, każdy swing staje się maksymalnym wysiłkiem na poziomie 90%, potem 80%, potem 70% i tak dalej. Efektywnie, handlujesz jakością na ilość, a każdy kolejny swing jest mniej efektywny niż poprzedni.

Opierając się na dostępnych badaniach & moim doświadczeniu z ponad 1000 golfistów, wierzę, że trening overspeed działa zarówno w formacie wysokiej objętości, jak i niskiej objętości protokołu. Click To Tweet

W celu zwalczania niskiej jakości powtórzeń, konieczne jest robienie przerw wypoczynkowych z okresami 5-10:1 odpoczynku do pracy. Jeśli nie są one przestrzegane, cierpi na tym efektywność treningu. Jest to kolejny powód, dla którego protokoły niskoobjętościowe są lepsze od wysokoobjętościowych. Aby wykonać te niezbędne odpoczynki, protokół o wysokiej objętości trwałby ponad godzinę. Z protokołami o niższej objętości, możesz nadal utrzymać czas pracy do 10 minut.

Podsumowując, świat golfa potrzebuje więcej randomizowanych badań kontrolnych, które rozszerzają to badanie, aby dalej zatwierdzać i poprawiać naukę dostępną dla większej społeczności golfowej.

Ponieważ jesteś tutaj…
…mamy małą przysługę do poproszenia. Więcej ludzi czyta SimpliFaster niż kiedykolwiek, i każdego tygodnia przynosimy ci fascynujące treści od trenerów, naukowców sportowych i fizjoterapeutów, którzy są oddani budowaniu lepszych sportowców. Proszę poświęcić chwilę, aby podzielić się artykułami w mediach społecznościowych, zaangażować autorów z pytaniami i komentarzami poniżej, i link do artykułów w stosownych przypadkach, jeśli masz bloga lub uczestniczyć w forach o pokrewnej tematyce. – SF

1. Behrens, M.J. and Simonson, S.R. „A comparison of the various methods used to enhance sprint speed.” Strength and Conditioning Journal. 2011; 33(2): 64-71.

2. Dintiman, G.B. and Ward, R.D. Sports Speed(3rd ed.) Champaign, IL: Human Kinetics, 2003. pp. 3, 16, 69, 73, 97, 98, 142, 184, 189.

3. Ebben, W.P., Davis, J.A., and Clewien, R.W. „Effect of the degree of hill slope on acute downhill running velocity and acceleration.” The Journal of Strength and Conditioning Research. 2008; 22(3): 898-902.

4. Plisk, S.S. „Speed, agility, and speed endurance development.” W Essentials of Strength Training and Conditioning(2nd ed). Baechle, T.R. i Earle, R.W., eds. Champaign, IL: Human Kinetics, 2000. pp.472-482.

5. Marsh, J.A., Wagshol, M.I., Boddy, K.J., Michael, E.O., Briend, S.J., Lindley, K.E., and Caravan, A. „Effects of a six-week weighted-implement throwing program on baseball pitching velocity, kinematics, arm stress, and arm range for motion.” PeerJ.

6. McCrary, J.M., Ackermann, B.J., and Halaki, M. „A systematic review of the effects of upper body warm-up on performance and injury.” British Journal of Sports Medicine. 2015; 49(14): 935.

7. Southard, D. and Groomer, L. „Warm-up with baseball bats of varying moments of inertia: Effect on bat velocity and swing pattern.” Research Quarterly for Exercise and Sport. 2003; 74: 270-276.

8. Otsuji, T., Abe, M., and Kinoshita, H. „After-effects of using a weighted bat on subsequent swing velocity and batters’ perceptions of swing velocity and heaviness.” Perceptual and Motor Skills. 2002; 94: 119-126.

9. Montoya, B.S., Brown, L.E., Coburn, J.W., and Zinder, S.M. „Effect of warm-up with different weighted bats on normal baseball bat velocity.” The Journal of Strength and Conditioning Research. 2009; 23(5): 1566-1569.

10. DeRenne, C., Ho, K.W., Hetzler, R.K., and Chai, D.X. „Effects of warm up with various weighted implements on baseball bat swing velocity.” The Journal of Strength and Conditioning Research. 1992; 6(4): 214-218.

11. Ortega-Becerra, M., Sigüenza-Iglesias, J.A., and Asián-Clemente, J.A. „Effects of 4-week training with balls of different weights on throwing velocity in handball players.” Journal of Physical Education and Sport. 2019; 19: 344-349.

12. Wickington, K.L. i Linthorne, N.P. „Wpływ wagi piłki na szybkość, dokładność i mechanikę w krykiecie szybkich kręglach.” Sports. 2017; 5(1): 18.

13. Petersen, C.J., Wilson, B.D., and Hopkins, W.C. „Effects of modified-implement training on fast bowling in cricket.” Journal of Sports Sciences. 2004; 22(11-12): 1035-1039.

14. Szymanski, D.J., DeRenne, C., and Spaniol, F.J. „Contributing factors for increased bat swing velocity.” Journal of Strength and Conditioning Research. 2009; 23(4): 1338-1352.