Oszustwo konsumenckie

Oszustwo konsumenckie, nielegalne działania, które obejmują oszustwo lub podstęp i są popełniane przeciwko indywidualnemu nabywcy lub grupie klientów, powodując straty finansowe lub szkody fizyczne.

Oszustwo konsumenckie przybiera wiele form. Przykłady oszustw konsumenckich, które są często badane i ścigane przez federalne i stanowe agencje regulacyjne obejmują wprowadzanie na rynek wadliwych produktów, które powodują obrażenia ciała lub śmierć konsumenta, publikowanie fałszywych reklam (np. „bait and switch”), wprowadzanie w błąd co do stanu domów i innych nieruchomości (np, nieujawnianie niebezpiecznych warunków, zastawów podatkowych lub obecności substancji toksycznych), sprzedaż pojazdów silnikowych z fałszywymi certyfikatami (np. fikcyjne stany licznika kilometrów, nieistniejące gwarancje lub podrobione naklejki kontrolne), zawyżanie rachunków lub generowanie fałszywych zestawień opłat za usługi profesjonalne, nakłanianie osób do inwestowania w programy „szybkiego wzbogacenia się” (np, akcje wysokiego ryzyka, strategie marketingu wielopoziomowego, nieubezpieczone obligacje lub papiery wartościowe), oznaczanie podrobionych produktów lub sprzedaż towarów gorszej jakości po zawyżonych cenach oraz manipulowanie żywnością, lekarstwami, kosmetykami i innymi przedmiotami konsumpcyjnymi.

Oszustwa takie jak te, które dotyczą fałszywych obietnic pożyczkowych, oszustw związanych z opłatami zaliczkowymi oraz fałszywych możliwości zatrudnienia w biznesie służą jako łatwe okazje dla nieuczciwych organizacji nie tylko do zarobienia „szybkiej kasy”, ale również do uzyskania informacji o kartach kredytowych i innych danych osobowych, które mogą być wykorzystane do popełnienia przestępstw związanych z fałszowaniem tożsamości. Co więcej, Internet pozwala najmniejszemu nielegalnemu przedsiębiorstwu sprawiać wrażenie profesjonalnego i dotrzeć do szerokiej grupy konsumentów. Powszechne stały się odmiany tradycyjnych gier zaufania, takie jak piramidy finansowe typu „szybko się wzbogać”, fikcyjne organizacje charytatywne i niechciane e-maile zapowiadające darmową wycieczkę. Wystarczy, że adresat poda swój numer ubezpieczenia społecznego lub inne informacje identyfikujące, datę urodzenia i numer karty kredytowej.

Istnieje wiele powodów, dla których konsumenci padają ofiarą tych systemów. W wielu przypadkach konsumenci są bezbronni, ponieważ brakuje im szczegółowych informacji na temat oferowanego produktu lub usługi. Niektóre ofiary są również naiwne i trudno im uwierzyć, że pozbawione skrupułów firmy mogą się rozwijać i rozkwitać. Ponadto, wiele osób jest zbyt zajętych lub zmęczonych, aby uważać na oszukańcze lub zwodnicze praktyki biznesowe. Wreszcie, niektóre ofiary mogą doświadczać problemów osobistych (np. żalu, samotności, depresji, nadużywania substancji), które upośledzają ich zdolność podejmowania decyzji. Kategorie te nie wykluczają się wzajemnie i nie jest rzadkością, że ofiara oszustwa konsumenckiego wykazuje więcej niż jedną z tych cech.

Bez wątpienia, najlepszą bronią przeciwko oszustwom konsumenckim jest edukacja. W Stanach Zjednoczonych agencje regulacyjne, takie jak Federalna Komisja Handlu i Food and Drug Administration, starają się informować społeczeństwo o możliwych oszustwach i mitach. Podobnie, Komisja ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich (Consumer Product Safety Commission) nieustannie testuje produkowane towary, aby upewnić się, że nie mają one wad konstrukcyjnych, nie stanowią zagrożenia dla dzieci w przypadku wdychania i spożycia oraz nie stwarzają ryzyka przypadkowego zapłonu i spalenia. Organizacje strażnicze i badawcze dostarczają bezpłatnej literatury na temat oszustw internetowych i telemarketingowych. Wreszcie, podmioty instytucjonalne, które starają się zapewnić uczciwość swoich członków, takie jak Better Business Bureau, American Bar Association i American Medical Association, można skontaktować się z biurem prokuratora generalnego stanu, aby określić kwalifikacje potencjalnych wykonawców, zweryfikować licencje lub złożyć skargę. Chociaż od początku XX wieku nastąpił stały wzrost prawa ochrony konsumenta, począwszy od bezpieczeństwa żywności do integralności oprogramowania komputerowego, najlepszą obroną przed oszustwem jest świadomy konsument.

.