Oral contraceptives

Abstrakt

PIP: 4 rodzaje doustnych środków antykoncepcyjnych (OC) zawierających wyłącznie progestyny oraz liczne złożone OC zawierające etynyloestradiol (EE) lub sporadycznie mestranol oraz norgestrel lub noretindron są obecnie dostępne w Australii. Wszystkie progestyny z wyjątkiem norgestrelu są skuteczne in vivo po metabolizmie do noretindronu. Mestranol jest skuteczny u ludzi po demetylacji do EE. Główne działania niepożądane OC, w tym zaburzenia miesiączkowania oraz zmiany masy ciała i nastroju, mają przede wszystkim znaczenie uciążliwe. Utrata krwi podczas stosowania OC jest prawie zawsze mniejsza niż podczas spontanicznej menstruacji, ale krwawienia międzymiesiączkowe i plamienia w połowie cyklu mogą budzić niepokój u pacjentek. Amenorrhea i przyrost masy ciała są rzadkie w przypadku pigułek o niskiej dawce. Około 6 na 1000 kobiet pozostaje w stanie anowulacyjnym przez 12 miesięcy lub dłużej po odstawieniu OC, ale nie wiadomo jeszcze, czy amenorrhea jest związana ze stosowaniem tabletek i jest zwykle korygowana przez indukcję owulacji. Działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego, w tym zakrzepica żylna i zatorowość płucna, są rzadziej obserwowane w przypadku stosowania nowych, mniejszych dawek tabletek. Wpływ OC na układ sercowo-naczyniowy jest złożony i zależy od interakcji estrogenu i progestyny. Dawki estrogenu i progestyny powinny być jak najmniejsze, aby zapobiec owulacji, a wszystkie kobiety stosujące pigułki powinny być rutynowo monitorowane. Starsze preparaty w dużych dawkach zmieniały metabolizm lipidów w kierunku większego ryzyka choroby wieńcowej serca. Chociaż badania sugerują, że najniższe dawki pigułki trójfazowe nie mają znaczącego wpływu, nie przeprowadzono wystarczająco dużych badań z dopasowanymi kontrolami. Jakikolwiek wpływ na metabolizm węglowodanów pigułek o niskiej dawce jest najwyraźniej niewielki i ma niewielkie znaczenie kliniczne. Insulinozależne pacjentki z cukrzycą pod odpowiednim nadzorem mogą bezpiecznie stosować tabletki w małych dawkach. OC w skojarzeniu zmniejszają częstość występowania nowotworów złośliwych endometrium i jajnika. Nie wykazano związku pomiędzy OC a ryzykiem wystąpienia raka piersi, z wyjątkiem kobiet, które nie ukończyły 35 lat w momencie rozwoju nowotworu. Ryzyko wystąpienia neoplazji śródnabłonkowej może być zwiększone u kobiet przyjmujących OC przez okres dłuższy niż 8 lat. Dane dotyczące interakcji lekowych są niejednoznaczne, ale kobiety przyjmujące ryfampicynę powinny stosować inną metodę leczenia. Bezwzględne przeciwwskazania do stosowania OC obejmują raka piersi, zakrzepicę żył głębokich lub zatorowość płucną w wywiadzie, czynną chorobę wątroby, stosowanie ryfampicyny, rodzinną hiperlipidemię, przebytą zakrzepicę tętniczą oraz ciążę, natomiast przeciwwskazania względne obejmują palenie tytoniu, wiek powyżej 35 lat, nadciśnienie tętnicze, karmienie piersią oraz nieregularne, samoistne miesiączki. Progestynowe OC mają wyższy wskaźnik niepowodzeń i nieregularnych krwawień niż pigułki łączone, a ich głównym zastosowaniem są kobiety karmiące piersią i te z przeciwwskazaniami do estrogenów. Pigułką pierwszego wyboru powinien być preparat trójfazowy o niskiej dawce.