Oneirologia

Śnienie występuje głównie podczas snu REM, a skany mózgu rejestrujące aktywność mózgu świadczyły o dużej aktywności układu limbicznego i migdałka w tym okresie. Choć obecne badania obaliły mit, że śnienie występuje tylko podczas snu REM, wykazały również, że sny zgłaszane w fazie NREM (non-rapid eye movement) i REM różnią się jakościowo i ilościowo, co sugeruje, że mechanizmy kontrolujące każdy z nich są inne.

Podczas snu REM badacze teoretyzują, że mózg przechodzi proces znany jako odświeżanie skuteczności synaptycznej. Obserwuje się to jako samozapłon fal mózgowych podczas snu, w powolnych cyklach o częstotliwości około 14 Hz, i uważa się, że służy to konsolidacji ostatnich wspomnień i wzmacnianiu starych. W tego typu stymulacji mózgu, sen, który występuje jest produktem ubocznym procesu.

Etapy snuEdit

Podczas normalnych cykli snu, ludzie naprzemiennie przechodzą między normalnym, NREM snu i REM snu. Fale mózgowe charakterystyczne dla śnienia, które są obserwowane podczas snu REM, są najczęściej badane w badaniach nad snem, ponieważ większość śnienia występuje podczas snu REM.

Sen REMEdit

EEG pokazujące fale mózgowe podczas snu REM

W 1952 roku Eugene Aserinsky odkrył sen REM podczas pracy w gabinecie swojego doradcy doktorskiego. Aserinsky zauważył, że oczy śpiących trzepotały pod zamkniętymi powiekami, później użył maszyny poligraficznej, aby zarejestrować ich fale mózgowe w tych okresach. Podczas jednej sesji obudził osobę, która płakała i krzyczała podczas REM, co potwierdziło jego przypuszczenia, że dochodzi do śnienia. W 1953 roku Aserinsky i jego doradca opublikowali przełomowe badanie w Science.

Kumulacja obserwacji pokazuje, że sny są silnie związane ze snem REM, podczas którego elektroencefalogram pokazuje aktywność mózgu, aby być najbardziej jak czuwanie. Uczestnik-niezapamiętane sny podczas NREM są zwykle bardziej przyziemne w porównaniu. Podczas typowego życia człowiek spędza w sumie około sześciu lat śniąc (czyli około dwóch godzin każdej nocy). Większość snów trwa tylko od 5 do 20 minut. Nie wiadomo, gdzie w mózgu marzenia pochodzą, jeśli istnieje jedno pochodzenie dla marzeń, jeśli wiele części mózgu są zaangażowane, lub co celem marzyć jest dla ciała lub mind.

Podczas snu REM, uwolnienie niektórych neuroprzekaźników jest całkowicie stłumione. W rezultacie neurony ruchowe nie są stymulowane, co jest stanem znanym jako atonia REM. To zapobiega sny z wyniku niebezpiecznych ruchów ciała.

Zwierzęta mają złożone sny i są w stanie zachować i przypomnieć sobie długie sekwencje wydarzeń podczas snu. Badania pokazują, że różne gatunki ssaków i ptaków doświadczają REM podczas snu, i podążają za tą samą serią stanów snu co ludzie.

Odkrycie, że sny mają miejsce przede wszystkim podczas charakterystycznego elektrofizjologicznego stanu snu (REM), który można zidentyfikować za pomocą obiektywnych kryteriów, doprowadziło do odrodzenia zainteresowania tym zjawiskiem. Kiedy epizody snu REM były odmierzane czasem ich trwania, a badani budzili się w celu sporządzenia raportów, zanim mogło dojść do większej edycji lub zapomnienia, stwierdzono, że badani dokładnie dopasowywali długość czasu, jaki według nich zajmowała narracja senna, do długości snu REM, który poprzedzał przebudzenie. Ta ścisła korelacja snu REM i doświadczenia sennego była podstawą pierwszej serii raportów opisujących naturę śnienia: że jest to regularne nocne zdarzenie, a nie okazjonalne zjawisko, i że jest to aktywność o wysokiej częstotliwości w każdym okresie snu, występująca w przewidywalnych odstępach czasu co około 60-90 minut u wszystkich ludzi w ciągu całego życia.

Ekspresy snu REM i towarzyszące im sny wydłużają się stopniowo w ciągu nocy, przy czym pierwszy epizod jest najkrótszy, trwa około 10-12 minut, a drugi i trzeci wzrastają do 15-20 minut. Sny pod koniec nocy mogą trwać typowo 15 minut, chociaż mogą być doświadczane jako kilka odrębnych historii z powodu chwilowych przebudzeń przerywających sen, gdy noc się kończy.

Raporty snów mogą być zwykle wykonane w 50% przypadków, gdy przebudzenie następuje przed końcem pierwszego okresu REM. Wskaźnik ten wzrasta do około 99%, gdy przebudzenie następuje podczas ostatniego okresu REM w nocy. Ten wzrost zdolności przywoływania wspomnień wydaje się być związany z intensyfikacją w ciągu nocy żywych obrazów sennych, kolorów i emocji. Sama historia snu w ostatnim okresie REM jest najbardziej oddalona od rzeczywistości, zawiera bardziej dziwaczne elementy, i to właśnie te właściwości, w połączeniu ze zwiększonym prawdopodobieństwem porannego przeglądu przebudzenia, zwiększają szansę na przypomnienie sobie ostatniego snu.