Old 97’s

Początkowo popularny zespół barowy z Dallas, Old 97’s odbyli trasę koncertową po wydaniu swojego pierwszego albumu, Hitchhike to Rhome z 1994 roku i dzielonej EP-ki Stoned / Garage Sale z kolegą z Dallas, Funland, w Idol Records w 1995 roku. W Chicago zwrócili na siebie uwagę Bloodshot Records i podpisali kontrakt na nagranie kolejnego albumu. Wydany w 1995 roku album Wreck Your Life zwrócił uwagę wytwórni Elektra Records, która miała nadzieję, że alt-country może być nowym trendem post-grunge’owym. Główny wokalista Rhett Miller, urodzony w Austin, mieszkał później w Nowym Jorku i Los Angeles. Wiele z piosenek zespołu zawierają lokalne odniesienia Texas, z odniesieniami do Nowego Jorku, Los Angeles i Chicago pojawiających się as well.

Większość piosenek są napisane i śpiewane przez Millera, z basistą Murry Hammond podnosząc wokale na jednym lub dwóch utworów na albumie. Hammond również obsługiwane szereg coverów country, zwłaszcza we wcześniejszych latach zespołu. Hammond wykonuje również gospel w swoim lokalnym kościele. Album zespołu z 2004 roku Drag It Up zawiera również piosenkę napisaną i zaśpiewaną przez gitarzystę Kena Bethea, „Coahuila.”

W 2005 roku magazyn Blender sklasyfikował ówczesny najbardziej udany singiel zespołu, „Murder (Or a Heart Attack)” z 1999 roku, jako 176. najwspanialszą piosenkę „odkąd się urodziłeś.”

Jego muzyka pojawiła się w wielu filmach i serialach telewizyjnych, w tym The Break-Up („Salome”, „Melt Show”, „Timebomb”), Clay Pigeons („Timebomb”), Slither („The New Kid”), Ned’s Declassified School Survival Guide („Big Brown Eyes”), Ed („Question”, „King of All the World”), Scrubs („Question”), Veronica Mars („Adelaide”, „Four-Leaf Clover”, „The New Kid”) i Scorpion („Question”). W odniesieniu do The Break-Up, kluczowa scena pod koniec filmu ma miejsce na koncercie Old 97’s.

Rhett Miller nagrał siedem solowych albumów studyjnych i jeden album na żywo, z 2002 roku The Instigator otrzymując znaczną ilość wyświetleń w alternatywnie zorientowanych stacjach radiowych. W 2004 roku odbył trasę koncertową z Neilem Finnem. Drugi komercyjny album Millera, The Believer, ukazał się w lutym 2006 roku. Murry Hammond solowy album, I Don’t Know Where I’m Going But I’m on My Way, został wydany 21 kwietnia 2008.

Old 97’s zostały zapowiadane jako wielki zespół na żywo, chociaż twierdzą, że nigdy nie próbować ich akt. Zawarli pięć piosenek na żywo jako dysk bonusowy na Satellite Rides, i wydali koncertowy podwójny zestaw CD nagrany w historycznym Gruene Hall w 2005 roku, Alive & Wired.

Rhino Entertainment wydało Hit by a Train: The Best of Old 97’s, osiemnastościeżkową kompilację utworów od początków zespołu do 2001 roku, zawierającą notki i esej krytyka rockowego Roberta Christgau.

Satellite Riders to fałszywie „tribute band”- jest to właściwie pseudonim, pod którym zespół występuje, gdy zobowiązania kontraktowe uniemożliwiają im używanie nazwy Old 97’s. Nagranie „Timebomb” z albumu na żywo Alive & Wired zostało udostępnione do pobrania wraz z innymi utworami alt-country dla muzycznych gier wideo Rock Band i Rock Band 2.

Ich kolejny projekt studyjny, The Grand Theatre, został wydany w dwóch tomach. Pierwszy, The Grand Theatre, Volume One, został wydany 12 października 2010 roku. Drugi, The Grand Theatre, Volume Two, został wydany 5 lipca 2011 roku.

W 2013 roku zespół wydał EP-kę zawierającą dwa utwory z wokalami legendy muzyki country Waylona Jenningsa zatytułowaną Old 97’s & Waylon Jennings. Rhett Miller nazwał wcześniej niewydane utwory z Jenningsem „świętym Graalem zespołu.”

Dziesiąty studyjny album zespołu, Most Messed Up, został wydany 29 kwietnia 2014 roku przez ATO Records i był ich najlepiej sprzedającym się albumem do tej pory, osiągając #30 na Billboard 200.

Kolejne dwa ich wydania w ATO Records to Graveyard Whistling, ich jedenasty album studyjny, wydany 24 lutego 2017 roku, i Love the Holidays, album w większości oryginalnych piosenek świątecznych, wydany 16 listopada 2018 roku.

ATO Records wydało następny album studyjny zespołu, trafnie nazwany Twelfth, 21 sierpnia 2020 roku. Dwanaście utworów zostało wyprodukowanych przez Vance’a Powella, który wyprodukował Graveyard Whistling. Old 97’s zauważyli, że sesje nagraniowe w Nashville rozpoczęły się w noc śmiertelnego wybuchu tornada i tuż przed uderzeniem pandemii COVID-19.

.