Nigdy więcej nikt nie zlekceważy pracy SAHM

Jeśli tylko uda mi się dotrwać do 16:00, będę mogła włączyć im film, a zanim się skończy, on będzie już w domu, a ja odczuję małą ulgę.

Jest dopiero 10 rano? JAK? Zrobiłam już szkolny drop-off, zmieniłam prześcieradła z zeszłej nocy, zrobiłam trzy ładunki prania, opróżniłam i ponownie załadowałam zmywarkę, zabawiałam malucha, w końcu znalazłam gdzie położyłam magiczne gumki, żebym mogła wyczyścić ścianę, którą mój maluch obrysował… i jeszcze nie nadszedł czas na jej drzemkę? Again-HOW?

Zapisz to. Musisz pamiętać o formularzu na wycieczkę. Dodaj tę wizytę u lekarza do swojego kalendarza w telefonie. Zamów prezent na urodziny babci, żebyśmy nie zapomnieli. Zmień rozmiary ubrań, ona już nie mieści się w 2T. Kup więcej tych farb w sztyfcie. Oh i nowe Play-Doh, musieliśmy wyrzucić nasze… Albo znajdź ten przepis i zrób domowe playdough zamiast tego.

To są moje myśli. Mój pozostający w domu mózg mamy przed pandemią. Niekończący się cykl przypomnień i to-do’s i ruch i listy i ciągła praca, praca, praca.

Byłam SAHM na i poza przez ostatnie sześć lat. I nawet podczas moich okresów pracy, nigdy nie pracowałam w pełnym wymiarze godzin. Lub poza moim domem. Więc nawet podczas sezonów pracy, zawsze byłam pewnego rodzaju hybrydą stay-at-home/working mom.

Szczerze? Lubię jedno i drugie. Lubię być mamą zostającą w domu i mamą pracującą. Oba mają swoje piękno o nich. I oba z pewnością mają swoje trudne miejsca, zbyt.

Ale jedną rzecz uświadamiam sobie podczas tego sezonu kwarantanny: Założę się, że nikt nie zlekceważy pracy rodzica pozostającego w domu nigdy więcej po tym.

Nikt nie będzie wątpił w poziom wysiłku, jaki wkładają w dom.

Nikt nie będzie wątpił w wiele, wiele kapeluszy, które noszą – szofer, kucharz, nauczyciel, terapeuta, animator, gawędziarz, magik, dokumentator pamięci, sprzątacz, sędzia rodzeństwa, itd. itd. na zawsze.

Nikt nie będzie wątpić w siłę, którą mają w sobie, jak radzą sobie z jakimś rodzajem jumping-off-the-couch-injury, żądaniami przekąsek, planowaniem posiłków i marudzeniem – zwykle w tym samym czasie.

Nikt nie będzie wątpić w ich rodzicielstwo jak czekają na burzę ich malucha tantrum przejść, jak chodzić obok nich w sklepie spożywczym.

Nikt nie będzie wątpić, jak ciężkie to uczucie porażki może być, gdy nie można wydawać się, aby uzyskać uchwyt na równoważenie wszystkich wielu przytłaczających rzeczy na talerzu.

Nikt nie będzie wątpić, jak prawdziwe i jak silne jest to pragnienie, aby wymienić wszystko, co udało ci się osiągnąć na koniec dnia, ponieważ podczas gdy dom wygląda jak splądrowany, tak naprawdę udało ci się zrobić tak wiele.

Nikt nie będzie wątpić w fakt, że stay-at-home rodzice są ogromnie ważną częścią naszego społeczeństwa jako całości. Że ich praca jest tak samo ważna i ważna, jak każda inna.

Taka jest moja nadzieja.

Ponieważ kiedy jesteś rodzicem domowym, który często czuje się, jakby przesuwał się z jednej rzeczy na drugą, bez chwili dla siebie, bez chwili na oddech – często samotny, ale jednak również stale otoczony ludźmi – zastanawiasz się nad swoją wartością.

Porównujesz się ze swoim partnerem, który ma pełne obciążenie pracą spotkań i konferencji, e-maili i arkuszy kalkulacyjnych Excel. Oglądasz posty znajomych na mediach społecznościowych o awansach i czujesz ukłucie zazdrości. Zastanawiasz się, czy to jest twój życiowy cel. Zastanawiasz się, czy to, co robisz, ma w ogóle znaczenie.

Jestem wdzięczny, że świat teraz w pełni zdaje sobie sprawę, że to, co robimy każdego dnia, ma znaczenie.

Ma znaczenie dla twojego partnera, który może iść do pracy każdego dnia, wiedząc, że ich dzieci są pod opieką i kochane przez cały dzień przez ciebie.

To ma znaczenie dla twoich dzieci, które mają swoją mamę w domu z nimi, pomagając im uczyć się i rozwijać w bezpiecznym i wygodnym środowisku.

To ma znaczenie dla twojej najlepszej przyjaciółki, która jest pracującą mamą, ponieważ widzi cię i rozpoznaje ciężką, ale piękną pracę, którą wykonujesz każdego dnia – i jest z ciebie dumna.

I ma to znaczenie dla naszego społeczeństwa jako całości. Ponieważ wkładasz wszystko w wychowanie dobrych, przyzwoitych ludzi.

Tak-tajemnica wyszła na jaw.

Wielu ludzi zna teraz uczucie bycia bombardowanym przez maleńkie głosy przez cały dzień, podczas gdy ludzie ciągle cię dotykają lub wspinają się na ciebie, podczas gdy ty również próbujesz załatwić swoje sprawy.

Wiedzą, że to popychanie i ciągnięcie jest związane z chęcią zrobienia tego, ale potrzebą zrobienia tamtego. Albo potrzeby zrobienia tego, ale chęci zrobienia tego.

Znają ironię tworzenia „ustawionego” harmonogramu, który całkowicie imploduje tuż przed twoimi oczami.

Wiedzą, że ta „praca” wiąże się z „pracą”, której nie można wyłączyć. To jest 24/7, 365.

To szaleństwo.

To jest dzikie.

To chaos.

To jest satysfakcjonujące.

To zaszczyt.

I to jest ważne. Tak bardzo ważne.

Termin, którego nasze społeczeństwo zazwyczaj używa, może brzmieć „mama zostająca w domu”, ale tak naprawdę, my zazwyczaj nie lubimy zostawać w domu. Lubimy wychodzić z domu, przeżywać przygody, załatwiać sprawy i wchodzić w interakcje ze światem. Więc ta kwarantanna jest trudna również dla nas. Jasne, możemy być bardziej zaznajomieni z wieloma aspektami tego życia w izolacji, ale to jest trudne. Kropka.

Tak więc, tak, dżwignia jest w górze. Nie, nie siedzimy na kanapie jedząc Bon Bons przez cały dzień. (Chociaż to brzmi pociągająco.)

Pracujemy nasze ogony od słońca do słońca w dół – psychicznie, fizycznie, emocjonalnie.