Niepodległość Belgii (1830 – obecnie)

1830 do 1908

Konferencja dyplomatyczna w sprawie przyszłości Belgii rozpoczęła się w Londynie 4 listopada. Ówczesne wielkie mocarstwa uznały secesję Belgii od (północnych) Niderlandów. Leopold I z Saxe-Coburg został pierwszym królem Belgów (1831 – 1865). W 1865 r. jego następcą został syn Leopold II (1865 – 1909). Za ich rządów Belgia stała się drugą najważniejszą potęgą przemysłową. Obaj królowie chcieli zapewnić Belgii niezależność gospodarczą poprzez wspieranie wypraw kolonialnych, ale nie udało im się to aż do końca XIX wieku. To właśnie w tym czasie Leopold II poparł wyprawy Henry’ego Stanleya do basenu Konga. Zawarł porozumienia z lokalnymi wodzami, w wyniku których powstała konfederacja państw. Początkowo rząd i parlament belgijski nie miał wpływu na działania króla. Ponieważ Leopold II był pierwszym okupantem terenów w Afryce Środkowej, miał silną pozycję na konferencji w Berlinie w 1884 roku. Jego żądania zostały spełnione. W 1885 roku parlament belgijski zgodził się, aby Leopold II został głową państwa Kongo. W 1908 roku kontrola nad Kongiem została przekazana państwu belgijskiemu.

.