New YorkInvasive Species (IS) Information

Sirex Woodwasp, European Woodwasp, European Horntail

Problem | Historia i zasięg | Identyfikacja | Biologia | Objawy i symptomy | Szkody w Nowym Jorku | Szkody w pozostałej części USA | Zarządzanie i zwalczanie | Mapa rozmieszczenia w Nowym Jorku

Problem

Sirex Woodwasp, Sirex noctilio, larwy są kornikami drążącymi tunele głęboko w pniach wszystkich gatunków sosen (Pinus). Jak samica Sirex woodwasp, Sirex noctilio, przygotowuje się do złożenia jaj, wydziela toksyczny śluz i symbiotyczny grzyb do drzewa, które działają synergicznie, aby osłabić, a w niektórych przypadkach zabić zaatakowane drzewo (drzewa). Śluz tworzy odpowiednie środowisko dla grzyba, który rozkłada drewno tak, że jest ono łatwiejsze do strawienia dla larwy.

Sirex woodwasp spowodował śmiertelność milionów północnoamerykańskich sosen zasadzonych w lasach półkuli południowej, gdzie Sirex Woodwasp (S. noctilio) jest również gatunkiem inwazyjnym. Obecnie szacuje się, że Sirex woodwasp powoduje od 16 do 60 milionów dolarów rocznych szkód rocznie w tych lasach.

W USA, południowe i zachodnie rodzime lasy sosnowe i plantacje stoją w obliczu zarówno ekonomicznego, jak i ekologicznego zagrożenia związanego z potencjalną utratą cennych drzewostanów sosnowych. Służba Leśna USDA szacuje, że Sirex woodwasp może kosztować od 2,8 do 17 miliardów dolarów w utraconych wartościach drewna tartacznego i celulozowego, jeśli stanie się gatunkiem zadomowionym w całym kraju.

Historia i zasięg

Sirex woodwasp, S. noctilio, pochodzi z Europy, Azji i północnej Afryki. Po raz pierwszy została odkryta w Ameryce Północnej w 2004 roku w pułapce w Fulton, NY (hrabstwo Oswego). W swoim rodzimym środowisku jest uważany za szkodnika drugorzędnego lub o niewielkim znaczeniu. Tam, gdzie został wprowadzony, uważany jest za głównego szkodnika. W swoim rodzimym zasięgu S. noctilio atakuje sosnę zwyczajną (P. sylvestris), austriacką (P. nigra) i morską (P. pinaster), a także sosny północnoamerykańskie, w tym sosnę czerwoną (P. resinosa), loblolly (P. taeda), slash (P. ellotti), ponderosa (P. ponderosa), lodgepole (P. contorta) i Monterey (P. radiata). Sosna biała (P. strobus) jest również atakowana, ale jest mniej preferowana.

Sosny 6″ i większe są podatne, sosny zestresowane, stłumione i stłoczone wydają się być preferowane. Uważa się, że Sirex woodwasp może rozprzestrzeniać się na odległość około 25 mil rocznie.

Identyfikacja

Dorosłe osobniki Sirex woodwasp mają niebiesko-czarną głowę i tułów oraz czarne czułki. Samice mają niebiesko-czarny odwłok z pomarańczowymi nogami, podczas gdy odwłok samców ma pomarańczową część środkową i mają czarne tylne nogi. Woodwasps mają od 1 do 1,5 cala długości i brakuje im typowej wąskiej „talii”, którą ma większość innych os i błonkówek, a także spiczastej płyty, która wystaje z końca odwłoka.

Istnieje wiele rodzimych woodwasps (Siricid woodwasps) i zaleca się, aby podejrzana woodwasp została zidentyfikowana przez eksperta. Nasze rodzime korniki żerują tylko na martwych i umierających drzewach, natomiast kornik Sirex może atakować również zdrowe drzewa. Obrazy i opisy wielu korników Siricid można znaleźć w Canadian Journal of Arthropod Identification „Siricidae (Hymenoptera: Symphyta: Siricoidea) of the Western Hemisphere” na stronie http://www.biology.ualberta.ca/bsc/ejournal/sgsbws_21/sgsbws_21.html.

Larwy mają od 0,04 do 1 cala długości, są kremowobiałe, beznogie i mają grzbiet na końcu odwłoka, który jest diagnostyczny dla wszystkich korników (zwanych też rogatkami).

Biologia

Samica Sirex woodwasp wstrzykuje swój ovipositor do pnia sosny, tylko do drewna, i wstrzykuje jedno jajo na raz wraz z grzybem symbiotycznym, Amylostereum areolatum, i toksycznym śluzem. Toksyczny śluz hamuje mechanizmy obronne drzewa i zmniejsza jego zdolność do ochrony przed grzybem rozkładającym drewno. Kiedy larwa wykluwa się, to żywi się grzybem rozkładającego się drewna i enzymów, a być może grzyba, jak również, jak wierci przez drewno. Samice składają od 25 do 400 jaj. Zapłodnione jaja stają się samicami, a niezapłodnione jaja stają się samcami. Larwy żerują w drzewie przez 10-11 miesięcy, a następnie przepoczwarczają się w pobliżu kory. Dorosłe osobniki pojawiają się po trzech tygodniach. Szczyt pojawienia się osobników dorosłych przypada na lipiec, ale może wystąpić od lipca do września. Uważa się, że w Nowym Jorku występuje jedno pokolenie rocznie.

Wiele szczegółów biologii kornika drukarza Sirex i związku między Sirex a grzybem jest nadal nieznanych. Obecnie prowadzone są badania, które, miejmy nadzieję, dostarczą więcej szczegółów na temat tego fascynującego owada i związanego z nim toksycznego śluzu oraz symbiotycznego grzyba.

Objawy i symptomy

Zainfekowane drzewa początkowo więdną, igły opadają, a następnie zmieniają barwę z zielonej na jasnozieloną i czerwoną. Trwa to zwykle 3-6 miesięcy. Zwiędnięte drzewa na ogół zamierają w ciągu roku.

Gdy pojawiają się osobniki dorosłe, wydrążają w korze okrągłe otwory wylotowe o średnicy od 1/8 do 3/8 cala. Drzewa w nowo zarażonych obszarach mają otwory wyjściowe 10-30 stóp nad ziemią. W silnie zaatakowanych obszarach, cały pień jest wykorzystywany przez larwy, a otwory wyjściowe mogą być widoczne wzdłuż jego długości. W miejscach składania jaj mogą znajdować się linie smoły lub żywicy.

W drewnie, wypełnione strzępkami galerie larwalne drążą tunele w kierunku twardzieli, a następnie zapętlają się z powrotem w kierunku kory. Grzyb powoduje brązowawe plamy w zewnętrznej bieli.

Szkody w Nowym Jorku

W stanie Nowy Jork największe szkody obserwuje się na plantacjach sosny szkockiej, austriackiej i czerwonej. Plantacje te zostały zasadzone na początku lub w połowie XX wieku i często nie były zarządzane, a teraz są stłoczone, zestresowane i niedostatecznie wydajne. Śmierć tych nieefektywnych drzew nie ma dużego wpływu ekonomicznego ani środowiskowego w Nowym Jorku.

Szkody w pozostałych częściach USA

Gdy szkody powodowane przez kornika drukarza w Nowym Jorku nie są głębokie, szkody powodowane przez kornika drukarza mogą być znacznie większe na południu i północnym zachodzie Pacyfiku. Przewidywane szkody gospodarcze w tych lasach wynoszą ponad 17 miliardów dolarów, a setki tysięcy drzew zostało utraconych.

Aby zobaczyć mapy potencjalnych szkód w amerykańskich sosnach, kliknij tutaj. http://www.fs.fed.us/foresthealth/technology/invasives_sirexnoctilio_riskmaps.shtml

Zarządzanie i kontrola

Kontrola biologiczna z wykorzystaniem pasożytniczego nicienia, Deladenus siricidicola, okazała się skuteczna w niektórych infestacjach. Nicień ten infekuje larwy kornika i ostatecznie sterylizuje samice. Samice te składają bezpłodne jaja, które zamiast tego wypełnione są nicieniami. Gdy populacje nicieni rosną, mogą one utrzymać populacje korników Sirex poniżej szkodliwego poziomu. Deladenus siricidicola, łatwy do wyhodowania w laboratorium, może być wstrzykiwany w zaatakowane drzewa. Więcej informacji na temat cyklu życiowego Deladenus siricidicola można znaleźć na stronie Cornell University’s Biological Control: https://biocontrol.entomology.cornell.edu/pathogens/Deladenus.php

Istnieją również błonkówki pasożytnicze, wiele rodzimych dla Ameryki Północnej, które mogłyby pomóc w zarządzaniu populacjami kornika drukarza Sirex.

Mapa rozmieszczenia w Nowym Jorku

Niniejsza mapa przedstawia potwierdzone obserwacje (zielone punkty) zgłoszone do NYS Invasive Species Database. Brak danych nie musi oznaczać braku gatunku w tym miejscu, ale to, że nie został tam zgłoszony. Więcej informacji można znaleźć na stronie iMapInvasives.