New York Yankees ogłaszają zakup Babe’a Rutha

5 stycznia 1920 roku klub baseballowy New York Yankees ogłasza zakup silnie uderzającego outfieldera George’a Hermana „Babe’a” Rutha z Boston Red Sox za sumę 125 000 dolarów

W sumie Ruth rozegrał sześć sezonów z Red Sox, prowadząc ich do trzech zwycięstw w World Series. Na boisku Ruth rozegrał w sumie 29 2/3 bezbramkowych inningów w World Series, ustanawiając nowy rekord ligi, który utrzymywał się przez 43 lata. Ruth był świeżo po rewelacyjnym sezonie 1919, w którym pobił rekord liczby home runów (29) i przewodził Lidze Amerykańskiej z 114 startami i 103 biegami. Oprócz rozegrania ponad 100 meczów na lewym polu, zaliczył również 9-5 jako miotacz. Ze swoimi niesamowitymi umiejętnościami uderzania, miotania i gry w polu, Ruth wyprzedził wielkiego Ty Cobba jako największa atrakcja baseballu.

Mimo wyników Rutha, Red Sox potknęli się o rekord 66-71 w 1919 roku, kończąc na szóstym miejscu w American League. Nowy właściciel przejął kontrolę nad klubem, a na początku stycznia właściciel Harry Frazee podjął decyzję o sprzedaży Rutha Jankesom za 125 000 dolarów w gotówce i około 300 000 dolarów w pożyczkach (które Frazee podobno wykorzystał do sfinansowania swoich interesów związanych z produkcją na Broadwayu). Po sprzedaży, Jankesi przejęli kontrakt Rutha, który przewidywał pensję w wysokości 10.000 dolarów rocznie. Świadomy swojej wartości Ruth zażądał podwyżki, a Nowy Jork zgodził się wynegocjować nowy kontrakt na warunkach, które zadowoliłyby ich nowego pogromcę.

Umowa opłaciła się nowojorczykom, ponieważ Ruth pobił swój własny rekord liczby home runów w 1920 roku, zaliczając 54 home runy. W 1921 roku podłączył się do 59 home runów, dominując w grze i zwiększając przychody Jankesów do tego stopnia, że drużyna była w stanie opuścić Polo Grounds (dzielone z drużyną baseballową New York Giants) i zbudować Stadion Jankesów, który został otwarty w 1923 roku i stał się znany jako „dom, który zbudował Ruth”. Przez resztę XX wieku dziedzictwo niekorzystnej transakcji Frazee’ego nadal wisiało nad baseballem, ponieważ Jankesi zdobyli 39 tytułów mistrza AL i 26 tytułów mistrza świata, a Red Sox przez 86 lat nie wygrali World Series. W 2004 roku Sox w końcu zrzucili z siebie „klątwę Bambino”, wychodząc zza pleców, by pokonać Jankesów w mistrzostwach AL i pokonując St. Louis Cardinals, by wygrać swoją pierwszą serię od 1918 roku.