Nana Patekar

Nana Patekar jest indyjskim aktorem, pisarzem, filantropem i filmowcem, pracującym głównie w kinie hindi i Marathi.
Nana Patekar urodził się jako Vishwanath Patekar w Murud-Janjira, Maharashtra, do Dankar Patekar (malarz) i jego żona Sangana Patekar. Jest on absolwentem Sir J.J. institute of Applied Arts, Mumbai.
Podczas studiów był aktywny w międzyuczelnianym ruchu dramatycznym. Po ukończeniu studiów zagrał w wielu filmach Bollywood z niektórymi z najbardziej prominentnych reżyserów filmowych Bollywood. Był żonaty z Neelakanti Patekar, i mają syna Malhar Patekar.
Nana Patekar jest uważany za posiadającego unikalny styl aktorski. On jest sławny dla jego zuchwałego stylu dostarczania jego dialogów i jego sposób mówienia odzwierciedla jego dostarczanie linii. Powszechnie mówi się, że on ad libs wszystkie jego linie i jest trzymany w wysokim szacunku dla tej zdolności. Podczas gdy występował w filmach takich jak Mohre (1987) i Salaam Bombay! (1988), został zauważony przez głównego nurtu przemysłu Bollywood i publiczności za jego portret złoczyńcy w filmie 1989, Parinda. Za tę rolę otrzymał nagrodę Filmfare dla najlepszego aktora drugoplanowego. Zdobył również nagrodę Filmfare Best Villain Award w 1992 roku za Angaar.
Jest bardzo dobrze znany ze swojej roli w filmie Ab Tak Chappan (2005), w którym gra oficera policji, którego głównym zadaniem jest pozbycie się z ulic demonów podziemia. W 1994 roku zdobył Narodową Nagrodę Filmową dla najlepszego aktora za rolę w filmie Krantiveer (1994). Wygrał również Filmfare Award i Star Screen Awards w kategorii najlepszy aktor.
Patekar eksperymentował ze swoimi rolami, jeśli chodzi o filmy. Zrobił okazjonalną rolę czarnego charakteru, ale także zagrał bohatera w większości swoich filmów. Grał wagarującego syna hazardzistę w Krantiveer (1994), bijącego żonę w Agni Sakshi (1996), głuchego i niemego ojca w Khamoshi: The Musical (1996) i schizofrenika w Wajood (1998).
Czasami podczas jego kariery zauważano, że był uosobieniem roli „gniewnego młodzieńca” i że był dobrze przystosowany do takich ról i nosiłby je dalej jako prekursor Amitabha Bachchana i Mithuna Chakraborty’ego. Mimo to, był również doskonały dla niektórych czarnych charakterów, które zrobił.
Odwrócił się do reżysera z jego filmu Prahaar: The Final Attack, w którym wystąpiła Madhuri Dixit. Jego inne filmy jako aktor to Hu Tu Tu i Bluff Master. Po raz kolejny dał dobry występ w filmie Apaharan, za który otrzymał nagrodę Filmfare Best Villain Award, a także Star Screen Award Best Villain.
Patekar śpiewał również jako playback w filmach Yeshwant (1997), Wajood (1998) i Aanch (2003).