Mountain Man Artifacts

Awl – Żelazne szydło trapera było niezbędne do szycia odzieży, czyszczenia jego karabinu lub handlu z plemionami Indian amerykańskich, które używały szydeł do wielu codziennych szyć lub sznurowania. Szydła były używane głównie do przebijania dziur w skórze, aby można ją było zszyć. Louis i były rozprowadzane przez handlarzy bez uchwytów. Ukształtowany i wygładzony kawałek poroża jelenia był zwykle mocowany przez właściciela dla łatwiejszego przenoszenia.

Torba na kulki – Ta specjalistyczna mała torba z twardej skóry zwiększała efektywność ładowania i strzelania z karabinu. Kulki ołowiane mogły być zlokalizowane i załadowane w razie potrzeby

Skóra bobra (Beaver Plew) – To futro bobra jest tylko częściową skórą bobra. Można zauważyć, że na futrze znajdują się dwie długości futra. Dłuższe włosy były usuwane przez kapelusznika, aby odsłonić krótsze i bardziej miękkie futro. Kapelusznik używał rtęci do usuwania dłuższych włosów, a w trakcie tego procesu rtęć była wchłaniana przez ręce kapelusznika. Wystarczające narażenie na działanie rtęci często powodowało, że kapelusznicy popadali w obłęd, stąd określenie „szalony jak kapelusznik” i postać Szalonego Kapelusznika z Alicji w Krainie Czarów.

Karty – Ta reprodukcja talii kart z 1830 roku wygląda bardzo podobnie do kart do gry, które były używane przez górali. Ponieważ karty były małe i łatwe do przenoszenia, wielu traperów nosiło je przy sobie, aby umilić sobie czas i spędzić go z towarzyszami.

Kastoreum – Kastoreum, substancja pochodząca z gruczołu znajdującego się u podstawy ogona bobra, była używana przez traperów jako przynęta. Rozsmarowywał ją na wierzbowej witce, którą umieszczał przy pułapce, i chociaż zapach na otwartej przestrzeni nie był wyczuwalny dla ludzi, był rozpoznawalny przez bobry na odległość.

Krzemień i stal – Znane również jako „stale ogniowe”, przedmioty te miały pierwszorzędne znaczenie w handlu Indian amerykańskich. Chociaż były bardzo tanie, stanowiły ważną innowację technologiczną w stosunku do tradycyjnych technik rozpalania ognia. Traperzy pracujący w dziczy również uznali to narzędzie za niezwykle cenne. Cios ukształtowaną stalą o mały kawałek krzemienia powodował iskrzenie i dawał życie ogniu.

Nóż z Green River – Jedno z najbardziej niezbędnych narzędzi trapera, nóż pomagał mu zabijać i oskórować zwierzęta w celu zdobycia pożywienia i skór. Logo J. Russell and Co./Green River Works z Massachusetts, wytłoczone na ostrzu wielu noży górali, stało się ikoną zachodniego handlu futrami. Ulubiony nóż trapera miał w sobie coś bardzo osobistego, często nadawał mu imię lub obdarzał osobowością. Takie przywiązanie ma sens, gdy weźmie się pod uwagę znaczenie takiego narzędzia w dziczy.

Skórzana sakiewka z motywem piór – Haft z piór jeżozwierza był bardzo rozwinięty wśród wielu plemion Indian z Równin, które traperzy i handlarze napotkali podczas wędrówki na zachód kontynentu. Ta forma sztuki była odzwierciedleniem tego, jak Indianie amerykańscy wykorzystywali otaczające ich środowisko do celów ceremonialnych, duchowych i codziennych. Często ozdabiali ubrania, torby na fajki, tipi i sprzęt konny różnymi wzorami i symbolami wykonanymi ze spłaszczonych i farbowanych dudek.

Fajka – Nie każdy traper posiadał fajkę, ale gliniane fajki, takie jak ta, były tanie i popularne w tamtych czasach. Handlarze transportowali setki tych kruchych fajek na spotkania w beczkach wypełnionych trocinami. Tytoń stanowił mały luksus w surowych warunkach i był również popularnym przedmiotem handlu z amerykańskimi Indianami.

Possibles Bag – Bardzo ważny element ekwipunku trapera, possibles bag był używany do przechowywania dowolnej liczby przedmiotów, od krzesiwa i stali, do pudełka z kastoreum, szydła i innych narzędzi używanych w codziennym życiu trapera.

Róg prochowy i miarka prochu – przewieszony przez ramię, róg prochowy człowieka gór był kolejnym istotnym elementem jego ekwipunku. Często był on wykonany z rogu wołu, ale jeszcze częściej z mniejszego, czarnego rogu bizona. Róg prochowy był poręcznym sposobem na utrzymanie prochu w suchości, a miarka do prochu zapewniała, że użyta została odpowiednia jego ilość.

Cynowy kubek – Chociaż posiadanie cynowego kubka nie było konieczne dla trapera, z pewnością przydawał się on do picia kawy lub herbaty lub gdy potrzebny był inny pojemnik.

Tomahawk – Ręcznie kute, żelazne głowice siekier miały ogromne znaczenie dla Amerykanów podbijających pustkowia. Niezbędna do ścinania drzew na opał i jako schronienie, a także jako cenna broń, była przedmiotem intensywnego handlu. Kowal robił siekierę na handel, biorąc pojedynczą, wydłużoną płaską płytę żelaza i wybijając jeden koniec na gorąco. Następnie owijał kawałek żelaza wokół wzoru, aby uformować oko siekiery dla drewnianego trzonka. Ostrze było następnie szlifowane do ostrości.

Koraliki handlowe – weneckie szklane koraliki handlowe były w niezliczonych kolorach, stylach i rozmiarach, i przez wieki były używane przez Europejczyków do wielu celów, od ozdób do pieniędzy. Kiedy szklane koraliki handlowe dotarły na kontynent amerykański, ich polerowanie i połysk uczyniły je ulubionymi wśród rdzennych Amerykanów, preferowanymi ponad koraliki z muszli, kości, kamienia i gliny. Nauczyli się oni zastępować quillwork koralikami, jednocześnie nadal trzymając się geometrycznych wzorów i form, które wyrażały ich kulturowe pochodzenie. Koraliki chevron, bugle beads, seed beads i pigeon beads były tylko kilkoma z najbardziej popularnych, które z czasem wychodziły i wychodziły z mody.

Tkanina handlowa – Era handlu futrem w Górach Skalistych zbiegła się z pierwszą rewolucją przemysłową Ameryki, która skupiła się na ekspansji parowych młynów tekstylnych. Traperzy pracujący w nieprzewidywalnej i surowej dziczy używali głównie niedrogich tkanin wełnianych do wyrobu koszul roboczych i innych ubrań. Plemiona Indian amerykańskich ceniły tkaniny na ubrania i koce.

Srebro handlowe – europejskie srebro handlowe trafiło do Ameryki Północnej ponad sto lat przed rozpoczęciem handlu futrami w Górach Skalistych. Po raz pierwszy zakupione przez wczesnych handlarzy i misjonarzy, srebrne wyroby szybko przyciągnęły wzrok wielu rdzennych Amerykanów. Być może wymieniane pomiędzy dwoma kulturami na znak przyjaźni, amerykańscy Indianie wkrótce zażądali srebrnych przedmiotów jako części procesu handlowego. Rzemieślnicy srebra w Europie i Stanach Zjednoczonych szybko wykuwali srebro sztabkowe, aby stworzyć przedmioty, które zaspokoiłyby zapotrzebowanie tubylców. Z czasem rdzenni Amerykanie zaczęli domagać się specyficznych srebrnych ozdób, które oznaczały specyficzne dla ich kultury idee. Broszki i krzyżyki mogły symbolizować odwagę, bogactwo lub władzę, ale niekoniecznie znaczyły dla amerykańskich Indian to, co znaczyły dla Europejczyków. Na przykład jezuicki krzyż lotaryński niekoniecznie miał chrześcijańskie znaczenie religijne dla rdzennych Amerykanów. Wiele srebrnych elementów w kształcie zwierząt, takich jak bobry, żółwie, ryby i lisy, stało się symbolami używanymi przez Indian amerykańskich, aby odzwierciedlić ich szacunek dla zwierząt, na które polowali.