MOTHER

Nawet jeśli planowałaś poród przez cesarkę z powodów medycznych (i dlatego przeczytałaś uważniej ten rozdział o cesarskim cięciu), prawdopodobnie jest coś, co cię zaskoczyło w tej procedurze. Rozmawialiśmy z kilkoma mamami, które chciałyby wiedzieć więcej na temat samej operacji lub rekonwalescencji. „Żałuję, że ktoś nie przeprowadził mnie przez cały proces” – mówi Rebecca Clark, dodając, że jej lekarze wykonali świetną robotę, przygotowując ją na to, że prawdopodobnie będzie potrzebowała cesarskiego cięcia ze względu na cukrzycę ciążową i duże dziecko, ale żałuje, że nie wiedziała więcej szczegółów na temat zabiegu, takich jak ten cały ważny cewnik do pęcherza moczowego. Dla Amandy Oetzel, to właśnie powrót do zdrowia był zaskoczeniem: „Szkoda, że nie wiedziałam, jak ciężki może być powrót do zdrowia”. A dla Michelle Ruettinger, była to próba pogodzenia powrotu do zdrowia z przedszkolakiem: „Najtrudniejsze w drugim cesarskim cięciu było to, że nie mogłam odebrać mojego starszego dziecka przez sześć tygodni po operacji. Oboje byliśmy z tego powodu bardzo smutni.”

Nie popełnij błędu: cesarskie cięcie to poważna operacja. A z poważną operacją wiąże się ryzyko chirurgiczne. „Wiemy, że ryzyko związane z cesarskim cięciem jest większe dla matki niż ryzyko związane z porodem pochwowym” – mówi dr Dana R. Gossett, profesor położnictwa i ginekologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco (UCSF). Z tego powodu w środowisku medycznym podejmowane są starania, aby zmniejszyć liczbę cesarskich cięć. Najnowsze dane rzeczywiście pokazują stały spadek liczby cesarskich porodów do 32% wszystkich urodzeń w Stanach Zjednoczonych w 2015 roku. „Duży nacisk w środowisku położniczym w ostatnich latach kładzie się na unikanie pierwszego cesarskiego cięcia”, mówi Gossett. „Nie rób pierwszego, abyś nie musiał stawać w obliczu robienia drugiego i trzeciego i czwartego.”

To powiedziawszy, istnieją medyczne powody, dla których cesarskie cięcie może być konieczne. A dla kobiet, które muszą mieć cesarskie cięcie, przygotowanie do tej poważnej operacji może sprawić, że powrót do zdrowia po niej będzie nieco łatwiejszy. Rozmawialiśmy z dr Gossett, aby dowiedzieć się więcej o cesarskim cięciu, w tym czego można się spodziewać podczas i po cesarskim cięciu oraz jak najlepiej się do niego przygotować.

Why a Cesarean Delivery May Be Recommended. „Są pewne powody, które mają związek z dobrem dziecka i są takie, które mają związek z dobrem mamy. Kiedy myślimy o dziecku, jednym z najczęstszych powodów, dla których kobieta może otrzymać zalecenie wykonania cesarskiego cięcia, jest nieprawidłowa prezentacja dziecka, zazwyczaj bezzwieraczowa, co oznacza, że dziecko zamiast głową w dół, położyło się pupą w dół. Istnieją alternatywy dla cesarki. Istnieje procedura zwana Version , która polega na próbie obrócenia dziecka poprzez naciskanie na nie przez brzuch mamy. Kiedy u dziecka stwierdza się przodozgięcie, jest to pierwsza rzecz, którą zaleca większość położników – próba odwrócenia dziecka, tak aby można je było ułożyć główką do dołu i umożliwić kobiecie poród pochwowy. Jeśli to się nie uda lub jeśli kobieta zdecyduje, że nie chce próbować wersji, wtedy zazwyczaj w Stanach Zjednoczonych wykonuje się cesarskie cięcie w przypadku porodu pośladkowego. …Innym najczęstszym płodowym wskazaniem do cesarki w Stanach Zjednoczonych jest sytuacja, w której dziecko nie toleruje porodu lub nie wychodzi – czyli problem podczas porodu, który niekoniecznie musi być z góry przewidziany. … Jeśli chodzi o matczyne powody cesarskiego cięcia, najczęstszym w Stanach Zjednoczonych jest wcześniejsza cesarka. Jeśli kobieta miała już jedno cesarskie cięcie, zwykle daje się jej wybór, czy chce spróbować porodu drogą pochwową w kolejnej ciąży, czy też chce po prostu powtórzyć cesarskie cięcie. Poród drogą pochwową po cesarskim cięciu jest niestety mniej powszechny niż około 20 lat temu. W latach 90-tych istniał prawdziwy impuls, aby spróbować poprawić wskaźnik porodów pochwowych po cesarskim cięciu, ale obecnie wiele kobiet po prostu wybiera powtórne cesarskie cięcie. Mogą istnieć inne, znacznie mniej powszechne powody, pewne choroby serca matki lub choroby mózgu, w których naprawdę nie jest bezpiecznie dla mamy przeć i w których cesarka może być lepsza dla jej zdrowia.”

Procedura. W przypadku planowej cesarki, większość instytucji prosi kobietę o przybycie na dwie godziny przed zabiegiem. Ze względów bezpieczeństwa kobieta nie powinna jeść ani pić przez osiem godzin przed operacją. „Jest to ważne, ponieważ podczas operacji kobieta będzie leżała na plecach i będzie miała znieczulenie, a anestezjolog chce, aby jej żołądek był całkowicie pusty, aby w razie choroby nie doszło do aspiracji pokarmu do płuc” – mówi Gossett. „Niektóre szpitale faktycznie pozwalają na przyjmowanie czystych płynów do dwóch godzin wcześniej, ale ważne jest, aby sprawdzić w konkretnym szpitalu i u danego lekarza, ponieważ nie jest to powszechna prawda.”

Pielęgniarka porodowa umieści następnie kroplówkę w jednym z jej ramion, aby podawać leki i płyny dożylnie. Kobieta spotka się również z anestezjologiem i swoim położnikiem lub partnerem położnika, niezależnie od tego, kto wykonuje cesarskie cięcie. Jeśli pacjentka znajduje się w szpitalu klinicznym, spotka się z lekarzem rezydentem oddziału położniczo-ginekologicznego, który może asystować chirurgowi przy cesarskim cięciu. „Następnie, aby przygotować ją do operacji, większość kobiet ma przycięte włosy łonowe, aby w miejscu cięcia cesarskiego nie było włosów, które mogłyby przeszkadzać w szyciu” – mówi Gossett. „Wiele instytucji wykonuje sterylne chusteczki nawet w obszarze przedoperacyjnym, zanim trafi na salę operacyjną, aby zmniejszyć ryzyko infekcji, a także będzie musiała podpisać formularze zgody – będzie musiała podpisać zgodę zarówno na znieczulenie, jak i na samą operację.”

Po zakończeniu pracy w obszarze przedoperacyjnym, pacjentka udaje się na salę operacyjną. W wielu miejscach, sama przejdzie na salę operacyjną z pielęgniarką i lekarzem. Usiądzie na stole w sali operacyjnej i zostanie jej podane znieczulenie rdzeniowe. „Znieczulenie rdzeniowe jest bardzo podobne do znieczulenia zewnątrzoponowego przy porodzie, ale jest nieco inne” – mówi Gossett. „Znieczulenie kręgosłupa jest wtedy, gdy anestezjolog znajduje przestrzeń między dwoma kręgami i wprowadza bardzo małą igłę do płynu wokół kręgosłupa i wstrzykuje kombinację leku przeciwbólowego i leku znieczulającego – zwykle lek, który pochodzi od morfiny i innego leku, który jest nieco podobny do lidokainy”. Igła jest następnie usuwana, a kobiecie pozwala się położyć. „Środek znieczulający kręgosłup działa bardzo szybko”, wyjaśnia Gossett. „Zazwyczaj w ciągu jednej do dwóch minut zaczyna czuć, że jej nogi są ciepłe, ciężkie i zdrętwiałe, a odrętwienie będzie stopniowo przesuwać się od stóp aż do brzucha. Odrętwienie trwa około 2 i pół godziny w większości przypadków, co jest zazwyczaj wystarczającą ilością czasu, aby wykonać cesarskie cięcie.”

W niektórych przypadkach anestezjolog może zdecydować się na wykonanie połączonej procedury rdzeniowo-zewnątrzoponowej, która polega na wstrzyknięciu do kręgosłupa w celu uzyskania natychmiastowego odrętwienia oprócz cewnika zewnątrzoponowego. Kombinowane znieczulenie rdzeniowo-nadtwardówkowe pozwala anestezjologowi na podawanie leku w sposób ciągły, jeśli przewiduje się, że operacja będzie bardzo długa. W rzadkich przypadkach kobieta może nie być w stanie mieć znieczulenia rdzeniowego lub znieczulenia zewnątrzoponowego. Zamiast tego będzie miała znieczulenie ogólne i faktycznie pójdzie spać z rurką do oddychania, tak jak w przypadku większości poważnych operacji.

„Po wykonaniu znieczulenia rdzeniowego lub zewnątrzoponowego, kobieta zostanie poproszona o położenie się na stole operacyjnym … wtedy zazwyczaj zakładamy pończochy uciskowe na jej nogi,” wyjaśnia Gossett. „Nadmuchują się one i utrzymują przepływ krwi w łydkach i nogach, co zmniejsza ryzyko powstania zakrzepów po operacji. Założyliśmy również cewnik do jej pęcherza moczowego, aby go opróżnić i nie przeszkadzać w operacji.” Ponadto, ze względu na znieczulenie rdzeniowe, kobieta nie będzie wiedziała, że musi od razu oddać mocz, więc cewnik jest zwykle usuwany w ciągu 24 godzin. Jej żołądek zostanie następnie oczyszczone ze specjalnym roztworem sterylizującym, a duży chirurgiczny drape- w zasadzie papier lub plastikowy arkusz, który utrzymuje jej brzuch czyste i chronione przed środowiskiem- zostanie umieszczony. „W tym momencie, jeśli kobieta ma osobę wspierającą, która będzie z nią na sali operacyjnej, zazwyczaj pozwala się jej dołączyć” – mówi Gossett. „Osoba wspierająca zwykle siedzi tuż obok głowy, więc może z nią rozmawiać przez cały czas trwania operacji.”

A potem sama operacja. „Moim zdaniem cesarskie cięcie jest bardzo proste”, mówi Gossett. „Zwykle opisuję cięcie cesarskie w trzech słowach: musisz otworzyć czyjś brzuch, musisz wyjąć dziecko, a następnie musisz przywrócić wszystko do poprzedniego stanu. A jeśli zastanowisz się, co to oznacza, to zazwyczaj, zwłaszcza w przypadku pierwszego cięcia cesarskiego, dziecko rodzi się bardzo wcześnie podczas zabiegu. Otwarcie jamy brzusznej, otwarcie macicy i urodzenie dziecka zajmuje zwykle mniej niż pięć minut lub może pięć minut. Następnie zwykle potrzeba od 25 do 45 minut na dostarczenie łożyska, naprawę wszystkich warstw ciała i ponowne prawidłowe ułożenie wszystkiego. To, co zwykle mówię kobietom przed cesarskim cięciem, to to, że cała ekscytacja jest wczesna: dziecko wyjdzie dość wcześnie i w tym momencie będziemy mogli przekazać je albo osobie wspierającej, albo, w niektórych przypadkach, nawet na sali operacyjnej, będziemy mogli przeprowadzić operację „skóra do skóry”, aby kobieta miała przyjemność mieć dziecko przy sobie, podczas gdy my dokończymy mniej interesującą pracę, polegającą na złożeniu wszystkiego z powrotem tak, jak powinno być.”

Gdy operacja jest zakończona, ona pójdzie do strefy pooperacyjnej i zwykle pozostanie tam przez kilka godzin. „To pozwala pielęgniarce upewnić się, że jej funkcje życiowe są w normie i że nie ma zbyt dużego krwawienia” – wyjaśnia Gossett. „Następnie, ona i jej dziecko pójdą do sali poporodowej, gdzie pozostaną zazwyczaj trzy noce po operacji. Jedną z różnic pomiędzy porodem pochwowym a cesarskim jest to, że zazwyczaj jest trzecia (dodatkowa) noc, podczas której obserwujemy mamę i dziecko, aby upewnić się, że dobrze sobie radzą, zanim wyjdą do domu.”

Lekarstwa podawane przed i po cesarskim cięciu. Leki mogą się trochę różnić w zależności od szpitala. Bardzo ważnym lekiem podawanym przed cesarskim cięciem jest antybiotyk podawany przez kroplówkę. „To znacznie zmniejsza ryzyko infekcji u mamy po cesarskim cięciu” – mówi Gossett. Inne leki podawane z wyprzedzeniem to kwaśny, słony środek zobojętniający o nazwie Bicitra oraz lek zapobiegający mdłościom, jeśli kobieta jest szczególnie podatna na mdłości. W UCSF położnik podaje również leki przeciwbólowe przed operacją. „UCSF ma protokół, czyli sposób opieki nad ludźmi po operacji, który nazywa się Enhanced Recovery After Surgery (ERAS) i obejmuje on podawanie leków przeciwbólowych jeszcze przed rozpoczęciem operacji” – mówi Gossett. „Podajemy 1000 miligramów Tylenolu i dawkę leku na nerwy o nazwie Gabapentyna, a oba te środki pomagają zmniejszyć ilość leków narkotycznych, których potrzebują kobiety po operacji. W ramach tej ścieżki Enhanced Recovery After Surgery, podajemy również przez całą dobę ibuprofen i Tylenol, więc kobieta dostaje coś co trzy do czterech godzin, a następnie dostaje lek narkotyczny, zwykle oksykodon, na ból przebijający, jeśli tego potrzebuje, oprócz ibuprofenu i Tylenolu. Odkryliśmy, że dzięki tej ścieżce ERAS kobiety potrzebują znacznie mniej leków narkotycznych niż przed jej wprowadzeniem, kiedy to nie podawaliśmy nic przed operacją i nie byliśmy tak proaktywni w upewnianiu się, że ibuprofen i Tylenol podawane są regularnie. Wiele, wiele instytucji nie ma tej ścieżki ERAS, więc zazwyczaj te kobiety otrzymują znieczulenie – rdzeniowe lub zewnątrzoponowe – a następnie zazwyczaj stosujemy kombinację leków przeciwbólowych, takich jak Vicodin lub Norco, które są kombinacją Tylenolu i leku narkotycznego, a następnie ibuprofenu.”

Gossett wyjaśnia, że zazwyczaj większość kobiet będzie potrzebowała jakiejś formy leku przeciwbólowego przez około tydzień po operacji, ale rzadko zdarza się, aby potrzebować leków narkotycznych przez więcej niż pięć do siedmiu dni – i to jest ważne. „Chcemy radzić sobie z bólem u kobiet, ale chcemy też być bardzo ostrożni, jeśli chodzi o ilość podawanego leku, szczególnie u osób karmiących piersią, ponieważ wiemy, że część tego leku przedostanie się do mleka matki i dotrze do dziecka”, mówi Gossett.

Wyzdrowienie. „Idealnie byłoby, gdyby w dniu operacji (…) wstała i zaczęła się ruszać”, mówi Gossett. „Mogłaby jeść normalne jedzenie. Chcemy pomóc ludziom wrócić do normalnej aktywności tak szybko, jak to tylko możliwe – wielokrotnie udowodniono, że pomaga to w szybszym powrocie do zdrowia. … Wiemy, że kiedy się nie ruszasz, ryzyko zakrzepów krwi w nogach jest znacznie wyższe, ryzyko wystąpienia takich chorób jak zapalenie płuc jest znacznie wyższe, więc powrót do normalnej aktywności tak szybko, jak to możliwe jest bardzo ważny. Tak więc, nawet w szpitalu, każemy ludziom wstawać, ruszać się i chodzić po korytarzach. Cewnik do pęcherza moczowego wyjmuje się w dniu operacji lub następnego dnia.”

Kobiety pozostaną zazwyczaj trzy noce po operacji. „Sposób, w jaki firmy ubezpieczeniowe wykonują tę matematykę, to trzy noce po porodzie”, wyjaśnia Gossett. Jeśli więc urodziłaś dziecko o dziewiątej rano, wrócisz do domu trzy noce później. Jeśli urodzisz dziecko o 11:50 w nocy, nadal wrócisz do domu trzy poranki później, chyba że wystąpią komplikacje lub problem, w którym mama lub dziecko nie jest gotowe do wyjścia.”

Kobiety wrócą do domu ze szpitala z różnymi lekami, takimi jak leki narkotyczne, ibuprofen w dużej dawce i środek zmiękczający stolec, ponieważ leki narkotyczne mają właściwości zapierające. „Ważne jest, że tak długo, jak ktoś bierze narkotyki, ona również regularnie bierze środek zmiękczający stolec”, mówi Gossett. Jak wyjaśniono powyżej, zazwyczaj, do końca pierwszego tygodnia, kobiety nie będą potrzebować narkotyków. „Istnieje kilka całkiem przekonujących danych, że po operacji, jeśli ktoś bierze więcej niż 14 dni narkotyków, to dramatycznie zwiększa ryzyko długotrwałego uzależnienia, nawet jeśli biorą go z całkowicie uzasadnionych i odpowiednich powodów, a oni biorą go zgodnie z zaleceniami”, mówi Gossett. „Jeśli bierzesz go dłużej, to po prostu zwiększa ryzyko uzależnienia i uzależnienia.”

Po powrocie do domu kobiety nie powinny podnosić niczego cięższego niż ich dziecko, aby nie nadwyrężać nacięcia lub ciągnąć szwów. Tak więc, jednym z największych wyzwań jest noszenie dziecka w foteliku samochodowym. „Zwykle mówimy ludziom, aby nie nosić dziecka i fotelika samochodowego”, mówi Gossett. „Więc będą potrzebować trochę pomocy w dotarciu do domu. I nie powinni robić takich rzeczy, jak noszenie prania po schodach w górę i w dół, naprawdę przez dobre sześć tygodni.” Kobiety mogą iść w górę iw dół po schodach i chodzić na spacery, wyjaśnia Gossett, ale żadnych energicznych ćwiczeń aerobowych lub seks aż do sześciu tygodni checkup: „Kobiety mogą chodzić po schodach w górę i w dół. Mogą chodzić i chodzić na spacery, ale żadnych energicznych ćwiczeń aerobowych, dopóki nie będą miały swojego sześciotygodniowego badania kontrolnego. I żadnego seksu aż do tego sześciotygodniowego badania kontrolnego, ponieważ nacięcie na macicy jest bardzo nisko – tuż obok szyjki macicy – więc odbycie stosunku płciowego mogłoby faktycznie zakłócić wewnętrzne nacięcie.”

Sześć tygodni po operacji, kobiety zobaczą swojego położnika na pełne badanie poporodowe i sprawdzenie nacięcia. Niektóre kobiety mogą zobaczyć ich położnika przed tym sześć tygodni checkup, jeśli są one szczególnie wysokie ryzyko infekcji lub dla depresji poporodowej. „Zazwyczaj podczas tej sześciotygodniowej wizyty, jeśli wszystko wygląda zdrowo, kobieta może wrócić do normalnej aktywności”, mówi Gossett.

Przygotowanie do cesarskiego cięcia. „Jeśli chodzi o przygotowanie, chcesz się upewnić, że zidentyfikowałeś osobę wspierającą, która będzie w stanie być z tobą. Należy zabrać ze sobą wygodne ubrania, w których wrócimy do domu, ponieważ będziemy obolałe, a pomimo tego, że urodziłyśmy dziecko, nasz brzuch nadal będzie duży – wychodząc ze szpitala nadal będziemy wyglądać jak w szóstym lub siódmym miesiącu ciąży – dlatego nie należy zabierać ze sobą chudych dżinsów, tylko ubrania ciążowe. Zabierz ze sobą wszystko inne, co będzie dla Ciebie wygodne, zarówno podczas zabiegu, jak i w trakcie pobytu w szpitalu. Wiele kobiet lubi przynosić swoje własne przybory toaletowe. Niektórzy ludzie chcą, aby na sali operacyjnej grała muzyka i zazwyczaj położnik na to zezwala. Jeśli są jakieś szczególne pamiątki, takie jak książka dziecka z odciskami stóp, powinnaś przynieść to wszystko ze sobą do szpitala.

A potem pamiętaj, że jest to duża operacja, więc upewnij się, że – na tyle, na ile możesz, z jakimikolwiek środkami, które są dla ciebie dostępne – zorganizujesz jakąś pomoc w domu. Albo, pomóż sobie. Przygotuj posiłki z wyprzedzeniem i włóż je do zamrażarki. Jeśli uda Ci się załatwić kogoś, kto będzie sprzątał Twój dom przez kilka tygodni lub pomagał w praniu przez kilka tygodni, może to być ogromna ulga, że nie będziesz musiał martwić się o codzienne funkcjonowanie domu, kiedy będziesz dochodził do siebie po operacji. I bądź podekscytowana, bo choć jest to operacja, to są to również narodziny Twojego dziecka.”

Dodatkowe informacje na temat cesarskiego cięcia można znaleźć w The American Congress of Obstetricians and Gynecologists lub American Pregnancy Association.

Aby uzyskać więcej informacji na temat przygotowań do porodu, sprawdź naszą listę kontrolną w torbie szpitalnej, co należy omówić zanim pojawi się dziecko, naszą listę jak pomóc nowej mamie, etykietę związaną z odwiedzaniem nowych dzieci i jakie piosenki te mamy wykorzystały na ścieżce dźwiękowej porodu.