medievalchronicles.com

Ubiór europejskich władców i członków ich rodzin na początku okresu średniowiecza był stosunkowo prosty. Wynikało to z faktu, że władcy w tym okresie byli przede wszystkim przywódcami wojskowymi, od których oczekiwano, że będą dobrze wyszkoleni w umiejętnościach wojennych i zazwyczaj wybierali strój, który odzwierciedlał ich zdolności wojskowe.

Z czasem, gdy królestwa i imperia zaczęły powstawać w Europie Zachodniej, królowie i członkowie ich rodzin zaczęli ustanawiać stosowanie bardziej wyszukanych sukien, często w celu odróżnienia ich od bogatej szlachty i odzwierciedlenia ich statusu jako suwerena królestwa lub imperium. Zazwyczaj im większe terytoria podlegające królowi lub cesarzowi, tym bardziej wyszukany był jego strój.

Królewskie ubranie króla

Królewskie ubranie króla w okresie średniowiecza różniło się w zależności od okazji. Na przykład, ubiór króla podczas polowania był prostszy, choć dość ozdobny, podczas gdy jego wygląd na dworze lub podczas ważnych uroczystości wyrażał pełne regalia jego osoby.

Król zazwyczaj nosił dobrze zdobioną tunikę ze złotymi nićmi jako podstawowy strój. Na wierzchu często noszono surcoat, który przedstawiał godło króla i jego rodziny. Szaty i płaszcze były również częścią stroju króla w niektórych okazjach.

Wszystkie suknie były wykonane z najlepszych jedwabiu, futra i innych drogich materiałów, takich jak futra zwierząt. Duża liczba innych przedmiotów, których król zazwyczaj używał jako części swojego ubioru, nazywana była regaliami. Obejmowały one ozdobne berła i orby, pierścienie z cenną biżuterią, sztylety i miecze, które służyły głównie celom dekoracyjnym i były zawieszane u pasa, a także rękawiczki, bransolety i chusteczki do nosa.

Tudor Clothing Worn By Elizabeth I as a Princess, The royal clothing of a Princess, much like that of a Queen, was made from the best materials available in the period.

Ewolucja Królewskiego Ubioru Króla

W okresie wczesnego średniowiecza, królowie w różnych regionach Europy Zachodniej byli zajęci działaniami wojennymi i próbami ustanowienia twierdzy na kontynencie. W związku z tym, ich stroje były prostsze, często podobne do klasy wojowników ich odpowiedniego społeczeństwa lub plemienia.

Do Wysokiego Średniowiecza, kilka królestw stało się ustanowione dość bezpiecznie i kilka rodzin dynastycznych miał ogromną władzę. Doprowadziło to do poczucia stabilności i bogactwa, na którym królowie w całej Europie zaczęli poprawiać swój styl życia, a w szczególności swój ubiór na dworze i przy innych okazjach.

Najgłębszy wpływ na ubiór króla w tym okresie miało Cesarstwo Bizantyjskie, gdzie cesarz nosił misternie zaprojektowane stroje.

Królewski ubiór królowej

Ubiór królowej w okresie średniowiecza był prawdziwym standardem, do którego dążyły wszystkie kobiety szlachty w swoim ubiorze. Zazwyczaj przepisy sumptuaryczne zabraniały używania pewnych elementów stroju królowej przez kogokolwiek innego w królestwie.

Materiałami używanymi do produkcji sukien królowej były zazwyczaj jedwab i futro. Podobnie jak w przypadku króla, ubiór królowej różnił się w zależności od okazji. Przy oficjalnych i uroczystych okazjach królowa nosiła długą suknię wykonaną z jedwabiu z bogatymi wykończeniami z innych materiałów.

Aksamit był również często używany jako materiał do produkcji sukni. Dobrze zdobiona tunika była następnie noszona na sukni. Tunika, będąca najbardziej widoczną częścią stroju, była zdobiona koronkami, klejnotami i innymi ornamentami.

Ewolucja królewskiego ubioru królowej

W okresie wczesnego średniowiecza ubiór królowej był prostszy, taki sam jak królów tego okresu. Królowe ubierały się bardziej w stylu starożytnego Rzymu, czerpiąc bezpośrednio z bogatej spuścizny upadłego już Imperium Rzymskiego.

To właśnie w Wysokim Średniowieczu do Europy dotarły bizantyjskie i orientalne wpływy ze Wschodu, Lewantu, mauretańskiej Iberii oraz z wypraw krzyżowych. Miało to bezpośredni wpływ na ewolucję różnych aspektów kultury europejskiej, w tym formalnego ubioru królowej.

Królewski ubiór księcia

Królewski ubiór księcia w okresie średniowiecza miał przedstawiać jego status jako urzędującego władcy po ojcu. Status ten oznaczał, że książę był wyższy od szlachty tego okresu. W związku z tym bogate zdobienia i dekoracje stosowane w ubiorze księcia odzwierciedlały ten podwyższony status.

Pomimo że prostszy niż standardowy ubiór króla, książę zazwyczaj nosił spodnie, legginsy, pelerynę i tunikę. Tunika, będąca najbardziej zewnętrznym ubraniem, była zdobiona haftami, złotymi sznurówkami i innymi elementami. Jeśli książę nosił na wierzchu pelerynę, była ona zaprojektowana specjalnie po to, by wyraźnie identyfikować go jako księcia królestwa.

Ewolucja królewskiego ubioru księcia

Podczas gdy król był zwykle ubrany jak przywódca wojskowy we wczesnym średniowieczu, książę nie nosił się w charakterystycznym stylu w tym okresie. To właśnie pod koniec wczesnego średniowiecza książęta zaczęli tworzyć formalny ubiór i własny styl, który ostatecznie ewoluował w ubiór zawierający charakterystyczne i rozpoznawalne cechy ubioru.

Królewski ubiór księżniczki

Królewski ubiór księżniczki, podobnie jak ubiór królowej, był wykonany z najlepszych materiałów dostępnych w tym okresie. Nie tylko jedwab i futro były używane do produkcji głównych części stroju, takich jak suknie i tuniki, inne bogate ozdoby były również używane, takie jak złote koronki, klejnoty i perły na sukni. Ubiór średniowiecznej księżniczki znacznie ewoluował w okresie między wczesnym a późnym średniowieczem.

Ewolucja królewskiego ubioru księżniczki

Ubiór średniowiecznej księżniczki we wczesnym średniowieczu był prostszy i luźniejszy, często uzupełniany nakryciem głowy przy publicznych okazjach. Biorąc pod uwagę bliski związek między władcami a Kościołem w tym okresie, kobiety zazwyczaj ściśle przestrzegały przepisów kościelnych dotyczących ubioru.

W kierunku Wysokiego Średniowiecza, dynastie rządzące stały się bardziej niezależne, władza feudalna wzmocniła szlachtę przeciwko potędze Kościoła, a bogactwo wzrosło, co zaowocowało bardziej wyszukanymi sukniami dla rodziny królewskiej, w tym księżniczki.

Typowe cechy ewolucji obejmowały ciaśniejsze suknie zdobione bogatymi i drogimi wykończeniami, różne fryzury i stylowe welony, czapki, użycie dwóch szat i użycie butów w kierunku późnego średniowiecza.

.